장음표시 사용
171쪽
extrinsecum non peccare, quia ille μι& adhue certius, Certis per fidem, affectus conjungit affective cum
eodem modo voluntas interdum Deo hinc non vult omnia in com
adhaeret absoluta ludem sed infidi possibilia cum illo amore quia v ma adhaesione ita ut ex ipso modo es cum illo amore incompossibile adhaerendi ostendat promptitudi est peccatum, fieri vi illius derer
ne deserendi objecti si se offerret oc minetur ad nolendum peccatum Easio quando autem voluntas ad His positis.
haere summo gradu adhaesionis, re DICENDUM est. Contriti spondente adhaesioni qua adhaere nem . super omnia appretiati e demus objectis fidei, tunc in ipso mo testarique peccatum plus appreti do adhaerendi ostendit implicite, se cive quam reliqua omnia immobiliter adhaerere illi objecto. PROB: Si Contritio non dete-- expluatis staretur peccatum super ominia,'
NON SATISFACIT plenei esset contritio non esset, esset Ut
quia praeter alias dissicultates quae supponitur, non esset autem, quia in ipso antecedente involvuntur id si amor super omnia non amaret su- etiam diminute explicat, quaenauta per omnia, hoc ipso non esset amor I4 .stilicet sit conditio firmae adhaesio super omnia ergo etiam si contri I .nis scientificae, nam multi sunt qui in non detestaretur peccatum su 'pertinaciter adhaerent suo errori per omnia, hoc ipso non esset con tamen non ostenditur, qui haec ad tritio Probatur Consequentia, qui haerescentia differat ab adhaeresten ideo verum est antecedens, e quod ei scientifica nec apparet, eue eri motivum illius amoris sit inductiam voluntas firme adhaerere orta um ad amare super Omnia, cons Possit,in tamen ex objecto loquen quenter non amare super omni da non super omnia erit illo motivo non moueri sederi EXPLICATVR alite ad am motivum, quo moueretur con haerescentia illa, dividendo eandem tritio, est motivum, quod est indu- in adhaerescentiam obiectivam. ctivum ad detestandum peccaturi subjectivam, ex utraque formalia super omnia, quod ipsum probatu atate complendo totamin adaequa quia mensura detestandi mali est eam rationem adhaesionis, ita ut ad prosecutio boni in sic quo quis haesio requiratin ex parte obiecti seu gis amat sanitatem magis detestatur,
motiVimrmalitatem, vi cuius me morbum, ergo cum ex moti V am.
24I. reatur adhaesionem summam, in iis fiat contritio, Wamor amet si I4 mul etiam ex parte subiecti exhibi per omnia etiam oppositum malum tionem adhaesionis secundum me quod est peccatum debet detessariritum objectici ita ut sicut iniseni sum omnia. Et sicut accessus dtudine intellectuali ne illa in re sit num extremum men urat recessum error, necesse est poni' metitum ab alio extremo, ita laceessus pero emin simul exhibitionem assen amorem, mensura recessum a pec-sus firmi, ne sit probabilis assensus cato per contritionem. Caeterum
sic etiam in praesenti detestatio pe I super omnia non ita accipi decati super omnia, requiritin meri bet, ut denotet explicatam praelatum adhaerendi ratione motivi, H tionem ornimum supra quae fit, quia mul etiam exhibitionem adhaesio alias esset impossibilis haec prael nisi Vi. cujus prompta sit voluntas io, quis enim potest singula nos quodlibet objectum & motivum de re, illisque praeserre.
