Praelectiones theologicae, de poenitentiae virtute et sacramento. P. Thomae Mlodzianowski, Poloni, Societatis Iesu

발행: 1670년

분량: 248페이지

출처: archive.org

분류: 철학

61쪽

1 4 Tractatus

suapte natura amittio destrui potest, Suppono etiam ex dieendis alias, pos Io.

nullo potentiori conseruatur pec se infundi gratiam e non remitti pec- Catum ut patet e Ergo catum. minc concessis Anteceden-

RESPONDETVR dicendor quod ii, Negatur Consequentia. lndependenter ab omni dispositione II. Argumentum est Ouiedi citati:

possit insundi gratia. in autem sit Peccatum actuale praeteritum perma- remittendum peccatum e Cum distin ne secundum esse suum habituat Octione respondendum esset Si enim tantum in obligatione satisfaciendi, 'nomine remissionis peccati, intelliga sed debitum etiam voluntarie contratur, quod Deus nunc testetur amorem tum potest a persona offensa, seu assium ad creaturam,in ad eam se con creditore remitti, sine voluntate deuertat in isto sensu remittetur pec bitoris. Ergo, id in quo habitualitercatum, quantumvis nullus intercesse remanet peccatum actuale praeteri- .rit actus poenitentis Sed non remit tum, potest auferri sine voluntate pectetur, inquantum remissio dicit etiam caloris. Ergo potest sine tali volunta- conuersionem creaturae ad Deum in te remitti peccatum. Quod si inter inquantum dicit abolitionem volitio homines, remissio debiti, indigetie nis habitualis, seu abolitionem eius, fici, per acceptationem debitoris 3cut, s. quod est voluisse peccasse. Deinde donatio, per acceptationem Donara II. ad probationem dici potest inetor rii respectu Dei donantis, talis ac quendo argumentum. Nam eo in ptatio necessaria non est idq; ob tuu . stanti, quo Petrus peccat, per VasqueZ, tum supremi Dominij, quod habet non potest ei insundi gratia item se voluntates creatas, ac proinde, ut in cundum communiorem sententiam us remissilo efficaciam habeat, acce- non potem determinari subjectum a platione non indiget. Deo, ad habenduis simul actum amo RESPONDEO negando Antereris, Modij, circa idem objectum ' dens. Quod etiam .multi Doctorumtamen nec a potentior agente con negant, ut videbitur agendo de esset seruatur v. g. odium nee est forma tia peccati habuitatis. In instris prin- natura sua inamissibilis. Quod si id eipiis inter alia, manet peccatum hase referas in is quia scilicet peccatum, bitualeonquantum conseruatur in ali vel amor, est in talibus circumstantijs, quo sui hoc est in voluntate conset- in quibus illi tolli non competie nante permanentiam moralem pecca- quod circumstantiae sint, sicut agens ti transacti quae constri: tiis exere fortius impeditiuum, ne tune ponatur tu non retractatione. Milo attinet s. gratia, vel v. g. amor; idem in praesen ud Instantiam dici potest Debitum I. t dicere poteris, quod non remissio voluntati e contractum, posse a credi- peccati si non ponatur retractatio con tore remitti, remissione tali, non qua seruetur a circumstantiis, scilicet non dicatur actu solvisse &satisfecisse stiri positae illius retractationis, quae cire alterius, sed qua dicatur Iter exercumstantiae possunt appellari gene uiue cum illo actum clementiae,amo- fortius, saltem per accommodatio ris, iberalitatis &e. Et sicut in lol. nem. Vel dici poterit Naturam e tionibus aliud est creditorem cessissest peccati, ut nisi retractetur, remitti jure,in aliud actu debitorem soluisse; non possit remictione, vi cujus non etiamsi enim nihil solutum uerit,p tantum Deus dicatur conuerti ad Crea test alius cedere iuri suo ita&in prae . turam, sed etiam Creatura conuerte senti. Aliud est Deum testari suam . re sese ad Deum, adeoque, nisi acce amicitiam, aransferre creatu ram, in dat retractatio, non esse amimibilem habentem participationem supernat hanc formam a quae est non esse com ratem naturae Diuinae t hoc pi fieri po- uerstim ad Deum :lieer, non acceden terit, sine ullo actuςrcaturae. Et alite retractatione, possit infundi gratia ud, creaturam esse eόnuetiam ad De esse que Deus conuersus ad Creaturam. m. auersam a peccato imo enina

