장음표시 사용
201쪽
xI'. autem Iustus satisfacia pro poena Et licet peccato absolute tam qu temporali, lege Rip. cit. a. nu I8, ad culpam quam quoad p nam re, Duo hic dissiciliora expendenda misso, non possit manere aliquis di sunt. I. An possit Deus de absolu gnus poena potest tamen maner Ia potentia remittere culpam, dignus poena absolute quoad solam
non cmittere poenam aeternam culpam remisso peccato, cujus e.
Deinde, Λn de facto redeat debitum missionis non ostenditur implican poenae aeterna tia, habeturq; simile exemplum in DICENDUM est. Posse remitti remissione veniallum. de potentia absoluta culpam,s non re N O TO II. Dignitatem admitti poenam aternam. Ita post ali poenam' ad culpam duplicenisos Ripat cum Suare d. II S. spectari posta, primam, immedia, Non inck,- ali contra Dicastillo tam, formalem, coni pleta minc de d. a. d. a .in ante illum, contra . sic indiget compleri negarione On-VasqueZ,in alios donationis. Secunda dignitas est PROBO. quia id non impli remota in potentia non proximascat contradictionem. Whate hoc ipso non est dignitas, PROB. II. Quia ratio culpi nam in sermone comuni, dignita Sin 3 o. reatus Cenae sunt quid condio potentia remota, no appullatur dis 23. stinctum' in ordine ad condona gnitas quis enim dicat digniticatum tionem Diuinamis in ordine ad 4sse Colonum regalitate quia posset condonationem humanam, ergo esse ex Prima illa dignita sin cul- poterit condonari saltem de abso pa in poenae absoluta condonatiΟ-iuta potentia unum, quin condone rie tollitur, ecunda autem haec m. tu aliud. rantecedens probatur proprie dignitas non tollitur, sun- quia inprimis de facto condonat datur enim in sola actione praeteri- Deus culpas veniales non condo ta, cui non fieret praeiudicium si re- nando poenas temporales in hu mitteretur non renussa poena. Nec manis etiam posita reconciliatione. id obest Iustificationi, erunt enim
adhuc manet jus exigendae poenae adhuc Iustificati puri ab omni labe PROB. III. Quia quamuis De Ἀ debito actuali, licet in eis possitus actu necessario detestetur culo concedi debitum remotum adeoq; pam, nihilominus ex libertate illius is dixi non debitum ita ut etiam est taxatio pGosein irrogatio, qui in caelo dicant SS. Misericordiae eius eoim implicat cur Deus pro moro suisse quod non fuerint consumpti,s l. tali non constitueret nisi poenam utq; in caelo absolute digni gloria 32 q. temporalem, quod si poena sub libe sed non in hoc lenia, quod non po-ram Dei dispositionem cadat, sup uerint aliquid, quod potuisset poe- posito peccato, cur illa punire non aeterna puniri dimissa etiam cul- poterit etiam condonata, ostensa. pa, nee sequetur ore nos iustos Ad soluendas Objectiones tantum iustitia imputata, quia haec NOTO . Quamuis dignitas haeretica doctrina dicit ut saepe ingena iundetur in culpa, nee sola nil actu manere totam culpam si ei voluntas possit constituere ali quod nos non dicimus Et sicut quem dignum paena qua tali, nega. non obest quidquam iustificationitur ramen quod aliquis rationet, veritas huius propositionis. ccea- peccati praeteriti non possit etiam is it poterat non iustificari, sic nec dimissa culpa manere dignus poena oberit iustificationi veritas huius aeterna, ita ut fundamentum illius propositionis. Poterat illi non di- poenae sit culpa commissa sub titulo mitti poena, dimissa culpa.solo culpae condonata, praecipue Aliud Dissiculiatis membrum imcum non probetur, quod titulo hoc est. Ponamus Caium commii culpa condonati non possiti, fisse tria mortalia, postea iusti sicatum
202쪽
tum esse, in iustificatione aeterna poena emittitur illi decernitu temporalis . peccet, moriatur in peccato, quomodo illa priora tria punientur ira Laetcrnum punientur, redibit poena, si non punientur dabitur in interno redemptio. Ex qua occasione idem proponi potest deveniali cui debetur poena non nisi
temporalis, aeternum ne in inferno, an rem poraliter venialia punientur, trumque hunc casum tractat Dic: d. r. ntura. I9. attingit de solo veniali Lugo d. Io S. 2. EX LIC A M. Scotus Gabriel, Malo et Almainus, qno post
aliquod tempus celsent poenae in .serna debitae illis venialibus, quod 226. proportionalitor applicari potest ad
mortalia dilia illa. Ex nostris docet eam Rot me de RemissJone venialium sub his terminis, Non videtur vllum in conueniens, quod in damnatis poena venialibus debita ex-nguatur per latis passionem, remanente culpa quia vero in inferno nulla redemptio id ita intelligendum, quia nunquam fit mitior indulgentia iudicis, vel, quia non redimuntur a poena quae omni titulo aeterna esse debet. Illustrat Dic tali instantia si quis esset damnatus ad
perpet tum carcerem simul etiam
propter aliquid minus ad sustinenda centum verbera, eaque in ipso Irr. carcere infligerentur, non diceretur decreta poena mitigari transacta verberatione Arta aga etiam Disp. 63. de Pec nuri I. Censet poenam per satis lactionem in in serno tandem a meti. Haec explicatio.