serere aixo abstrahens. Ex vi OBIIC: Excogitabilem esse
ejusdem affectiis afficitu creatura easum, in quo peccatum non debe- non solum bonis Dei intrinsecis, sed aceta detestabile super omnia, po- etiam τxtrinsecis, quale est homun natur enim haec conditionalis si nora
172쪽
xas. pecca ris patietur Dgus aliquid malum intrinsecum eo casu homo deberet magis detestari non es Dei, quam peccatum. Item ponamus apprehendere hominem quod
peccatum manens peccatum, placeat Deo, eo casu videtur etiam peccatum non esse detestabile luper α
Lugo Peecatum in ea oeeassone iam 141 non futurum peecatum,quia eo ipso, quod esset necessarium ad vitandum malum intrinsecum Dei, redderet Iicitum propter summam praepo deratiam illius boni hinc detestare. tur peccatum contritio super Omnia mala sed non siuper mala quae tanti fieri debent ut redderentur licita illa
RESPONDEΤUR Hane sudi quae alias sunt peccata. upus
positionem primam esse impossibi putaret aliquis peccatum manens in lam impossibile enim est ut pecea ratione peccati adhuc esse necessari. tum fiat necessarium ad vitandum ui ad vitandum malum Intrinle- malum intrinsecum Dei, seu seruan cum Dei, debetet potius permitteredum bonum intrinsecum Dei. Rur malum intrinsecum Dei, hoc piosus, haec suppositio non tantum est enim, quia supponitur manere' impossibilis, sed etiam tollens seipsam, quia hoc ipsum quod sub ea-ias M ormalitate negabatur in illa, hoc 'ipsum sub eadem formalitate assidimatur si enim quaeratur Cur detestaris peccatum respondebis quia dicit oppositionem cum bono conjunctionis ad bona Diuina intrins ea quod quaeras eur velis peccatum, respondebis, quia dicit connexionem cum bono eoujunctionis' ad bona Diuina intrinseca ergo sub eadem sormalitate idem amrmatur de negatur quod si est suppositio tollens seipsam ex tollente seipsam sinquitur utraque pars absurdi scilicet, dc eligendum tunc esse peccatum Ac
ratione peccati, supponitur manere eum oppositione ad aliquod num superius quam esset honum in I 4-.trinsecum Dei. me restonsio.
si aliquis putaret peccatum minus manens in ratione peccati, ne si rio eligendum esse ad evitandum imajus teneretur homo eligere minu ergo etiam teneretur potius eis ligere peccatum, quam malum intrinsecum Dei, quod ipsum Probutur quia malum extrinsecum Mnens in ratione extrinseri quale est peccatum' non debet anteponi malo intrinseco Diuino, nec apparet quodnam id esset bonum superius bono intrinste Dei, cui tune ADDI posset quoad suppositio opponeretur peccatum. Et certe nem praecipue secundam, quod con propter quod numquodque rare, Iso. 'tritio detestetur peccatum stipe omnia in suppositione omni possibi. li, non vero in suppositione impossibili, sicut homo debet supponi esse animal risibile in omni supposiri ne possibili, non vero impossibili, quia v. g. si homo se animal εc
rationale non tamen admirativum,
esseti mo, nec tamen tisibile. Et sicut si Deus revelaret fideli se falso revelare, sequeretur tunc esse suppolosum magis, cum ergo conjunctio cum bonis intrinsecis Dei sit motiva ad detestandum peccatum super omnia illa debent magis aestimari quam peccata. Nequ/valet si diem. Ouod veritas prima sit propter quam assentimur articulis,neq; tamen illi magis assem timur quam articulis, non inquam valet quia in exhibendo fidem viro. hique respondet veritas prima, quaestionem impossibilem, ec Deo tune omparata ad is non habet rario debere rediis non debere credi, nam' revelaret sibi esse redendum,in revelaretibi non esse cre- dendum se etiam in praesenti.
nem maiori jam autem in praesenti non idem nec aeque primo respondet bonum, nam unum bonum est extrinle cum Deo in aliud intrinse.
173쪽
satum iu a malum meme pecta που --σω --π--ale. Dp llum ue a culpa, lice non supra gnat haec mustis Die non satis istia malum Poenae coniunctum ciapae, citer, Careenim casi formatus a L meruiunmq; illius poenae, nam tune o formati ibilitatem valde ac- includeretur iam peccatum quod e radentariam quia fundatam ansa nata detestari contritio. Sed est ieulari errore, quae autem unda frauior dissicultas An si possibilis tur in errore, non merentur nomen casus, in quo potius malum poenae Moliare possibilis, sicut nec nara aeterna depuratum etiam a ratione tu nomen possibilis, si aliquis pa- meritivi inincitat malebsidite e latet non esse alium modum eua Gaio dem di peeeatum, quam ut fiat poemtem C meta.