negatur

62쪽

τ3. negatur fieri posse, sine ullo actu pec ra rationalis allersa aereatura, comis. Catoris uersa ad Deum ut insta probabitur

Neque valet, si dicasa Correlativa INSTAT I. viedor Eo ipso,

haec esse. Debitum remittit creditor quod cesset homo a peccato, status Ergo alius nihil debet. Nam valet peccati jam illi non est voluntarius' quidem LCreditor remittit, ergo nihil actualiter, vel virtualiter; quia volus illi debetur sed haec nihil valet cre Marium virtuale, nόn est sine aliquoditor remittit, Ergo debitor soluit. Et voluntario actuali. sicut valet quidem dicere : Petrus RESPONDEO Esse illic volunta-

amat Paulum, Ergo Paulus amatur a rium virtuale in causa ; quia scilicet Petro. Non tamen valet dicere ' Er posita est aversio a Deo, & cohuergo Paulus amat Petrum. Sic etiam, si ad creaturam, quae est causa illi- quantumvis D E s collatione ara us habitualis peccati, quod remittitiae, exerceat amorem erga creaturam, deberet, a uerlioq; illa submoueri con-

non se avertat ab illa non seque uersione, quae est in potestate peccatur ramen, quod sine suo ullo actu toris, supposita gratia Diuina. Rur- conuertatur creatura ad Deum,in non sus, quamvis peccatori, status ille pec- sit aversa a Deo. cati, non sit voluntarius adaequate, cQuod autem dicit, respectu Dei do subjectus plene dominio illius, est ta Ionantis, talem acceptationem non esse men supposita libertate, subjectus ille necessariam, eo quod sit supremusto status inadaequale voluntati peccatominus id tantum in eo sensu verum ris, inquantum in illius libertate est, est, quia potest mouere creaturam, im non conuersio ad Deum, qua etiam .mo' necessi are, ut ponat suum , stat habituale peccatum. Deindoactum conuersionis Ad eum modum, virtuale voluntarium, eus virtualis quo sortior, potest adigere alium, si intentio, non rcquirit actum praesen- nolet ad se conuerti, ut conuertatur; cm, sumit praeteritus; consequenter,

sic etiam inpraesenti, quia potest D stariis ille peccati, poterit dici virus facere ut se libere conuertat pec tualiter voluntarius.cator Limo' necessitate, ut se con IN ST II. Peccatum habi- uertat ideo habet dominium nostra tualc, vel dicit essentialiter, ainquam rum voluntatum, sed non in hoc sen constitutivam peccati habitualis, nes habet dominium, quasi possit Deus alionem retractationis idque tan- facere, ut sine voluntate propria, cen quam rationem sormalem adaequa-seatur velle hoc creatura, quod De tam vel dicit negationem retracta-Is us vult, adeoque censeatur, converre tionis, anquam rationem in adaequa ig. re sese ad Deum, auertere a creatu . tam Laut ad minimum essentialiter in-ra, quamlum vis nihil velit censea eludit talem negationem retractatio-tur inquam id habere ex eo praecise, ni t Non potest dici, peccatum habu- quia Deus vult. Et sicut quando Prae 4uale consistere in tali negatione quia determinantes saluant ex eo liberi ea ablata absque ullo alio, auferreturtem, in praedeterminatione, quia scili peccatum proinde posita attritione,cet Deus habet in sua potestate actio quae est quaedam retractatio commissines nostras liberas, ita ut debeano peccati, auferretur iam habituale e poni eo modo, quo poni illas vult catum. Nec potest dici, estentiaria Deus, vult autem poni, cum praede dicti peccati, saltem inadaequate, vel terminatione, liberum consensum; di tanquam aliquid essentiale, dicerocimus illos contradictoria dicere ut negationem retractationisci ob ean- ostensum in prima parte. sicin in dem rationem : quia ablato aliquo praesenti implicat, ut ex eo, quia Deus constitutiuo inadaequato, vel aliquo vult creaturam esse auersam a creatu essentiali, tota essentia aufertur ι ra, conuersam ad se, hoc ipso etiam ut ablata tantum materiata, etiamsisti ullo suo actu possit eo, creatu forma permaneat is e contra