per fidem uniuersalis haec vera est. Nulla est redemptio in in serno,
ramen per oppositos esset aliqua . Tum quia nihil obest, quominus simpliciterin ut sonant illa verba accipiantur. Tum quia instantia Dici non valet, quia illa siupponit expresse exceptis Principem, ne fustigetur semper, non constat autem d Diuina exceptione, qua exceperio
ternitatem in aliquibus poenis Ad
scribere hic iuvat locum August. in 3ra
Psal Ios. Nili sorte quis inquit
audeat dicer: in his qui damna huntur cum Diabolori Angelis ejus aliis
quam misericordiam Dei minime defuturam, non quia ex illa damnatione liberantur, sed ut eis aliquatenus mitigetur mitigarztur autem in sententia oppositorum.
ponit, quod si de ratione Status
illius uniformitas in panis, haec au. tem ut fiat sine iniuria damnati, ita Deus attemperat poenam aeternam venialis, ut re ipsa non excedat in morali aestimatione poenam tem poralem, quam alias pateret Ur potest nimis ste adeo rem illa poena aeterna ut aequi ualeat temporali ita 32'. tensissimae, non enim x terminis videtur repugnare, quod in ordine ad aestimationem ni oralem, poss4 adaequari aliquid atcrtium c aliquid temporale, sicut in materi
praemi magis appetibilis videtur visio Dei per unum annum, quam V si prati maeni per aeternitatem. Haec explicatio.
non explicat an redeant de facto poenae aeternae vel non cdeant, id lilia formalitate aeternitatis. Si non redeunt, quomodo aeternum punIentur in ante remissa Si redeunt rein dic argumentum. Non redit culpa, ergo neq, poena. 34Ο. Neque dicas non redire poenam, quia non tanta infligcnda suisset, si dimissum non fuisset, non inquam dicas, quia quamuis non redeat ex dem poena, redit tamen aeternitas, tamen no redit culpa Tum quia x et illa acerbitas poenarum temporaria mutata in aeternu est iusdem acerbitatis entitatiue cum priori, cd tantum remissJorin remissior vel m. pliciter diuersiae rationis V. R. ita dnon sit irroganda igne , sed poena
diuersae rationis si primum, recUrrl-tur ad diuisibilitatem in infinituna eiusdem intensionis, quae diuisibili. tas in principiis nostris locum non habet si secundum, videtur arbitra.
203쪽
341.rie dici, quod scilicet pro peccato cierit peccata, numquid ne iam in. dimisso non patiantur ignem animae dignus erit poena aeterna, si indi- damnatorum. Instantia quam ad gnus, dabitur in inferno redemptio.