- - ctionem ut Deus revelat Paulo, snon elegeris potius poenas insonu
in sit possibilo Uiu, in iis quam peccatum, ut ita ostendas a
M A I f. - morem tuum erga me, pecea bis de
GP debeam potiu pos .idetur innuere celabre d ictum mem quam peccatumi Anselmi Prius me in inlarnum meris
gerem, quam peccatum in me im gae Durandus cujus mentenis merem sis
plicat Lugo ted hane expli ii. Quia quamvis eligere menascationem non esse legitimam osten in serni, poenas peceato deditas, si di Dic di a num ras. Et certe ut vocant impossibili ancopos vile, Durandus dicit clare aliud esse velis eo quod suppositio videatu insere sustinere poenas inserni ne culpata seipsam,qui enim subiiugis au - ocurratur, hocque approbat, triquia sunt poena peccati no Vitati,sss. Velio eligere poenas inferni ne possulit esse medium vitandi pecc36.auculp3 Incurratur, Joc negat di quidquid inquam sit de hoc, d Mi istincta utem haec esse vel hale ipsa est formalitas no sumedi inserni tabinstantia probat, quia aliud est velle tormalitate poenae, sed prseis lubrustinere, si aliquis me velit occide ratione disson parti sensitivae v. g. re,' aliud est velle oecidi hoe enim nee enim in hoc casu vellet aliquis posterius malum est, & peius o internum cum suppositione imposnum. Favet neganti in n. m. sbili tollente se ipsam. favent eidem omnes illi, qui tenis III. Quia quamvis D Deus non sene impossibile esse, Deus inno posse innoceotem addicere Immius centem puniaticena insemi, ut Seo. inferni fit, fomaalitate pinnarum, situs Massilius ante omnes s. Aue enim i nnocens est, qui pumbilis est. libo contra Iul quos sequitur 6 inirutamicus potest innocentem ad- citae Arriua de vitiis d. dicere iniseno alias sit , non posset. Assimae possibilitatem hujusta non haberet supremam moestatorigo hic D. s. num M. Pone inquis, disponendi de suis creaturis ut ei li-Bomnem existentem perent moνιait, uerit, ade Me nec supremum do--deres metu perieubin, quo non minium, cogitabilem esset domini
174쪽
1emum p sienti persectius, per quod sci honesta oblectationi nihil autemIω. licet disponi posset innocens ut is horum trium reperiretur in illa assa. stineat malum. Et si Deus potest tione caniculi, impori retis illi an nihilare creatui ad demonstran acti delectationem in poenalitati- dum suum dominium, cur non' M o contra D. Deus habet supre- irrogare infernum, eum anni hilatio mum dominium, is rationec
sit majus malum quam infernus. Et adlatas posset illo uti. sicut non tenetur Deus iustificar: OBIIC IL Arriaga Illam
creaturam, cur tenebitur eandem, Uteaturam habituram occasionem
ximere a malo inferni iam justifiς - odiendi Dei, immo nicessitandam
OBIIC: I. Deum e casu fore RESPONDETUR, Not
erodelem sieut euae crudelitas tria necessitandam, licet haberet ortas. homine, assiore vivum aniculum, ad G occasionem. sicut si imperfe- osten senem supremi domini, si ea pareretur, qua mari es'.
non ore Deum crudelem. Nam S attendenda ad jus imperiectionem. Tho. dat'. 1s . . 3 ad , diςit, quod martyribus non erat ansa odi ara crudelitatem importare exeessium in endi sed amandi, sic elim in ptat Ιει puniendo ejrat tu inibi Senecam sent=.ulem sentientem eum uadue non OBIIC . I. Magia dedeeet
in paen/m irrogaretur tunc infernus p incipem quam plebeium V ut ca innocentra, eo facto, non esset Deu nisex. Ergo etiam irrogatio id mali crudelis mat,imo S. Tho me magis dedecebit Deum quam creaminit ibidem delectationis in pom turam dedecet autem creaturam.