63쪽

y Tractatus h

io comptisitum aufertur upd sine uim , quod est ex singulis, deiecti 22. satio retractationis est extra essenti bus hinc sublata vel unica parte, deam peccati habitualis debet dari ali sine totum positivum: destio autemtid constitutivum illius a quod quod totius negativi, est desitio per esse;

Can Mi erit, non erit tale, quod auferri nam non esse non desinit nisi per e se non possis, etiam negatione retracta si desitio totius negativi, est per esse, tionis permanente est in esse, adeoque in bonum, quod

RESPONDE Imprimis, quod i debet esse ex integra causa, adeoque

negatione retractationis in adaequale ex esse positivo utriusque partis. idque adhuc ex consequenti consistat Deinde ex alio principio responde. peccatum habituale; illa tamen siil,la ri potest eidem Λrgumento : Quodia, nec dum aufertur peccatum com scilicet negati retractationis, non sit plete; quia illius completa ablatio, di quidem adaequale constitutivum pec-cit constitutionem subjecti, insuper in cati habitualis ne inadaequare et esse amati a solis in esse eius ad modum partisci sed qno sit con no- quem conuersus est Deus; quod esse latum necessarium, non tamen primo descriptum,quia est bonum quoddam, imperfectum, nec se stilo constituens debet esse ex integra causa, adeonue habituale peccatum: sed insuper essexo ex suppositione positorum omnium, necessarium, ne Daus, conteruet jus 23' ad hoc praerequisitorum. Et lice quod habet ad offendi, commissis pec quidem desinat totum, vel una parte cato a quod jus exercet negation ablata AE tamen illa desitio totius sit condonationis. Proportionaliter ad

undata in aliquo bono ponendo, nisi praejacta aptatur haec Responsio: quod

Ponantur. Omne partes illius, nec a habituale peccatum, dupliciter conlud honum ponetur consequenteta, siderari possies vel inquantum dicio hec ponetur desitio adaequata illiusto Deum non conuersum ad creaturam, tius, fundata inpositione boni succe- sic non respicit actum non retradentis Nam ut scitum est, Bonum attonis creaturae, sed negationem se ex integra causa conuersionis Dei ad creaturam. Vel

In idem ieeidet, si dirasci Ablario eonsiderari potest, inquantum peccane alicuius partis, adferre destructio tum habituale dicit negatronem con-nem totius, si destructio totius, sima uersionis creaturae ad Deum ' scium quoddam, non vero, si sit bonum importae negationem retractationis quoddam. Vel si vis diceres dixe creaturae ad Deum & sic importat neris ablata una parte positiva, auferri pationem retractationis, sundatam in totum positiuum, sed ablata una par actu praeterito peccati, gratiae expulsi 24. te negationis, non est neeesse auferri l. Sublata itaq; negarione retracta- aliam partem negationis. Sic v. g. si ionis, propter positam retractatio- quis sit pauper aegrotans, hoc est di nem reddetur creatura conuersa a dcens negationem, sanitatisin diui Deum, si si retractatio,qualem pro eotiarum, ablata negatione fanitatie, statu requirit Deus hoc est, s sit pro non auferetur hoc ipso negatio diui praesenti stam, facta Contritio, vel Atriarum potest enim idem esse sanus, tritio iungatur Sacramento. Si au- non esse diues. Idem etiam in prae tem si retractatio, non qualis requiri