fert Lugo de illis visionibus no EXPLICARI potest III. χ-
conuincit. Sunt enim illae visiones cundum communiorem apprehen- diuersae rationis, adeoq; non aequa sionem, dicique ad punctum Distibiles, sed cum poenae illae suppo cultatis, quod scilicet poenae illae sint nantur esse per ignem, adeoq; eius aeternae, tam dimissi mortalis, quamdem rationis, probari debuisset quod venialis, propter ratisne adlatae certae poenae eaeq; temporali tantum contra primam explicationem n aequivaleat illa aeterna, immo post hilominus non redeunt poenae. na aeterna, ob sui prolatationem in TIo est. Quia vel intellige, tolerabilior est, inde tolerabilius est cientur redire quoad eandem inten- cito comburi reis, quam lente ustu sionem, ioc non, quia spectat ad lari. Estin alia pars eiusdem expli Diu: rustitiam non punire aequalitercationis a Lugo adlatae quod scilicet delicta, quae inde aequalia non sunt. continuatio illa poenarum sine fines nec redeunt quoad aeternitatem, referenda sit in perstuerantiam culo quia illa aeternitas si rediret, rediret 342. pae perieuerantiam inquam non ran tanquam debita dimisso autem s. tum habitualem, sed etiam pelleue mortali, vel veniali, tota illa ate rantiam in affectu, quatenus damna nitas non est debita , sed est tantus, non solum non dolet de pecca tum per accidens aeterna uodsito pinterito, siue veniali sitie mores quaeras Cur illa fit per accidens in taliae vellet si posset iterum illud 4erma. Ratio est uia non .ratione committere, quae perseuerantia atra illius demeriti, sed ratione alius mctus impedit solutionem totalem , ternitatem habet quae autem sunt poenae, poena enim temporali or alicui non proptet ipsum iri u sed di natur ad Correctionem delin propter aIiud, bene dici possunt perquentis ut dolor ipse aperiat oculos accidens it Iiin ratione alius conue- quos clauserat culpa. Illustrat hoc nire. Illustrari hoc potest tali in- instantia. I libeat princeps flagella stantia Fertur decretum ut aliquis r reum, non solum ad exemplum plectatur capite, est causa primaria
aliorum, sed etiam ad correctionem nonnili una, nihilominus in decre. rei, quodsi reus clamet inter flagel to numerantur etiam alia minora
la, lapprobet quod fecit, conti delicta, additurq; uniuersaliter. Ea 343. nuabuntur verberain ultra multipli propter plectatur capite, alioqui3 6 cabuntur, quia lex praescribens nu non plectendus propter illa mino. merum verberationum, attendit ad cia. In hoc etiam sensu potest dici poenitentiam rei. Hoc additum per accidens puniri poena aeterna NON SATISFACIT. Tum dimissum mortale vel venialia vi quia approbatio peccatorum facta quia si lupponeretur sola praecise ma-
post hanc vita a non apparet qui litia finalis dimissa, non supe esset
causet poenam aeternam,in hoc ad titulus vi cuius nouo debito additum non facit satis disti cultati, quae intingi deberet ad aeternitatem poe- hic est, nempe an redeat poena narum. Quando autem dixi non terna si redit poena, redibit: cui redire easdem poenas quoad inten-pa si non redit poena aeterna, ergo sionem, non italo accipiendum tempora nee patientur in inferno est, quasi illas, ita diuidat Deus per pro illis, adeoq dabitur redempti totam aeternitate ac diuideretur tota in inferno Tum quia non osten aeternitate unus quadrans, sed ita at dit hoc additum radicem aeternita temperabit, ut hicin nunc tanta, nontis poenae, ponamus enim quod hoc sit quanta hieis nune tuisset tem-mo non clamet, non approbet prae poraria, per hoc tamen nego redire
204쪽
2ε .materialiter poenam inserni aeternam, quia de facto mortale dimissum quoad culpamin veniale punientur aeternitate. Quod si quaeras unde hoc ipsum iuste heri possiit, responsio plena peti debet. Cur
poena aeterni puniatur impaenitentia finalis. Facilius se expediunt qui dicunt Redire aeternitatem poenarum, Deumque secisse decretum ad deterrendum culpa quod sit puniturus aeternum, quodcunq; invenerit post finalem impoenitentia. Non redire tamen culpam, quia non reditum illius suadent adlata is uin
Non est diffieultas nisi de Subiecto remoto seu denominationis,
hoe est quibus personis competa habere habitum poenitentiae. Diffi
paenitentiam sub nomine paenitentia, 'sso. prout dieit sectum ad pereatum n prium,fie nonfuit in Cissa babitara petis nisentis Est Conclusio comm
PROB: sa poenitentia espectata connotat peccatum propri um, cinclinat ad ipsius peccati propri retractationem, jam autem in
Christo Domino impossibile sui
proprium peccatum ergo in illo non debet concedi poenitentiae habitus sub hac denominatione.