ni propter illasmet ipsas,& hoc vi R ESPONDETUR. Mult
tium appellat Feritatem euia viti sunt ouae dedecent causam ieeunam, adhuc Deus addicendo inno dam quae non dedecent primam, sic centem inferno pondum diceretur dedecorum esset Principi cooperari saevus, auia posset id agere non ex bobus iuga trahenti pus,quod tamen delect lioneia poenis, possetq; Deus Deus facit, praecipue quia hoc poso rationabiles caiisas addicere in set agere Deos ex eausis rationabui- semo innocente v. g. si vellet crea hus. Neque tunc sequςrerur Deum
turicrevelare se id poste facere, nee 1 seipso esse crudelem, cum simpli id exeedere domini usuum. Item ad ite non esset erudelis, liet noria 6 . o uendendam misiericordiam quam uteretur ea dignatione qua posita isti facit eximendo poenitentes a poenis uti Sacra etiam Scriptura praedi inferni Rursus ad ostendendauis a quidem misericordiam fi dvim gratia consortando eundem, etiam praedicat dominium it vi te ne in ea statu .auertatur a Deo De sta non possit dicere figulo, uitarenici uera accipiantur poenae illa ira dia mes isti. solis poenis sensus possetilli tribue Addendum tamen est, non esse a re simu isionem,& morem, ostem necesse distincte cogitare de talidereque potenti in eorundem con praelationem detestatione peccata fortantem in tam alioqui poenis. uper omnia, qui inde etaeorum in- ADDO. Cum homo non haneat tolerabile sed sufficie id agere vi supremum dominium in reaturas tualiter, inuati ex vi actus habitifcut illius dominiista litavini cer sub conditione esse paratum ad pa- is conditionibu quasi licium pru hi dim pomus poen is larni, Mim dens taxari landaturque in line, vi commitrendum peccatum, Nec scilicet judicet illum sum es idi item contritio debet esse de omni- rationabilem, qii non spectae adsti bus pecc tia emptiore uvidquid do-tisfaciendum necessitati,commodo. uerit Ludolphus Raynnindus An-
175쪽
is gelus' cum aliqua distinction SERO Q. Si comparenturi66.
Solus Medina, quos reser Suare δ' mortalia interste in ratione ostense, hi d. q. S 6. Micast d. r. n. iri est, u num detestabilepra alio.& ratio est quia hujus obligatio RATIO. quia omnia mortalianis nullum extat fundamentum,& si in ratione offensae sunt infinit ., ponatur contriti extra Sacramen adeoque aequalia ergo in ratione tum haec de se non minus opponi offensae aequaliter detestabilia, alias tur uni quam alteri peccato attritio non secundum meritum objecti pro- etiam cum Sacramet facit produci cederet detest 'io quod mortalia gratiam,quae omnibus peccatis moris in ratione offensae sint infinita, sup- talibus opponitur, hinc nec attritio ponitur ex materia de peccatis'. requiretur explicita de singulis mor Quod autem in ratione offensae sint talibus, licet requiratur uniuersalis, aequalia probatur. Tum quia unum de quo infra infinitum non est majus alio ut sup- ADDI deniq; potest. Extra Sacra ponitur ex materia de Infinito. Tum mentum utricere ipsium amorem quia unus actus fidei, non est certior Dei super omnia, quia hic cum sit certitudine objectiva prinatio, item formalis access' ad Deum aequivalet una actio Christi Domini non est du 4 recessu a creatura, qui fit per con gnior prae alia ergo nec num pecclointritionem,' qui amat, hoc ipso de catum in ratione offeniae est malus testatur odium amati dixi extra Sa alio, Consequentia Probatur. Ideo cramentum quia ad Sacr est neces Antecedens verum,quia una eadem- se dolere, eo quod intentio insti que veritas circumstantionar, sing euentis talem actum requisierit. los actus fidei, & eadem persona dignificat omnes actiones, sed eti-
DIFFICULTAS III. am Vna eadem edignitas circum.
stantionat in ratione offensa singu-
omnium hoc potest dati fundamen- ad varia peccata tum Quando ratio formalis plu- ruim est eadem, ne apparet cur DIctum est supra, Contritionem aequaliter non se communicet sin- detestari peccatum super O gulis tunc si se communicet, com mnia, dictum item est contritionem municat se totamin necessario illa esse dolorem de omnibus mortali eommunicantia erunt aequalia hocsες. bus, quia tamen mortalia inter enim ipso conuinceretur si forenta . immo mum venialibus compara inaequalia non habere eandem rario ri potant, determinandum eri , nem λrmalem, vel non totalite quomodo contritio gerere se debeat communicatam. quod ad praesens in tali comparatione Agit de hac applica quia scilicet eadem digri se materia SuareΣhicd. 3. S. IO Luis a Diuina circumstantionat se to- d. s. S. q. Dic. d. Dub IO.' alij ta singulas offensas. s sa II. Si comparem
tatis supponit assertum dari peccatu
maius 3c minus in ratione malitiae
idque ex eo quia unum piae alio po- uid Iit1entundum de Seu te dicere majorem dissonantiam ione circa precata later di turam intellectualem,fieri prae
cise ex malitia ex praecise interito
se comparataci odio Dei, item si fiat cum majori
aduertentia&seruore malitiae. Sit
176쪽
RAETIO ni ea asserti, ex qua tionoque meam de restationem prauri. plures formari possent. Qui ree lueenti intellectui in ostendenda catum ideo est detestabile, quia est majoritate malit . Et cerre fomalum ergo quo erit majus a modus detestandi se eluis etiam gratum , magis erit detestabile, si eut a uali intensione,arguit majoritatem enim se habet simpliciter ad simpli quamlum, vi usus magis ab uno quam ab alio obiecto malo aerundio
tur voluntariciter, ita majus ad majus. Neque valet si dicas omniam Or-ralia sunt detestabilia sum me, summo autem non datur majus, no inquam valet, quia peccata detestamur super omnia quae non sunt peccata, sed non super omnia, num comparando ad aliud.
