장음표시 사용
181쪽
aps enim est in hoc implicantiλ, ut dieat is, ιδ tota, Dicast. l. a. ub. II. Deus, libere gratiam ς m do vel d. s. perplures usi Malios.
non sto, conteruo vel non conservo, hinc etiam volo ut si lac linmo num peccatum commiserit, volo
omnes alios spoliare grapi , α δ fio m e scituris nunqu m illam confert A. 4i autem ς sua pro dat in hoc sed ta
su, quod Deus ita in illo casu sit iu d id, quotvlix,' qui se habeat ad Iussitationem
dicaturus de Oluntate illa alligata
ut supponitur, atque iudicat nunc de nostrὸtibus, per ordinem ad pec Attritio catum originale ut scilicet diςax Hic pecc uit in capite, vicietur id eo in A tritionem variivarie definiunt. sensu fieri non possie Ratio quia 'pleraeque definitiones, non satis ad hoc ut dic tu aliquis peccasso faciunt. Explicat . Suax Disp. s. quoquo modo debet illud pecca lact. ι num . Quod six illa detestatum vel Physice vel muraliter pen tio peccant quaelibminem adgraua a 3.dere ab eQdςm, in tali autem cir, suseipiendam disponit ex se inmissi χχ.cumstantia physice non peceare eienter, eum Saςramento sulfficien- quispiam in illo capite ut supponi ter IM E licatio, tur non et a peceare moraliter, NON SATI FAC tr assumte V probatur, quia imposIi nilo est ut eium ad definiendum id quod dari moraliter aliquid imputetue heui, est de fide ea quae non sunt de fide, quod ipse frui compos non vult α ari enim attritionem est de fide,
principi illius ponendi quantum esse lassicientem cum Sacrament cimex eo tollit, quomodo ergo pee, non est de fide, quod tamen assumite tum illud de rurari poterit in ita inibi Suarer. Deinde disiponere ad affectum eum qua denominare gratiam est omnin e*trinsecum at- Ad multa hic solurnua tenenda tritiosi possiet enim tota ejus ratio est doctrina ipsius Lugo num es r. aluari quantumuis non disponeret quo affectus dilectionis tendat ad ad gratiam. Explicata Lugo titos'. eonjungendum arfective physice. Qiod attritio sit dolorqtii persecti Voluntatem po: tentis elim Deo nem contritionj nos abct. νας ut pote physice etiam prosectus 'litatis. Voluntate, cui nioni affectiva ossi NON SATISFACl T. quia si quis roscit peccatum nonnisi proprium, definiret ita contritio nem. Est dolor quia peccatum in capite posset vo qui persectione superat attritionem,luntati propriae displicere, seruareqi non recte definiret contritionem Lonj9nctionem cum Deo, quidquid ergo e do scribore attritionem persit an Deus tune temporis maue 1 et hoc. quod non aecedat ad persectam adhuc atractus illi creaturae contritionem, non est recte illam de
scribere, cum tamen eo modo at.
QV APS T ID II. tritionem definia Lugo Et certe
talis modus describendi quantiam Miso fieri potest usurp*ri non deber initia
Attrιtae quid non si Deniq; impossibili contritione possibilis adhuc esset D Ecurro h nc materiam, plurα. Aittitio, in qua supposition quκ de hoc scire volens legat Sua re rem nomodo definienda emce. re hic d. c. tota d. o. peta ASSERO . Destitiae atιritio plures seca Lugo d. s. S., Pςre est deo de peccato ob metum ebenna
182쪽
2os.Wi Uarum, vel turpitudinempeccasiconceptuι. Quia Trid. Sessia 4 his verbis illam circumscribit, estq; hic modus proportionatus alus dς finitionibus, actus enim vjrtutum motivom objecto definiuntur,inniata quidem esset haec definitio naturae intellectualis quod illa sit vel Deus, vel Angelus, vel hona', oui a
Contineret solam numerationem definitorum, hic autem non est nume-r:itio definitorum sed motivorum,
pcr quae alias describuntur actu, Si
quis rationem communem omnibus illis mortuis vellet assignare dc aliquantulum a phrasi rid declinare, diceret quod sit Dolor de peceatu propter motisu conuertem ad Deum6 imperauis, vel re ex motius nonpra- ferente Deum tanquam flummum bonum reliquu unde haec definitio non pro- cedit ostendendo excessiim merum attritionis per contritionem, sed procedit ostendendo motivum cui innititur attritionis actus, actus autem specificantur a motivo adeoq;
attritionem secundum motivum . . Quando concipitur ex nae tu cliennae. II ex metu poenarum. III.