senti dici potest, Peccatum habitua trux hoe est, si sit Attritio sim Sact

esse totum quoddam negativum, mento, em nonnisi inadaequata, in- adeoque ablata una negationis par chola, imperfecta corruersio. te v. g. negatione retractationis', NOTO hic, In peccato perpetra' non erit necesse, auferri totum hoc eo duo considerari posses Primo pernegativum, quod est peccatum habi manentiam moralem voluntatis in . .

tu alo. Tota ergo responsio in hoc peccato facto, aree irroralis perma- stat Quia desitio totius positivi, est nentia peceati, stat in hoc piscise svo desitio in non esse, adeoque in ma luisse peccasse, ad quod sequitur non

Tetractasse

64쪽

Disputati, III. 1

retractasse. Et haec per manentia mo cere, ut inter effectum. principaleralis, tollitur actu, qui sit noluisse pec agens, intercipiatur distantin, vi cu-Casse. Secundo, In peccato perpe jus agatur in erfectum, non transmit-trato considerari potest offensio Dcis tendo virtutem per medium, quae di- haec non potest tolli ab ulla crea stantia potest appellari distantia loci; tuta, secundum rigorem justitiae; po nihilominus non potest Deus facere, test tamen, si ponatur requisitus a Deo ut intercipiatur distantia inter ipsum actus, tolli de congruo hoc est, vel passum,in ipsam virtutem in tamen per actum Amoris, vel actum Contri illa in distantia, est nonnisi prae requitionis extra Sacramentum; cum Sacra situm agendi, non ratio ultimata

mento autem potest tolli, per actum Dabuntur ergo aliqua praerequisitata, Attrationis. Suppono autem hic, hos quae tamen ne Deus quidem supplere actus requisitos esse, inquantum sunt possit. Porro talis necessitas posset supernaturalis ordinis poni in hoc prae requisito, quod est fre- III. Argumentum est Suare hic, turam se convertere ad Deum.

Disp. 9 Se L Actus peccatoris non

requiritur ad remissionem peccati,tan Troponuntur reliqua Amquam sorma per seipsam formaliter a6. excludens culpam i sed tanquam di glimem a. spositio congrua i& ex natura rei, simul etiam, dc ex Diuina ordinationes IV. ARGUMENTUM est comune

non repugnat autem Deum conserre fere omnibus, quod contra responsio-

effectum formalem, sine praevia dispo- nem hactenus usurpatam, , turpansitione ad formam. dam, sic formari posset: Etiam in par- RESPONDEO Actum pecca vulis datur aversio a Deo, in Capite, toris esse non nisi dispossitionem, ad hoc est Adamo & tamen illa aver- iustificationem, inquantum justificatio si tollitur in illis, sine ullo arui, dum dicit conversionem Dei,ad creaturam, illis consertur Baptismus, in Bapti- quam exercet qualitate supernaturali simo gratia. Ergo i caversio, quae est insus a quae appellatur Gratia ' ad in peccato actuali, tolli poterit sola hoc non est necessaria retractatio. Sed infusione gratiae.