ASSERO. III. Maiorem detestatisvvnito peccati raaho non commode explicari per bane conditio Am, quia si committendum esset alterutram Histiae 1γo.potio admittenaseelset minus mortale.
de factora per se in moralibus in praxim venit, non debet explieari quantum fieri potest per hoc, quod in praxim per se non venit sed non venit per se in praxim illa eonditio,
satis maioris es minorispeeeati monalis ἰ
Ponitur easus, qui inter serupulo.
sos At rudes aecidere posset . Bena sol ieitata a Catonon vult consentire, Caius dicit quod velit se, maci re apprehendit Berta majus esse peceatum mortale si sese occinalis,quando enim homo persa est in deri Cajus quaeritur' An possit eli- talibus circumstantijs ut teneatur au gere minus, hoe est e siensium Mterutro mortali peccares Tum quia eo casu non iam dete ut aretur magis maius peeeatum quam minus in necemitate enim eligendi illud minus peccatum non esset iam minus peccatum, quia nec absolute pecea.
tum, ut in serius dicetur. Tum quia dari potestinum peccatum pro privs,ibum levius, & peccatum alienum gra ritus, neque tamen leuitas vel minoritas illa de hercita explicari, quod stan peecet illa electione commissio. neq peecati ut pote sciens Consen sum esse mortalem, licet apprehendat illum esse minus mortalem
A L Tum quia pro asserto stat illa regula Ex duobus malis minus est ieendum. Tum quia praeir
peccato eliger dum est non pecca. rum . ergo de pro majori minuci daretur mihi bptio, vellem potius reum quia Intellectus malus peeea- proprium levius quam alienum gra tum iudicat majus, adeoque ictae vitis . Non nego quidem in alij emateriis ex ressus appretigilonum per similes csnditiona Ie exprimi, sed in praesenti id non est ita eommodum prupter rationes adlatas, Maioritas haee detestandi, sorte sieeommodius explicari posset virum. que hoc peccat uiri est utrumque detestor, sed mul judico non esse aequalem malitiam sinetu Ioriam,
triumq; tamen malum, Sc ego vitum que detestori hoc tamen magis quia objectum in se deterius est propor- magis detestandum ergo&volun .
tas magis illud detestari debet ergorae magis fugere majus, non gis autem fugeret si potius travius
num. o. idem ciue tractauit de In- ear d. A. S. IO. Dic: num cis P per e ah , sed rationem assem inue. nire non est dii obvium in soluari.
177쪽
stur eae rationes quibus utitur Lugo tia prohibitionis. III. si desit'li Ira. Perea Dic Wali in manuscriptis ' bellas sufficiens, possent Walia co-
quas referre non uacat mari quae ad praesens non faciunt.
TENENDU I. Quod in Porro consepius Me quo procedi
praesenti Hinmi debeant hae nae cautis ex primis duobus capitivus sorari tates, Electio minotis pecca up excusatur, videndum erit de m comparata ad aliud gravius, c. tertio. Electio, non iam comparate ad ah SUPPOND II. Omnem liud gravius, sed comparate ad obje bertatςm mensurari pς indilfferen-. cim electum ratiynes autem illo tiam,ata ut quot in i luit indifferum probant quidem illam electis rentiae, tot etiam inodi libcrtatis.