ex turpitudine peccati Ratio quia ita docet Trid cit. aliaque motiua huc revocari possunt, cita doloro spem premi reuocas u ad do-'ao orem ex metu gehennae opposita enim eiusdem sunt considerabilitatis dolor item v. g. ex turpitudine inobedientiae erga Deum c. revocatiIrad tertiam classem. ASSER III. Cum Sacramen
i esse si eteniιm seolam attritiam ad Iusti eationem. Est assertum ce tum sed non de fide non inquam de fide, quia id expresse dicit uae do
oppositam sententiam etiam post Trid obtinere suam probabilitatem. Perea d. 14 Secheso num Lugo et lain dicit certius esse, quod Α tritio sufflata cum Sacramento, non diceret autem esse certius,si hoc
esset de fide. Recenset Suare d.
o num 3 3 Dic: d. o. dub. 2 aog. Auctores qui oppositum asserto tenuerunt, hi aute sunt: Magister Sent. S. Bonaven Hugo, Richardus de S. victore, Alensis, Gabriel, Maior. Mςdina, drianus, Petrus Solo. Matsilius Favent cidem sententiae, qui dicunt necessariam esse saltem existimatam Contritionem. Vict. So. Led Nau: Favent item ij qui docent quod in Confessione perficiatur attritici siue perficiendo eundem actum ut transeat in contritionem, siue essiciendo ut homo exactu impersecto trantea ad perfe- istum tuens Henricus. Pondus addit huic sententiae, quod grauisfini uctores in arte
mortis censent debere cum Saora-2 . mento non nisi contritionem poni, talis est Suare Z, Nug San: Gran: Val: Zambranus, Omnes apud Dic: d. 6. num. 136. rationemq; dant,
quia quamuis certum tinno Attritio ut liciat, nihilomimis quia graues DD. oppositum etiam post, Trident docent, ideo ex caritate qua nusquisque tenetur sibi prouidere debet conari ad contriti nemo suam salutem in tuto col.
Λ I. sserti est atri: Trad. Sess I 4. cap. 4 verba illius sunt . Quamuis suppleat tritjo sine
Sacramento poenitentiae per te ad iusta ficationem perducere peccatori Io. rem nequeat, tamen eum ad inragratiam in Sacramento poenitentiae impetrandam disponit, loquitur autem Trid de dispositione ultima, quia loquitur de ratione dissiponendi, qualem non habet extra Sacra
RATIO II. Quia alias non haheret Sacerdos unquam potestatem remittendi peccata sed supponeret remissa, quod dicere est contra excellentiam Sacramenti poenitentiae, quod est medicina pro peccatis quae autem haec esset medicina, quae non posset adferre fanitatem, nisi supponat aliund adlatam.
183쪽
RATIO III. Quia dissicilior' nobis redderetur salusis remissio peccati qu im in veteri lege, nam inveteri lege sine consessione auriculari vel publica, remittebantur peccata beneficio solius contritionis, modo autem insuper accederet obligatio fatendi alteri homini pecca
tura assiam ii poterunt, ut iri uina I 4. Sacramento perliciatur iustificatio ex dolore orto ab illis motivis. ASSER II. Dolorem eis peωcato ob metum paene temporalis nunmodo relata a Deum, robabilius est
S. D. I Q. Lugo d. 9 sect 9. n. I4O. Dic a d. o. d. I. num. 6. Est autem post Sotum, Canum fauentes contra Rosmer Rationes pro asserto plures formantur non paucae inem caces ad quas soluendas.