paenitentiam pro habitu omnino eonsimiali ei quem nos hahemira, talis Habit Mnon Ibit in Chris Domino. PROB. i. Auth. S. h. in . d. I 4. q. Io. g. PROB: l. impugnatione sundamenti oppositorum. Si daretur poenitentiae habitus in Christo Do. mino consimilis nostro, ideo dare, tur, quia potest aliquos actus exercere poenitentiae consimiles nostris euitas praeeipue est. An in voluntate V. g detestationem peccati ab alijs Christi, Beatissimae, Beatorum. In eommimi dolorem de illis, sed id statu Innocentiae, in voluntate Ang non probat dari habitum poeniten- fuerit dictus habitus . inuidem de Angelis divisi sunt Λuth. non enim ponunt in illis habitum poenitentiae, qui censent voluntatem illorum esse inflexibilem. Negat Vasque ha-hi tum poenitentiae in voluntate Christi, Beatissimae, Beatorum, saltem qui 49. nunquam peccarunt admittit in Λ- damo supposito, quod peccare potuisset primo peccato non nisi veniali. quia si non potuit nisi mortali, censet idem in haesuppositione non concedendum esse habitum poenitentiae Adamo, sicut nec alijsiam n meratis, quia dantur frustra nam in eo statu manens non posset habere actum poenitentiae. Praeter VasqueZ in Christo Domino negauit habitum Poenitentiae Pal Sotus,4 alij concessit SuareEd. a. S. I. Lugo. d. 6. Dic: d. I. Pereae d. s. ex j quae dicenturtiae in Christo Domino. Tum quia Dantur aliqui actus in Deo eons miles nostris actibus poenitentiae, nam
etiam Deus detestatur peccatum
commissum a nobis, vult illud non esse, neque tamen in Deo ponitu virtus poenitentiae ergo ex hoc praecise quod in aliquo ubjecto dentur,sa.
actus poenitentiae consimiles nostiis, non sequitur legitime, dandum jam esse habitum nostratem. Anteceridens Suppono cum D D. non omnes enim virtutes ponuntur in D Eo 1 nobis, quis enim Deo tribuat viri tem castitatis coniugalis, virtuterris Compassionis &e. Sed non nisi ea virtutes quae circumscriptis omnibus impersectionibus adhuc retinent iisum proprium conceptum non imo portantem imperfectionem, talis a uistem conceptus non potest ostendide Christo D colligi poterit, quid in poenitentia, quae debet esse secun .sentiendum de reliquis. Et quidem dum suppositionem peccati proprij, quod attinet ad Christum D. hine non poterit tribui Deo. Tum DICENDUM I. deessendo quia etiam in Beatis dantur aliqui
205쪽
e 3.actus spei V. g. sperandi 5 murioi nobis Porto in me hi
ga peccari proprii, quod impossiDI Cerat Christo D conseqiiemet Aesac tanversans circa illud peceatum imposisibilis erat Christo Domino nans tjus actus objectum est impossi ereriam, in est impossibilis. r . a ira OB lII. Alsi mendo pari distes aliquas. I. sit. li Deo non datur virtus poenitentiae, ergo neq; in Christo Donurio dari potest habitus p π nirentiae, eo quod ratio adseribili speciant de edenti, mlhre pro conseqtibnti. RESPONDEBIS ex Lugo turn, actus poenitentiatae Astasivus pinyrii
etiam peccat necti ex parte flum snl-
ossis Angelus A aequivocationem dabitur in Christo Vomino, non in cae,mminat, dis iij prinopui ou , i . Et certe non repugnabatiniiquhlatia, assumpta fuisset him inrias ad Pappo. -- gi init situm verbi post eommimum pecca-
in . rati as tum,in tunc ille Homo Deus potui se
sensus certissimi in rem et elicere periectam detestatioherria se quidc quoad alia, sed notia illius peccati commimi in ante ab illa quoad hoc a taetra nati ii, , ut tute sibi unita. neu si abs ol' CONTRA I est quia in ponen.
tem dicentem, absolute postet cre dis habitibus, non est attendendum cetur. Tum quia etiam in Beatis dan
attestar item conlequenter PO :redere Angelusa nam quod dei torta in Enam pollet Ange-dere ita cum Vn videat is dion
simpliciter ad hoc solum, quid extralia circumstantias desumibiles a persona operante,vel divisima principio supcraddito fieri possit, sed qui ira, sebo fieri possit, ergo neque atten et o praes ei hoc solo quod eli dendum est, quo meear ibtuisset ses.cialitu , α-- Maaimmanitas in elleutristatari aut non 3 g. . , hus alici lustrabitu terminata tuisset persona Uerbi λά- re uaro ' ut μ' tali uni toesiens Probatur quia extra ei ptum autem in hoc undatur quia cutis stantiam superadditi luminis gloriae, dc visiori elicκce potuisse tenE, in Sancto Petro fides e spes 8cc. dc tamen quia in his circumstancij po. siti luminis visionis non est rapax fidei actias, non flatur iri illo' habitus fidei, ergo in ponendis Fabiit iis non est attendendum praecisὲ, iii extrahas circumstantias desiimibiles a persona, vel principio superaddito colle. nire possiet thielao sed quid illi eoa- ueniat intra has esteumstantias, bibtra hanc autem circumstanti in repugnat aeque De Mae Chtist pece . tum, ergo ex quo Rinfl mento Alli. gitur tunc non nil posth elicere actus aliquos arguit bonendum elle habitu ni
illes ac vi in est elici auus primariis
bitu intei Q &Mi sit adstiis quasi attributio. dueti'reliqui omnes
206쪽
3so gitur Deo, cui repugnat peccatu, potest verificari de Persona Verbi sin.