vius non esse peccaminosam, sed differentiam primitus se duo nem non probant electionem ipsius illi hi diuidi posse in indi litiam
usi esti nosti esse peccamino lam, ntrarietis v lnd. fierentiam.Conis
nam si penseIur ilia electio oraecise tradictiqnis, qu termini alibi rufius sumia sormalitate, quia est ederio aplicantur. Adpriaelens sic appli- minoris mali, non in peccamino cia. In illa perplexarate habetur in- a sed quare ψ est peceaminosa differentia L ntrarietatis, quae coram siquiden adlinc est electio mali. . satur muta es & esse nam liberum C nsulere etiam potius minus ma est eligere vel minus mali a viarum quia stat praecise in consulen maius ita tamen ut alterutrum eligida electione potius minoris non est ebeat, sed non est indifferenti
Peccamin0sium lieetit peccatum. Contradictioins, quae versatur inter
ipsum illud malum quod eonsulitur esse, non esse, quia non est libe-T EMEN DR Il. Talem num in illa perplexitate nullum ab-
quoad eiectionem min0rispe crati, lute ex illis duobus malis elimre. non agere contra Obnum operan uis Sunositis. di modom,immo interrogatum Cur R A IO pro sierin sic forna eligat minus. polo respondere quia tuae. Quia si tuncIeccatur post ele-Iugio majoritatem offensae,appretio ctio em minoris mali peccaretur sique amicitiam. Sed ixobandum ne libertate. Sed impossibile est pec- restat Cur non agat conta debitum eate rue libertate Ninippono ex operandi moduna, ipso illo quod materia de peccatis Sequ. probatur facit,' sicut millas vulneratus in quia talis habet libertatem conreMγ.mmio gratias hane hosti quod illi rietatis ad eligendum inus, Ocbacam. non amputarit cap-, sed praecidit apponitu esse hencusus eligendo digitos, nihilominus illum male hasti minui sed non )Mibet libertatem
bet etiam praecisi digitorum, si dic onmdlictiorus viscilicet possimo.
n praesenti, i agere quidquam. go si unc pe . TENENDUM. HI In hoc aret, post electionem mi oris ma- esse totam dissicula tem ut ostenda ii, mecare sine lithertate. Adtur cur non tantum electio illa, sed umdas ινιμ-3. ipsum factum non dicat malitiam, NOTO I. Qui inameerroiae eum tamen in est actio dissonina am eonscientiam pro φraque part rurae intellectuali, non est autem dis peceat quia supponitur ad*uci innum naturae intellectuali, eliger here libertatem in potius minus ut ratio pro assertu NΟΤΟ Nemessitarem .eat. metur. appositione consequenti no auferres VPPONM I. Ex tribus col tibertatem, hic autem est in illa Crinligi quod aliqμ actio non sit pec pleritate necessitas antecedens de raminosa. I. Si objectum non sit sua alibi.
prohibitum. v Si adsit ignoran Nel valet si dicas Liberum ine. illi
178쪽
Disputatio V. 173- uti perplexitatem deponere in m Planctum Dissicut
iberum quidem est sed reinote quia A UULM M MMA. Asellicet posset informari si consilie eotele III
re vel se reflecteret ted non est illi liberum proxime, quia ire illis ci
eumstantiis ita se habet a illa qui dite taene peccat um
us,in illa perplexit te peccaret, quia νει alisη-. abuteretur libertate contrariaetatis, eligendo autem minus illudq; ope SERO Si pecten ρν rando tion peccat, quia&hene uti ocis exigontia minuisecificam tu libertate contrarietatis,' non contriminem inmeritum obffecti, metu ilia ibbertatem contradictionis sei es detestabilepereatu rara qua tum- licet ad inimiciter non agendum uis Menu Gram verbum o Uum n Λ6sERO si in ista re prium .plexa at unum peccasum που - - R A lo Tum quia meum pec-
appareret m in quacuns pars heire atum gravius magis detestor, ex gintingi pinu exigentia motivi specificantu conaM. RAETIo via non appareret, eritionem, quia gravius est crgo