non est mera dispositio ad justificatio. RESPONDI Iam, quod etiamnem retractatio, inquantum justifica in adultis, absolute non sit necessariustio dicit conversionem Creaturae, ad proprius actus ad hoc, ut insundatur Deum, laversionem a creatura gratia. Quod autem attinet ad parita. 2 . inquantum justificatio, dicit depulsio tem adlatam Illa pluribus viis solo inem eorum praedicatorum, quae in actu potest. Inprimis. Quia aversio illa inclu. Inhonesto, ante petpetrato, contine fa in peccato originali, nihil aliud est,hantur Quamvis autem aliquis di quam actualis dilobedientia Adam ceret, quod actualis conuersio creatu in cujus paenam decreuit Deus, te non rae, sit dispositio, sed necessatio praere daturum gratiam ejus posteris i quisita iecdum sequeretur, sine illa, cum non sit actualis aversio postero- absolute loquendo, posse perfici justi rum4 bene poterat tolli sine ullo ill ficationem; dantur enim talia neces rum actuin conuersione. E contra, saria praerequisita, quae nec Deus qui quia peccatum proprium, d actuale, dein supplere potest in ita ratio sun est propria actualis aversi a Creato- dandi in relationes; modalitas item , re tolli non poterit, nisi per propriam quam aliqui ponunt pro dispositione, lactualem conuersioncm. Nec po- aut pro Connotato ad unionem ne test ostendi Ilum absurdum in eo, gatio item distantiae, requisita ad sor quod peccatum in voluntate Ad .imi. malitatem tibi in tamen haec omnia tanquam Capitis factum, tollatur eti- suppleri algo non possunt immo a sine ulla actuali voluntate, sicut quantumvis Dominus Deus possit sa commissum est sine ulla euam actualii volun-

65쪽

s Tractatus L

I. voluntate. Imo proportionatum est, cui erant nostrae voluntates alligatae 3 vi contractum sine ulla voluntat Iam vero illud con notatum, hoc est

actuali posterorum peceatum, tot disobedientia Λdami, non est in nobis,

latur etiam sine ulla actuali illo sed in alio ad aliud. Vnde etiam rum voluntatori est autem absur tolli debuit non nostra actuali volundum, ut ex infra dicendis parebit pec tale, sed in voluntate Adami, cui cum catum actu, per propriam voluntatem post peccatum infundebatur gratia,&commissum, tolli & auferri, sine pro remittebatur peccatum, necesse suit pria actuali volitione absurdumquo retractare uani actionem. Absolu- est, expelli hoc, quod est voluisse pec- tum autem, quod dicit permanentiacasse propria voluntate, expelli in originalis in posteris est negatio gra- quam per aliud, non per noluisso tiae justificantis denegatae in paenam peccasse. auersionis, quam fecit Caput,& nos in Deιnde, cum per aliquos peccati ori illo, cujus voluntati eramus alligati. ginalis permanentia in posteris,non sit Porro, si actio illa aversionis actualis alia in re, quam negatio iustitiae origi est, nonnisi connotata a nobis, nonnalis, in paenam peccati Adami. Ergo debuit in nobis tollici non enim erat cum haec tollatur infusioneIustitiaeori in nobis, sed in alio; si non est necesse set ginalis negatio enim gratiae tollitur illam tolli in nobis, non est necesse Q. intusione gratiae bene etiam dicetur, nos conuerti,conuersione nostra actusne ullo actu, plenam justificationem ali, quae sit in nobis. Quia tamen in ab Originali haberi. Sed quia actualis nobis, est etiam absolutum illud, quod peccati perpetrati permanentia, quam est poena eflectus illius auersionis in habet moralem, non stat in sola ne alio actuali ter praecedentis, hic esse-gatione gratiaea sed etiam dicit, auer Otus in nobis tolli debella quae paenasionem a Deo transactam, & negatio. effectus, qui est negatio gratiae,nem conuersionis ad eundem fit ut tolli debebit positione gratiae; nam ne- nondum tollatur dictum peccatum so gati Α, non potest tolli nisi positi l infusione grati aeri sed sicut negatio ne A jam autem peccati nobis actu gratiae tollitur positione gratiae, ita comissi permanentia habitnalis, con- negatio conuersionis, tolli debet, notat in nobis actionem praeteritam,&positione conuersionis. Rursus ex eo simul etiam dicit in recto negationem etiam non conuincit Argumentum: taliae in nobis, cumq; utrumque hoc Quia diuersa est natura permanentiae in nobis sit mon in alio habitualiter. peccati originalis & diuersa perma hinc fit ut utrumdue hoc, tollicinis M. nentiae, peccati propri habitualis ali his debeat wlublata negatione gra- ic iud enim pro rectoin con notato dicit tiae, per positionem gratiae, tolli adhuc utraque permanentiaci ex qua diuer debebit, voluisse peccasse, per posiviositate colIigitur onum posse remittit, nem: Noluissem peccasse. sine ullo actu proprio, quantumvis ali mactenus dicta de peccato rigi-ud non possit, sine tali actu remitti nati. In nostris principijs, paulo ali-Quod ipsum sic explanatur Origi ter proponi deberent; dilacuit di-nalis peccati permanentia in posteris, paritatem dare, quae esset consormis pro Connotato dicit disobedientiam ad principia eorum, qui Originale, sc- Adami,' conuersionem ad creatu cundum phrasim Patrum explicant petram, cujus tamen Adam voluntati, Carentiam Iustitiae originalis, ne adfuerunt alligatae nostrae voluntates. serendo disparitatem, noua ditriculta- simul in recto, seu pro absoluto, dicit te responderetur Facile autem erit. in nobis negationem gratiae in aenam colligere, quid sit in nostris principiis illiu peccati; unde etiam definitive dicendum' ex iis, quae adferentur tr peccatum Originale est; Carentia Iu ctando de peccato habituali. stitiae originalis, vel, Carentia Iustifi Sed insuper, ad adlatam paritatem cationis, in poenam peccati Adami, alitera Respondeo Inprimis ex aucto