repugnare habitum poenitentiae .cob quae non complebat tune substanti-ligetur etiam repugia re illum Chri aliter principium elicitivum actio-sto Domino. Deinde, vel ponis i nis peccaminoiae, consequenter nec Deo triem actum Vellem retra potui illat dicere. Quia peccavi d clare meum peccatum si illud com leo Et sicut alsus esset hic exposi- mitterem, vel non ponis talem a torius. Hic homo peccavit, Hicinctum .ui ponis talem actum in Deo, mo est Deus, ergo Evs peccavit. tamen hic a tu non unda in ' ita falsum esset, quod possiet tunc Deci virtutem poeiritentiae, ergo nec dicere. Doleo, quia peccavi. sundabit in Christo Domino hic a CONTR Λ II. Quia haec disp. cius quo dicere poterat si peccassic no assignat regulam ex qua discerni doli limem Si autem nonionis ta posset. quod per accidcns fuerit hu-lem actum in Deo ergo nec debes manitati illi, quod no elicuerit nec ponere in Christo Domino vir una potuerit elicere illum actum, curque hoc argumentum est tantum dici non possit, quod euam ex ac- inquisitio viterioris rationis quid identi Beati non eliciant aclum . autem contra responsionem legi fidei. Item Status Beatorum quop Mo.time adferri possit, mox dicetur tuissent non gaudere homines cuia Q. II PARITAS est. Non datur intrinsece repugnet actui fidei, non in Beatis habitus fidei ergo neque repugnet autem poenitentiae status
in Chtisto D habitus poenitentiae, in quo est Christus D dc quod per
quaecunque enim ratio su de pri accidens se habeat in Christo Drio,inum suadetin secundum quod non peccarit, non per acci-RIi, PONDET Lugo dispiti late dens autem se habeat in Beatis quod esse, quia in Beatis datur status in non credant. trinsece repugnans cum actu fidei, in . CONTRA III. Tum quia Chti stomno autem non datur sta quamvis in Christomno non detur tu intriosece repugnans,quia unio si arus extra omnes circumstantias hypostatie posset bene ijecum e excludens actum detestationis pecisiusmodi actu, Si praecessisset pec cati proprij, sur icit, quod detur procatum, doluissem de illo quod au praesenti ad eum modiim quo pote. tem non praecessierit per aceidens rant Beat non habere statum bea. est i litudinis, Meamen eo habito non aco NTRA est I. uus etiam possunt habere actum fidei. Tum SM .argumento uti possiimus contra quia etiam actus fidei non repu. 3 et 44 primam disp. In eo non potcstio gnat homini Beato secundum se, nutabitus aliquis, in quo non potest immo si possibilis est visio naturaeponi actus primarius di principalis non visis Perlonis, cur tunc fides'ili us habitus nan habitus ordina non posset esse de Personis, Ac ta. tu ad actus, sicut actus ad objccta, me ad hoc quod posset absolute de sicut non dato obiecto non datur loquendo fieri, non attenditur, sed actus, ita non dato actu, dari non tantum ad hoc, quid de iacto fiat. poterit habitus. Sed in Christo D ita etiam non debet attendi, quod quantum est ex parte suppositi non potuerit humanitas actum detesta-
potest poni actus, qui sit displicen Monis elicere, sed insuper est netiae de peccata proprio, nam quan cesso attendere ad aliquid aliussitum insciita humanιtas in ante mc FUNDAMEN TUM toti mca II et non potuisset dicere Chri tinnisi hoe fiat. Non apparet quo stus P. Doleo quod peccauerim, modo Christus Ulius, de facto esse quod ipsum Prohatur quia non po- ciat acaum principalem detestariotuisset mentiri, ly enim ego doleo, ni S. Ut autem Colligatur,qutari non
207쪽
In hac Materia agendum est inprimis de iis quae speculative
a Mol magis disputabiliter nolci debent, ea autem quae sp ctant ad mores traxim inferius attingentur.