motivum praeelig di rationabiliter an num si sit gravius meo, magis de- num,de in caetero supponitur ne testabor, ex exigentia eiusdem mme essitatus ad alterutrum meterum inii:&quaecuaeq; disparitas adse--Α unum ccatum ita appareret ma dur, illa petetur non ex formalιtare has ut excessus in seipso non sitiun motivi, st ex aliis formalitatibus dativus culpae gravioris majus e id ad quas non attendit assertum. Tum flere esset nonni si veniale. Ita Di cro a Contritio seeundum Praecis.cast nunx Ios. Rosmer de Acti bu motivum spectata, non respicit in Poen: Berthoidos de Emeaei eius malitatem mei vel alieni, se enim demi. 3 contra Lugonem Ratio spectata rocedue amore amicitia: quia inter illa peccata datur coaequa eonsequenter, non dine reIPIce iario in aliquibus, excessu autem eri honum amantis' contriti Cm in se nonnisi venialis. mirae etiam nee respicere formali tem me vel rurtum uno grossis majus, si eompa, non mei. Tum quia hoc pis quiaretur ad aliud furtum uno grosso mi dieitur ex vi motivi masis esse de a1δ3.nus, si comparetur praeerie in ratio stabile gravitis alienti quam pro βον
ne excessius non constituet mortale, prium levius, hoe ipso habebit ilicet si simul mmatur eum aliis unus illud, quod est esse meum vel l grossius, Meomparetur ad Ionget te num omnino materialiter, adeo uvius furtum constituere possit pee quasi non esset, consequenter μ' carum mortale eis illae formalitates non possunt ΛDDΟ si se excessus grauit sive diuersitatem in detestando iundare, in perplexitate sive extra illam est RESPONDET Suarez. Si com-lieinim sub eonditione veste malui paretui peccatum ad simplicem ases conditio sit depurativa objecti I sectum ut obiectum quoddam odio malitia. Ratio est quia reuera tune ito quendum, si magis est dete non esset iam peccatum cor quem stabile peceatum proprium levius ter nec majus peccatum, nam sup quam alienum gravius, quia quan positio depurat malitiam Caeter et eum in me est,plus conari debeo vexeonditio non depuraret malitiam, Iud non sit in rerum natura, quam non esset licitum eligere maius, quia ne fit alienum. illa conditio habet et se aesi non es CONTRA est quia de hoc set, relinqueretque peceatum meo ipso quaeri rur si respondetur pmcise
179쪽
g . ex vi motivi, quare deberet esse ma eligere offensiam tanquam me um 1 o. gis detestabile peccatum proprium amicitiae, ita etiana speci H de malis leuius, quam alienum graueb amici pro porta nate ad malum rius,
RESPONDENT L. alii. Pecca dolem, quae mitra est amiciti ilaro tum alienum licet in si sit majus Dei obsapillum unicum evulmum a in
malum non tamen relate ad me amico, non dolere lamium cuna.
CONTRA est quia respon videt illum lethaliter est buliNI--isio no opponit sese asserto quod tum ab alio. procedit de deteststione in quan ΔSSERO i. Accine- Caintvin oriunda 'aecise ex vi motivi, ιιMem ro principio funge lipraecipue vero, quia praecis ex vi man cum amει sti metW-- et , motiva non respicit dinerentias me, sara νορ tan levi qua . 6eηum sive, alism Soluenda rationes, graum . adloqtae quod ad in rc die n-. AU. . dymmccatu in grave alius, non sin E MUNDUM I. Falsum esse licitum comm l latere peccatum pro. quod ex praecisa exigentia motivi prium levius. Est affertur apud o- magis debeat se quil qu3m diligere ne eertum, sed rationem ejus in
in spiritualibus quam alium, is , venire non est ita obpium. Ad sobis . aliis rationibus, nam x repet ij, mo, vendas has rationes quibus titu ισι.