Giud sentiendum de Moti lexivo i in formari bene potetit
actus stupernaturalis ob metum poe-
ctam ex motis poenarum temporalium posse esses cientem cum meramento ad delenda myrtalia, quanda paene temporales referuntur ad Deum, consequenter dolor ob imo. rem pestis, belli, famis, c. Suffciens erit. Est contra VasqueZ. Sed est Suari in aliorum. RATIO Quia si a Metitio ob meis tum poenaram temporalium no sussiceret, vel non sum ceret ex ratione ut sic poenarum temporalium; hoc non, quia alias attritio ob metum purgatorii, non esth sussiciens, quod forte oppositi non con-xis cederent vel ob metum non nisi talium poenarum; hoc non, quia nullum est fundamentum asserendi quod etiam poenae temporales non possint mentem auertere a peccato, praecipue cum poena temporalis sensu percepta apprehendi a nobis emcacius possit. Et certe Trid. videtur id voluisse innuere, dum agens de motiuis poenas condistinguit a gehenna, ut videre est loco cit adducitque in exemplum poenitentiam Nini uitarum, quos paenituit metu poenae temporalis, hoc est subuersionis verbis. Denici ut nos Deus
auertat a peccando, minitatur nobis poenas temporales, cur ergo in motivum attritionis etiam a crea- relatarum ad Deum.
TENENDUM II. Quod interdum eiusmodi dolor non sit a. uersivus a peccato, id praecise solum non probat alias talem dolo. rem est in issicientem, nam etiam metus inferni non semper reuocata peccato. Addit etiam Rotmeri Posse esse actum lupernaturalem elam eritivum vitae aeternae sine relatione sormali ad Deum, quia si quis eliciat actum iustitiae propter blam honestatem illius, eliciet actum supernaturalem sine ullo expressore- spectu ad Deum, immo si v. g. foret ex relatiqne ad Deum tanquam smandantem vos talem actum, iam non erit solus actus iustitiae sed mi-H4.am obedientiae.
eo supponi tilem dolorcm esse muridanum, cur enim qn poterit esse supernaturalis cum etiam supcrria . tura illas notac scribatur perno petordinem adesse aliquod Diuinum, vel relatum ad Deum. TENENDUM IV. Sicut quarido dolemus ob metum inferni monsemper nobis relucet haec formatitas, quia Deus reuelat illum eno Sctamen sum cienter dolemus, sic et i am quamuis non cluceat ut d Iea mus ob metum poenarum tem Pora lium, quas fides docet irrogari a Deo. poterimus adhuc bene de illis fiam cienter dolere. Caetenim.
184쪽
M RATIO I. Asserti est. --munis persuasio D. requirentium dolorem relatum ad Deum raci opposit uni nullum urget unda
iustificatione requirunt conuersionem ad Deum, quae nonpste haberi nisi in motitio reluceat quoqu'm do Deus. RATl III. Quia 'rma depulsiva peccati debet esse proportionata formae depellendae, cum e go sucri peccatum non philosophicum, etiam forma depulsu debet esse non philosophica sed heol
Ad soluenda rationes quM adserta 18. Romer. NOTO I. Non negari per nos possibilem esse dolorem supern
turalem ex dictis. motivis, sed nega ti a nobis suscientem illum propter iam adlata.
ficiat ad eqnsessionem venialium attriti', naturali sin quamuis sufficerer, adhuc non sum ciet talis qualem adstruit Rosmer propter easdem rationes praecipue primamin secundam. NOTO III. Quod assumit Solorem ex particula motiumsufficere ad confessonem, id verum quidem est si de facto alia mortalia non habeat, non sufficiet autem si alia 2Io. mortalia habeat ut docet Die d. 6.
num. 36 alias remitteretur peccatum, nec actu nec virtualiter retra
ctatum' posito autem quod in aliquo casu sussiciat iste dolor, nor sequitur etiam dolorem, qualem adstruit Rosime suffecturum obstantibus rationibus allatis.