De ij qui Deculatis mugis in hac materia scienda
PRAEMITTO I. Dari Sarea tiam eonare essen inure, teria smotu amitentia id esse artim 'macis. luis ei. Definitum post alia Con. RATIO Solet adserricliata omnia
cilia in Trid. S.44. e I. Doctrina Sacramenta costant materia do Τtidentini undatur in illo loann. ma Haec ratio non convincit, quia 2 O. . emps viritum Sanctum, quo id quod alibera institutione pendet, rum remiseritis peccata emisti tu sinum ita instituatur, no est neceseis i quo loco datam esse potesta se aliud eodem modo institui P tem Sacerdotibus absolvendi, intel lius itaque ad id probandum assinligunt plures Patres, definitq; Trid. ni debet aure Trid. Se 34 α .cit et , Αlijsautem locis ut cum assignantis pro materia hujus Sacrudixit Christusinus, Tibi dabo et a menti, actus poenitentis,Contriti ves, promissa est potius quam coi nem, Confessionem,Satisfactione, lata uamvis autem abfuerit s. i&pro forma,abssolutionem. Quod si Tho Christomno dicente verba . hoc Sacramentum constat materia Αecipite, non sequerit illi datam sorma, hoc ipso constat partibus, non suisse potestatem absoluendi, materia enim .sorma habent ruinqui ut dicit Cyril Alex. lib. I a. tionem partium ex quo etiam prae in Ioann cap. 26. Non in dioeba millo explicari debet dictum illud Christus presentia corporali S.Tho Aug. quod dicit omne Sao con-mae ut ei hanc potestatem con stare Verbo Melemento, nam perferret. I felementum non intelligit aliquod PRAEMlTT II. Duplicite edi primis corporibus, alias inania 1'ectari posse Sacramentu paenitentia Eucharistia non esset Sacr. panis 'I. Metaphysice Sc sic importatae enim non est elementum, aecipimus Mifferetitiam. II Physico, tarive debet ly elementum pro Et sic dicit partes suas materiami materia. formam. Sacramentu poenitentiae PRAEMITTO IV. Suasisma. Metaph spectatum, Est signulaeta teria paenitentia aer F qua frema. causativum gratiae, peccatorum post Et ad hoe iam immediate respon- baptismum commissoriam remissi Qm est ex Trid. Quando auterris vae physice autem spectatum est Sa Scotus essentiam hujus Sacr. Mon-cramentum nouae legis constans ' nisi in sola absolutione constituit, ex actibus poenitentisin absolutio nomine essentiae accipit ipsam Dr- ne Sacerdotis ut aurem intelli mam, quo sensu antiqui Philosophigatur quomodo conven a Sacra solam formam appellabant rei enmento poenitentiae habere palles'. sentiam. hine ' Neq; valet si di ea . Illud solum, ira AE arvo III. Poenitam est sacramentum poenuentiae, quo
208쪽
In.Verbo exerceres porest. et posset dicere, Doleo quod peccaue timae quia peccavit mea hamamtas. qui actus indicat dolorem non propris, sed alieni peccati, di in nodad illud sibi appropriandum nul Iomodo influxit. Verum est quidem quod ad conteruationem habui non sit necessie, It ille, omnes actus elicere possit, est tamen nec elle eli. cere actum primarium & quodan
modo Attributionis. Quod Mitem dicitur Mancre Charitatem, quam ovis inon poli it ei ιcere actuti contritio vis id firmat regulam adlatam.
Licet volunt a non possit nunc e-s
licere aliquos actus quos ante elic in I, eo quod non habeat vim in re produccndi, vel via non potest proponi iterum ide obiectu praeiens v. g. vi fiat gaudiu de praesenti pueritia nihilominus no debet poten- a Montiva mutari in aliam, lusa cit enim quod secundum se luetae
aliquando possimilis illa aetus. Ergo idem de potentia dicendum.
RESPONDETUR. Nego C sequentia, disp. est, quia aequale est
donum voluntari elicere amisos, elleiq; de cus eiusdem non nisi Quandonam cilicet maneant ha unum actum temper elicere, pro . brius ex eo quia Charitas potestis, venitque nocea via tu ulo poven-cere actum primarium inuas atrei liae, quae determinat sibi actus aequal- 2 bivionis, hoc est amorem Dei nter sive hos suae illOS, inint ad-3γε. Prosecutionem tractivam timuri arietatim uniueri temper avos ochon qua talis, licet non poctit elia alios. Et in luper, quia manet incere dolorem de offensa situriri voluntare pollibilitas ponendi ejus- boni, quantum 'Is adhuc eliciae de dem actus attributionis,nempe pro testationem offensae summi boni secutio volabilis oblecta quia ero Quamvis autem gratia sit radico. ninium habituri, summaturalium, est tamen radix proportionate contemperate ad libjectum quod consti*uit E sicin nata est adferre
denominaticinem Sc eleuation ire
ad st itum fili Dei adoptivi, qua i , tamen non adfert Cluil O DΛO misa
illud lubjectui gratiosum et filius Naturalis, sic quia non in viget illo habitu subjectum quod est Deus,' 3, non producit illum habitum, ne sit otiosus, cum actus illius primarius sit unpollibilis.lNSTABIS I. Cum I ueo.