lvum pxaecise non respicit differen Suare Lugo Dicast, 1 beatur praetim, mei ve tuli consequente meini culis intentum quod quae mur. Cuggatur magis glori Mare Deuu iCari . scilicet si eligatur Imnus peccatum
ratem, praeserendo honum pro re ad evi arusum maius alienum, hoc 'um nuntis inlieno maiori, i uepr , ipso iriud minus non sit eximendum eis o vi motivi cautatis, quia dc a conditione peccati, ita ut si non. fasto beati magis uligunt glorial nisi materialiter mali mis peccasi Christi Domina quam propriam, em tum , saepe enin peccata qu*αὶ - .amsi pri gloria magis su illic sent emat ter mala ex circum an tonjun amuis autem C sinuadunt nonnisi materia ille maritas deheat inprimis su hjectum. cui la. Catterum 'inexi, linam, ad diligendum De R TIO pro assςrto sit. Si pollexum, nego quoah n inclinationi commuti veniale proprium ad Uiae . Id sin a derastanci magis' tandμm mortale alimurn feren
non sequatur iam non esse magis umi non fiere1 qm a desineret illud Uc intestabile misi motivi alienum gra ale in tala circumstantia elle, Diale, vius, quia sit pra notaueram q Sed salsum est desiturus h. qiud maior detestatio non commodi sum Promtur. circumstan iazucn- semper explicetur ζ ordinentia turlanm in On uructi ablin. a Misad electionem. Independenter a. nimali, rui3 in omini euentu l la 4 tem hoc principι nondum c u vel hoc principium non sunt sachvlnω argumentum i quia quod nn enda mala in eueniant bona siqui 'possit eligi anquam medium, sub dem hoc ipso desinerent esse mala, alia id imalitate conveni amori. C NE IRM Quia carua P munempe in quantum est pruncipitu st Principium contunecndi amanti proxime conjungendi amantissum cum amato est eo ipso princivium
180쪽
i. ue illa unio sit per visionem beatam, vel unionem hypostaticam vel particularem obseruantia archae amicitiae, quae habetur ex suppositione status gratiae vitatque etiam leuissimas ossentas Ioluendas Objectiones. NOTO I. Quod quamvis Caritas praecise ex vi motivi non a
tendat ad formalitatem proprii vel alieni peccati, attendit tamen PIO- ut est prmcipium conjungendi a
NOTO II. In humanis ex Indigentia ea quam habemus Onorum nobis etiam invitis adimibilium, praesumitur esse non invitos quod amicus faciat nobis parvum potius malum, ut impediatur ma--ο tum gravius imminens ab alio; amo' autem cum Deo invito nihil adimi possit etiam ex bonis illius extrinse-cis, quamuis adimatur illo permittenteo hinc non est undamentum asserendi Deum non esse invitum, ut illud leuius committatur,m constaret illum esse non Vitum, revera etiam admitti poster. NOTO III. Quando Deus revelaret nulli quod certo sim venia liter peccaturus, i mero ad locum, A, licet li vero non sit alius peccaturus mortaliter, possem adhuc bene ad eundem locum ire, quia sep pono illud periculum de se non ecse proxime peccaminosum, sed im--o portare actum indifferentem consequenter volitio illa erit volitio causae periculi occasionis e de se in disterentis, adeoq de se nullo modo peccaminosa jam autem vi re-Velationis equitur quidem in m obligatio credendi quod non sim futurus sine veniali, sed non sequitur obligatio qua obliger, ut non ponam distensum peccato. ex alia parte occasio est indifferens. Quam. uis autem non sit bonum facere mala ut eveniant bona, laudabile tamen erit furioso v. g. non reddere proprium gladium, quia hoc potius est non sacere mala ut non fiant mala, ex objecto redditio gladii surioso est mala, consequenter non redditio bona mendacium autem 496. v. g. ex objecto est malum, consesequenter nunquam comittendum, ut eveniant bona.
Quae autem in praesenti dicta sunt applicari debent. Quidnam sit poli' detestabile v. g. Virgini Beatissimae, peccatum ne proprium leve an originales
Quaeri hic posset. An siit Usibitis
casus in quo Caius vel peccare deberet
ventialiter, vel incurrere peccatum graue in aliena voluntates Affirmat Lugo hic nunν 66 posset enim Deus alligare meam voluntatem voluntati Petri in ordine ad aliquod implendum praeceptum, posset aulcm illo dicere : Ego volo violare praeceptum nisi tu mentiatis en tunc essetIo γὰnecessitas aut incurrendi mortalo aut eligendi veniale. Neque valet
si dicas cum Dicast non posse esse vi illud mortale sit originale, quia suppono jam existcns' compos
meae voluntatis, nam non esset originale hoc est non existentium actu, esset tamen originale, hoc est, sons&radix maculae non propria actu aisti voluntate incurrendae Hinc etiam Dicast num. 22O negat pOC sibilitatem hujus casiis, sed videtur pol Tibilis esse. Tum quia non implicat macula peccati, quae sit qualitas quaedam denigratiua animae constitutiva in esse odibilis Deo, in sententia alitem horum qui admit- Iog. tunt habitum viti veterioris, posse a Deo infundi, non apparet cur stante voluntate affecta Deo molente venialiter peccare, cur inquam talis macula insundi non possis. De. inde posito quod peccatum aratia stare simul secum possent, non apparet cur stante voluntate affecta Deo non posset contrahi macula voluntate aliena Caeterum casu Luetone propositus indiget aliqua moderatione nam si procedat in eo sensu, quod eo modo in ordine ad reatum aliquem ad poenas se camillo haberet Deus. atque i peccallet in illo tanquam in capite, in hoc non apparet ulla implicantra, quae