te misersalitate es Fe 'manentia uritionisi
est propter illud auerti a peccatic, quod Deus intimat ut auertamur a peccatis, non enim aliquid inhonestum intimaret jam aurem intimat metum v. g. gehennae, Timere eum
qui habet potestatem mittere ing hennam. Tum quia nulla in honestas in hoc ' ostendi pote M Tum quia actus iste est actus elicitus a virtute spei, nam sicut ad illam spectat amor beatitudinis, ita spectate debet odium non beatitudinis, adeoque metus gehennae. His omnibus accedit auctoritas rist. quod plurjbus locis laudat attritio-2 I. nem praecipue S. 14. cap. 4. DICES eum Luthero. Iste actus est inhonest'. Nollem detestata peccatum si non esset inscrnus, est enim actus inordinatus praeserens paenam offensae Dei, attritio autem est talis actus quod ipsum Probatur, quia propter quod unumquodq; tale
ipsum magis ergo cum propter in 'serni metum detestetur contritio mortale, magis detestatur infernum uuam mortale.
RESPONDETUR. Argumentum duo involuere. I. ille actus quo detestor pecca una pro me in sernum inuoluat halin L qn-rtionalem,si non esset instrnus non dolerem. II. An tunc magis de- . testemur insernum quq ad primum attinet, Dico,quod illa coniuj-tionalis duplicem sensum haMao.L Si non esset infernus non dolerem de peccato, quantum cstis vi hujus actus, mic sensus altillatu inuoluit inh ςstatem, hancchi con ditipnal. involuit ac ui attritionis quia omnis actus absolutus involuit proportionatam conditionalem ut indoctio probat 4 ita hunc actum Amo Deum, quia est summe honus, resoluimus in hunαέςprum Non amarem illum, qu latum est ex vi huius actus, si non euc bonus.
185쪽
23. trajus actus, dictus sensus, hac inter alias instantia ostendi possiet. Dicat aliquis honestus si biberem, noceret mihi numquidne jam vellet honestus hoc ipso esse helluo si non noceret illi in sicut poterat Deus velle salutem nostram ripam Incarn propter nostram salutem, nos. que interdum opera supernaturalia facimus ut impetremus naturalia ins Deus potest excellentius aliquid velle salute, nosque aliquid excel. lentius offeret pro ignobiliori sine ulla di sordinatione, etiam bene poterimus aliquid ignobilius adhibere pro motivo ut consequamur, aliquid nobilius adhibendo scilicet metum poenarum ut euadamus cul-N a. pam. Il. Praedicti actus potest esse iste sensus, si non adesset insernus, nullo modo dolerem de peccato,' hic sensus est malus nec infertur ab attritione, quia importat tacitam adhaesionem, & non auersioncm a peccato, quam si inseri, hoc ipso ille actus censendus erit malus. Milo attinet autem ad secundum , An affumendo infernum pro motivo peccati, debeamus dici magis detestantes infernum, id pendet ex explicatione hujus principij Propter quod unum quodque c. fallit enim in pluribus, inter alia fallit in materia de fide, quia articulis fidei credimus propter revela. 1a tionem, nec tamen reuelationem magis credimus, quam articulos fidei Ouidquid sit de veritate principii est usq; explicatione hoc ipsum principium probat in praedicto actu
magis esse detestabile peccaturris, quam insernum quia detestabilitas motalis poenarum inferni desumitur ex malitia peccati, quod est causa irrogationis inferni. Unde propter quod numquodque tale ipsum magis propter peccatum enim detestandum assumo in sernum,& ipse infernus irrogatur tanquam malum, quia peccamus.
D in pro praesenti dictum sprincipium, Explicari sic potest Propter quod numquodque talein ipsum magis, si aliunde in eo ad s.
quod movemur non includatur excessus etsi ipsum motivum ab ipso illo ad quod movet in suo genere, non accipiat vim accipit autem infernus vim de stabilitatis a peccato ut dictum est,in sicut non magis Deus vult nostram salutem quan Incarnationem, quantumvis veli Incarnationem propter noli ram salutem, quia magnus excelluccxccl- lentiae est inclusus in incarnatione, qtra excellentia superat excellentiam salutis, ita quia magnus excesisus turpitudinis est inclutus in peccat prae inferno potest detestans peccatum propter infernum magis detestari peccatum, cum ipsam praecipuam rationem detestabilis acci ruipiat infernus a malitia peccati. Ad Q plures Script: auth: QSS. PP. sol
NOTANDUM erit, quod attritio si quid imperfectum negative. hoc est, non ita perfectum vi conis tritio, sed non est quid imperiectum positive hoc est dicensin in oluens aliquid mali, tribuiturque illi impersectio, quia seipsa nihil est, hoc est, non perducens ad iustificatio. nem sola potestque bene fieri excorde qu. navis ne fiate caritate, eo quod cx corderi me natas insidi. asin tamen illas non ama anmS, Per. sectaque Charitas foras mittit itiniorem, hoc est eleuando animam vi 223. non propter timorem doleat, velut nihil timeat facere ingratiam amati, non autem quasi charitas auferat salutarem poenarum timorem.