Quamuis aliae virilites non pol Line non aequaliter cicimina tibi a. bitus, adeoque uocn,tentia actus
per se attendit ad proprium meCatum, ninc si hunc actum ex tali luppositione procedentem non pollite licere, non elicit aliquid, quiadprimari in per modum at albutio. nis elicere deposcit.
poenitentiae ergo in Chri ito D 3νgRESPONDETUR. Verum cucAntecedens. quasi per modum Conclusionis enendum propter principia adlata, nςmpe quia Dama principiare dolorem de peccatis ex tubiecta poterant elacere dc pos.
suis mari vis, manent nihilominus iuris actum primarium poenitentiae, Ili attaa. ergo i nitentiae halin Cmpe Degestor Peccatum quod tu manebit in Christa icca si augem aliqua ex numeratis
RESPONSUM Iam estidisparitat subiectis non ii crat hunc actum, ς ste, quia primariu dc quasi attribu qualis est Mistulinia, Angeli, id est
tionis ctus v. g. in religione est vo non uilic accidenti, quia nec illa, Iunias exhibendi cultus Deo, do De Angeli, habent ullum principilere autem dediscultu non est talis um superadditum inserens impolli- actus, hinc cum illum priua ariunx, alitatem illius actus sed id est ex sacere polliit, manebit adhuc incae: accidenti, nempe ex delectu Objectii sine hoc secundo. ος est peccati proprij, sicut ex ac
209쪽
luntate. Porro materia sacramentalis, non est necesse ut semper prae- 13 eontractibus hnmanis sensibilibus, qtiam vis consensus internus non
sit in seuerisibilis iussicit illum per raedat, dc sic larmam baptismalam
aliud quid risibilem reddi. DICES L Actus suscipientis Inalus saeramentu Dri unt m teria ergo neque in praesenti.
REspo NDETVR. Disp. esso diuersitatem institutionis Christi Domin Antecedens, etiam falsum est in susceptione ordinum, aliud est de saera potest sequi ablutio. DICES L Satisfactio no causat gratiam,sed siupponit factam,
ergo non est pars Sacramenti poe
R EsPONDETUR. Partem quae non est essentialis posse non est
causativam gratiae, quia etiam verba tormam integrλntia non a sant eandem, satisfactio autem est pars integrans.
DI C E S III. Quod advenit enti iam complet non est pars illiramento Eucharistiae,quia cum hoc sit Sacramentu permanens de extra usum, id ipsum quod vius est seu actici luscipientis pio sui materia Eucharisti ala cere non debet, alias esset Eucharistia antequam us, sed est illi per accidens , latissa sua materia esset otio autem advenit Sacramentor PRAEMITTO V 2uod Con quod absolutione completur tritis, Confessio sim partes essentim RESPONDEUTR. Primam pro-hes iam auιem satisfactio est nonnisi poditionem restricte accipiendam
pars integralis esse, quia partes aggeneratae nutri- AT Io primis partis est, quia tione adueniunt enti iam comple- illis duobus nihil deest quominiis tot S tamen sunt partes Compositi. dicantur partes essentialesin ex a quod si partes illas excuses a con-lia parte appellantur absolute ma ditione partium per accidens, quiateria huius Sacramenti, deest au uniuntur substantialiter,&quia non te malvitii satisfac ioni, quod ii supponitur integraliter esse comis iam statuat in conditione partis es plerum illud totum, idem in praesentialis hine jam seeunda pars' ienti dices, quia etiam hic interce- praemissJ, Probatur quia non posito dit umo quaedam Sacramentalis, reessentiali non ponatu totum com ex institutione, & quia socius s. positum, tamen non posita satis dii factione non censetur Sacramen- factione potest poni totum Sacra tum esse completum integraliter. mentum, quod ipsum probatur sen INSTABISNilodest parsimas su celasiae quae censet eum qu tegralis perficit totum, in ea ratio is. moreretur in gratia, non ahloluta ne in qua primo constituitur, ut pa- poenitentia vere percepisse Sacra tet inalbedine a delata praeexistentimemu, evasisse iustifieatum per illud. DI C ES . Materia lebet antecedere formam ergo si satisfactio est materia, debet antecedere so mam hoc est absolutionem sed non antecedit ergo non est materia eiusdem. RESPONDETVR. Materiam integrantem non debere antecedere formam, vi videre est etiam in Partibus aggeneratis. ωouamvis id verum foret deforma physica, falsum est de materia sacramentali albedim, latissectioni autem id non comperit, quia Sacramentidicent. tentiae primo constituitur per rationem inni causativi remissionis culpae, Sarissasti O autem non causa tremissionem se stipponit.