ASSERO II. Motivum attritionis licet pro praesenti ordine sit uniuersale, pro quia praetenti nullu est mortale actuale saltem quod non sit detestabile ne incurratii infernus aut ob veniale aliae poenae, non tamen est uniuersale pro omni et re iuu, cnon ester, si Deus decernerct non punire unquam mortale uehenna. vel si deeerneret nullam pCenam Irrogare pro venialibus.
DICES ex Bertholdo ' Potest aliquis elicere hunc actum Mallem
186쪽
xa peccare mortaliter, quam patisce go d. I n. s. quod fice son rn.
nas inferni, quia non apparet, qui tritici sit uniuerialis, nihilominus de hoc peccato in praesenti statu do non terminetur aequaliter ad omnia, teri possit propter merum inferni, sed magis detestatur num quam sponerentur enim tunc duo contra aliud, consequenter post dolorem dictoria, nam laiceret volo omne illum uniuersalem habita voluntate peccatum vitare,in inter alia pec peccandi venialiter, poterit adhue catum, quo elegi potius peccatum manere dolor de mortalibus, qui quam infernum,in dicere volo po voliintas peccandi venialiter retratius peccatum quam internum pati. ctati quidem voluntatem non peCRESPONDETUR. In dicto ca eandi venialiter, sed non retractat si non admittendam contradicto voluntatem non peccandi Ortalseriam, quia & pro diuerso tempore ter Eiset Halius modus obviandi diuerso assectu illae duae propo anxietatibus conscientiae, quae possitiones ponerenturi prima enim ap- sent oriri ex hac doctrina nem p probatiue poneretur, secunda re qubd etiam commissis illo veniali probando eandem, nec terminare si eatur ad Confessionem, adhibeantur iam tunc ad utrumque volitio turque media illa humano modo ad dieto olens sed ad primum actum voli finem primo intentum, tunc inter 233. ari A eundum nolitio consimi cedit quasi virtualis rei terati opera.
is,'ei quae alias scin quocunq; actu in doloris. Recito hic notandareti, andi verba Lugonis, optimum consili-AsSER III. Diuerso respe um est, ad maiorem securitatem , ctu attritioni ante Consessionem quod poenitens dole et seotlim de elicitae conuenire permanentiam , mortalibus propter grauitatem ot-mciralem diuerso et pectu non con sensae mortalis, qui dolor ex tali mouenire durabit moraliter etiam eli liuo nullo modo reuocatur per pec- eita non nisi ex particulari motino, catum veniale sublequens. Item ierim mittatur immediate ante ab quod doleat ueorsim de peccatis ve-
inlutionem alius rationis veniale, ni alibus vel de aliquibus propterri bene stant tecum detesta specialem illorum grauitem'c euhiaris etsi mendacii, qua talis cum dolori non opponetur aliud pecca-
amore v. g. Vanae gloriae, neq; enim tum venia leno um, quod non pares dem est particularis turpitudo, ticipat illam specialem turpitudi-irius due Caeterum si post illum nem quam per priorem dolorem sx3 i. dolorem de mendacio iterato com poenitens detestatus est. 234.
mittetur mendacium, non habebit ille prior dolor moralem permanentianti quia voluntas non mentiendi non habet moralem permanentiam posita voluntate mentiendi Casu autem quo quis doleret ex motivo uniuersali extendent
sesie ad mortalia' venialia, si vel
unum veniale committatur, difficile est saluare pro tunc permanen
De adlibus Tamirentiae elicitis.
IN primis agendum hic esset Andentur actus merae fugae in paenitentia, sed quia id pendet inde, An voluntas possit exercere actus merae: m doloris. ωratio est quia o fugae, quam suppono raditam n
ii a ne veniali quidem peccato nimasticis. Vnul quisque Ontor- offendendi Deum, tollitur volunta miter ad illa principia in praesentite, candi venialiter consequen discurrat. Consulatur Lugo hic d. et prior ille dolor non apparer, I. S. 2. Quod attinet Aalios amino cimodo sit habiturus permanen illi communes sunt poenitentiae cum
187쪽
x actus fugae & actus prosecutionie. e. & sicut non possunt aliae virtutes 23X. Actus fugae sunt Displicentia sim dolere de spposivo nisi ex supposi-plex Odium etficax etestatio. tione oppositi, nec hoc obstat quo D Olot, Propositum vitandi. Adai si minus doleant sic nec obstabit poeta autem prosecutionis sunt, simplex nitentiae quominus doleat de pec Complacentia, Amor efficax. De si catis, quamuis ex suppositione pec- denum Intentio Electici Gaudium catorum doleat. qui norum actuum notiones habe OBIIC: I. auth multoruia . te velit, consulat Lugo d. 4. an χ DD., S. Tho docentium quod Mart. Perea d. 3. S. i. W2. Nos Poenitentia vertetur necessario cit- etiam explicuimus in Ethicis. Re ca peccatum commissium.
stat disputandum contra Rosmet RESPONDETVR Conceden-
dicentem mon improbabile em ψ totum. ed ex illis auth potius in- quod poenitentia non doleatra serendum est, quod paenitentia circa peccatis doleat de peccato, vel maxime e- DICENDUM est Poenitenti nim illud versabitur dolendo S. am elicere dolorem de peccatis etiam Tho. hoc ipso quia objectum PROB I auth. SS. PP. qui per poenitentiae ult esse peccatum cxx3is. peem asserunt, quod poenitentiae sit piabile, censendus est voluisse pori'. plangere peccata commissa, dolere nere quod etiam dolor sit actus poe-que de illis u'dsi dicas adpin nitcntiae, nam censendus est agninnitentiam id spectare non sormali uisse Mattribuisse poenitentiae meter sed causaliter jam non accipies dia expiandi peccati tanquam finis verba PP. ut sonant. similique ratio intenti, inter quae media est ipse done dici poterit, quρd nec alios actus lor. Agnosci item potes' quod si-
principiet in sensu formali. cui gratitudo non procedit nisi ex-PROB II. si poenitentia non suppofitione beneficii, actio tan endolerest de peccaro, ideo non Ole gratiarum spectat ad illam, liquod ret, quia procedit ex supposition O tiam actum suum non p*ssit face- peccati, Sed hoc non probat poeni te, praecipue absolutum poenitentia, tentiam non dolere de peccato, nisi ex silpppstione peccati. Sed quia iustitia restitutiva, vindicat tu , Neso quod inde inferri possit ex- medicina, item volnio Dei de puni clusio dolo iis a poenitentia, estqueendo peccat sunt omnes volitio non nisi in hoc iitersitas, quod Gra-nesin habitus eis app'sitione mali, te sint actus prosecutionis, d orat . tamen de teli in taurillud malum, tem actus sugae. 24 Ui
immo habitus cum solicitudincis BJI C: H. Bonum compen- anxietate refugiunt illud malum, sationis respic tura poenitentia hoc taliter autem refugere est dolere , autem bonum compensationis el- ergo idem in praesenti dicendum . . sentialiter includit peccatum si es Hoc totum fundatur ulterius in hoc sentia liper includit non pqterit ama principio. Quia quotiescunque ali ri bonum 'mpensationis qui a quis habitus tendit in destructiqnem metur bonitas, quae illam constituit alicujus termini illumque vult non sormaliter in esse boni, hoc autem eme non est perceptibile quod prae est peccatum.