partes homogeneae perseiant totum in eo genere in quos in son stituitur, quia si in eodem genero non 'perficerent, hoc ipsis nor eLsent partes homogeneae, panes au- te. heterogeneae ex hoc ipso, quia heter geneae sunt non in eodem tota pendente ab institutoris vo- mete perficiunt, Satistactio aurem
210쪽
3o est pars heterogenea, concedi α Firmat Lugo d. n. num ης. rit. posset otiiodSacramentum poeniten s lequ. Negat Sua d. 18. S. Gn. tiae non tantum primo sit significa a Vas mon: Huri Tan: Mic. d. truum remissionis culpae, sed etiam 4 d. s. Pere dor. S. γ. ante illo remissionis poenae, dc tunc satissa S. Tli. q. 84 ar a b dicit Pecca ctio perficiet hoe Sacram aeque pri tum esse materiam remotam hujusmo in ratione remiisivi poenae atq; Sacramenti, materia autem remo est primo remisssivum culpae . ta non ingreditur tanquam pars
ADDO In satisfactione Sacra intrinseca, sed est ex qua vel circamentali duo esse. I. Obligationem quam. quaesti9o Ar. I. ad 3. Vbi sonet di operisin haec habetur ex formalia haec habet. Peccata lintdeterminatione sacerdotis. II. vim Materia remota Poenitentiae in-chetricaciam operandi ex opere o quantum scilicet sunt materia, vel perato, adeoq; Sacramentaliter, dc Objectum humauorum ictuum, qui ad hanc vim determinatur proxim sunt propria materia poehitentiae.
tatisfacti per formam absolutio Vbi aduerte, cum partes sint velut nis, quibus duobus concurrentibus, propria Materia Rei componendae, internoscitur, quod illa fiatisfactio si peccata non sunt propria mareis non si qualiscunque sed fatisfacti ria poenitentiae, nec erunt partes . Saeramentalis. Qtiadivis autem , Deinde si in tantum sunt pcccaret poni possit satisfactio etiam in statu requisita ad poenitcntiam, in quan- peccati, per hoc non de ij cictu a tum sunt objectum actuum humaritione partis Sacramentalis, quia norum, sicut actus humani nocOm- si ponatur obex, adlutio .sorm bonuntur tanquam parte objecto, haptiis non causabunt gratiam x ita pec componetur Poenitentiae Sa- tamen tun vere partes Sacramen cramentu peccato tanqtiam parte, ti, ergo nec impedietur satisfactio. Ratio quae induxit Lugo ad id do- quominus sit satisfactio Sacramen cendum est haec Confessio etiam taljs, de quo puncto dictum est ali cum dolorein absolutione non suf-bi. His praemissis ad difficiliora ac ficit ad constituendum Sacramen cedendo, sit tum, nisi re ipsa praecesserint illata, peccata,consequenter Conseisi orat
V ESTI I. dolor non constituunt hoc Sacra
mentu, nisi quatenus sunt, pec-
De Parimus Sacramenti P caro quod reuera extitit, quae deno-
minatio habetur formaliter ab ipsori nite V. peccato praeterito, neque enim est ΝVmeratuimus supra partes hujus alia forina a clii habeatur denonu- Sacramenti de Consessione a natio Confestionis & doloris Ogitur in materijs moralibus, Meti peccato vero ergo si Consessii am de dolore, de quo etiam dicta . dolor no componunc Sacramentu, sunt aliqua in materia de poeniten nisi prout habent denominationem tia virtute. In praesenti duo quae Consessionisin doloris de peccatorenda restant. I. An pece ta sint vero oportς quod forma dςno- pars intrinseca Sacramenti poeni minans hoc est ipsum peccatum . tentiae. II. De forma poenitentiae praeteritu intret partiaIiter adcom'
Sacramenti ponendum hoc Sacramentum, hoc autem totum fundatur in hoc