lentiam illius cum anxietate non RIS PONDERI potest huic
refugiat, adeoque quod non doleat argumen , quod rubet mulium. de illis probat enim quod Deus decernens PROB III. Quia ex qu unq; IhristumRedemptorem curari um, tundamento aliae virtutes dicentur lamet necc tum item Iustitia ejus dolere de oppositis malis,ex eodem vindicativa &c similia: Dirccte au- fundamento dici poterit talem do tem Responderi potest quod bolorem etiam poenitentiae compete num compensationis essentialite
188쪽
- . includat peccatum tanquam, quid vult ut de ieccata, ce' est O
est et illud tanquam oblectum a-
ctuum fiigae, non autem includet Ilud tanquam objectum prosecutio
OBIIC III. Dolor de peccato non potest habere pro motivo formali ho iuri compensationis', peccata enim praeterita non Opponuntur compensationi futurae, imo necessaria sunt quare, si haec virtus deberet de illis decernere potius debuisset velle quod filissent, ut ita laa-heat occasionem ponendae compensationis, quam solam vult. non sint, cum sint erminus ad quem destruendum nata est poenitentia, conlequenter peccatum est necessiarium ut ponatur compensatio, necessarium inquam per O- dum Termini destruendi, sed nonia alio modo necessitatis. Quando autem inferius dicit Impossibilem esse compensationem ubi non adeupeccatum, dictum est supra, actum absolutum compensationis non dari, nisi supposito absolute peccato, licet actus ejusdem conditionatus possit dari ad conditio nate ponen-
negat uni est, necdum eonu suppositione si in
US, sed etiam quia probaret, quod ionςm ' rara
poenitentia ne quidem imperare, cat poeniteritiam esse ceum in
possit aliis virtutibu dolorem do dum ' in α
Deccato uia si de neccato decer non tantum de Actibus imperatis
ire de red Ebhil potiti, Velle quales sunt, contritio attritio tem
quod suisset ut ita sit oecasio im ob metum poenaruna' gehenninperandi dolorem quod si contradi sed etiam est neces artae ponatu
eatum esse, Iesiam contradicto tiae
rium est velle honestatem promanantem ex non esse seu detestatione peccati tamen velle peccatum. Directe autem ad obiectionem diei ' 'potest, si Poenitentia decernere debeat de peccatis, decernet ut non in sint, si enim ipsam compensiationem natur alius dolor non elici. Vnde ridentinum dicit Poenitentiam esse nec eo gariam, vel hanc,oi illam aliquam
189쪽
MAgna pars dissicultatum de effecti poenitentiae, qui est remimio peccati, expedita a nobis est inma. teria de obiecto remoto poenitentiae, restabunt tamen aliqua dii u
peccato redeant peccata iam sante commissa, sed praeabolita, item si justificetur homo post peccati m , an redeat illi gratia ante peccatum
N 'fere qui est Irrevocabisesitas peccati.
Non est dissicultas quod de satio dimissa culpa nunquam redeat, quamuis fuerint DD. qui oppositum senserunt, hoc est Hugo de S. Victore, Guillelmus Paris: is hi apud S. Bonaucnturam, quibus sa-vet Magister, in quantum non audet damnare sententiarn hanc cum Medina soluente in contra argumentum citaturque Aug. in Psal. II8. lib. L de Ba Par. c. Ir. 43 Ser. re de verbis D. Beda Gregorius, Chrys: Abul. Theoph: alij, Numerantur autem 4 peccata quae faciunt redire omnia anteacta odium ratris, Apostasia, Contemptus Con. fessionis, cum aliquem poenitet
quod poenituerit. Sed oppositum
tenendum est propter Communem jam Eccleli. sensium fundatum sin Trid. iiii liis locis Sacrae Scu-pturae, in quibus promittit Deus Gnon memoraturum amplius iniqui. tatum, coparatq; remotionem peccati a nobis dist taliae ortus & Occasus ut videre est Psal Ior Seruit ad hoc ille locus Pelagi Papae ut habetur cap vltimo de Poenitentia Dist 4. Dulina, inquit, Clementia peccata semel remissa in vitam ne niterum redire non patitur Lugo& Conine nominant hunc Papam Gelasium. Dicastillo Pelagium. Auth. P. quae adseruntur, non plus volunt, quam quod redeant peceata in hoc sensu, quia stilicet meremur ut Deus permittat nos in similia labi, vel quia redeunt quoad poenam aeternam quae merebantur post dimi Tionem non nisi temporalem, loquendo secundum lens mutilaatiorem. Solet etiam urgas, illa parabola in qua punitur servus exigiturq; ab illo debitum iam condonatum, eo quod noluerit dimi tere conseruo suo, quia tamen pax holas no est necesse in omni bos veri ficati sed non nisi in principali men. to videndiim restat quodna fuerit illic principale Chrini Dii inteniu- quod non aliud erat, nisi ostendere,. quod immisericordes sint puniendi. Restat discutiendum. An de , soluta potentia redire possint pec
reditum peccatorum pro reassumptione
juris ad offensam potes fisei, Dem
190쪽
cat contradiistionem V patebit solutione argumen forum . .
PROB ll. Quia contritio, attri locum S acramento, Gratia occinori lunt abolitiva peccati, nisi interveniat condonatio Diuina. Exulto sic urgetiir. Praedicta no habent
vim ut om mn accepten uri ergo
possent non acccptari, ergora acceptari sub conditione, quod scili. xv. g. dicat, Solvo te vineulo, sed si iterato non obedires, redire ad carcerem dico potius redires, quam redibis, ut magis phras proportione leue conditio nato statui. Talis modus condonandi pro praesenti consert beneficium, licet adstrictum aliqua conditione r ita etiam in praetenti intelligi debet Deus eci. dem modo condonans peccatum, sub conditione reassumendi odij.
ressitumpereatorii pro eo, quodpecca.
tor quoad se, ita si tabe.t 'maliter, ae se habuit amtequam non retractasset cet Deu sit resumpturus offensam, peccatum, seu antequam nonsuisset seu, si vel semel repetito peccet crea blatum peccatum in hoc sense posito,tura. Vno peccato non possunt redire aua. 1 F. PROB III. Quia etiam inhu PROB Posito illo nouo peecanianis potest condonatio fieri osten to causante reditum peccatorum. αἱ sub eonditione. Tum quia simi haberet se, quoad se peccator, ita aclis potest fiet etiam dimisso debiti iustitialis vel culpae a Legistatore,
scilicet sub poena reincidentiae. Tum quia concedunt multi posse peccatum mortale redire quoad . poenam, consequenter dabitur coridonatio poenae conditionata ergo p terit dari conditionata condonat o
Vt Intelligatur vis illius conis
donationis Diuinae condita natae, explicari illa debet, per ordinem ad donationes humanas conditionatas, porro in humanis illae dupliciter fieri pollunt L. ut non intercedat
virus actus absolutus quantum est ex parte actus, sed sit praecise suspensio actus cum sola manitesta. se habuit, antequam lublata suis. sent illa peccata,' non se haberet quoad se ita haberet se quoad se ita, supponit enim lio contradicens
Conclusioni; χ non se haberet ita quoad se ut probatur quia posito
haberet se homo tune ita ac se habuit cum peccaret actu, vel cum erat ininabituali peccato quod ipsuProbatur, quoad primam partem.
quia Ilyd novum reccatum potest esse Masphemia, tristinum potest fg.
est. Occisio, qui ergo tunc habebit se quoad se peccato ut actu occidens, eum btalphematis actu non occidit quod si novum illud peccatione ponendi illum sub conditio tum&occasio descriptae reincidenne haec donatio nullum benesiet tiae sit etiam . g. occiso, cum haecum actu confert sed conteret, distincta sit realiter a priori, quo- ita nullum est beneficium dicero, modo tunc actu ita se quoad se ha- Solverem te vinculis si dare pecu bebit actu Ac quidem ut supponi-niam sic etiamsi Deus diceret, Con tu formatissime si. novum homi- donarem tibi peccata si non facere cidium committari quoad lectandam
aliud, eo catu non condonat peccata, nee manet ille homo solutus vinculis, sed tantum miseretur, si pone. tetur conditio. II. Potest fieri in
ereatis condoliatio vel donatio, qua
partem, nempe quod eo casu non si se habiturus peccator quoad se
ita habitualiter utante. Probat ut . quia quantum est ex parte peccatotis tunc manet uabitualiter hontici.