ritate

66쪽

Disputati, III so

*ν ritate Patrum. Nam in Tridentino qui uersia Deo in capite,ses non anemo AO. locus inserius stabilietur docetur Id ne per exhibitionem proprii actus disistificationem adultorum, fieri perio soni Deo De hoc proposito sic discitroluntariam susceptionem gratiae &do rit Augustinus de peccat & meritis, morum in quia vehantarium, non est lib. I. carru I9. Dicet aliquis, quesmodo sine ullo actu me Iustificatio illo ergo si vocantur ει paenitentia nun-rum fiet, sine ullo actu. Jam autem quid tanti ypobstet ahquispaenitere 'μ- non dicit Iustificationem parvusorum ic Resstondetis: Si propterea Paenitentes fieri per voluntariam susceptionem , dicendi non fiunt, quia ensum amisendi gratiae. Deinde Auersio QConuer nondum habent nee sdeles dicendi sunt, fio, debent inter se proportionam auia similitersensum credendi nondum h cumque Auersio Origin alis, sit Auer bent. Si autem propterea recte Adeles si non nisi in Capite, & non est Auer eantur, quoniam fidem per verba gestan. sio exercita, in ab ipsi sinet, v. g. in trum quodammo i profitentur non fantibus etiam Conuersio illa, non pri- paenitentes habentur, eum per eorum nisi in Capri poni debuit, non est dem verba gestantium, Diabolo, huic necesse illam poni in ipsi sinet ph steris seculo,renuntiare monstrantur Totum Mepotestque dici Conuersio haec facta es m stest, vi Sacramenti, simina Graia 38 se in Capite Christo Domino, qui ap- ia,q m Do uirinauit Eccles M. En . I. pellatur Caput hominum QAngelo Augustinum actum fidelisin poeniten-rum,in simul mundum sanctificans in eis, reuocantem, in actum alterius. sc. Et sicut nostrae voluntates, erant V. Argumentum est ex ijs quae ad- alligatae damoci ita nomen no seriisparZa. Subjectum, quod praeeun- strum, seu vi nomine nostro seret a te idonea dispositione, recipit con- tisfactio a Christo Domino, erat quae naturaliter aliquam formam ejusquedam adligatio nostrorum nominum, erfectum formalem, necesse est, ut si qu. x, ut saluaretur, in materia de In cundum se praecise consideratum, ha- carnatione supponitur Redempto beat in completionem respectu eiu sirem debuisse esse hominem quantum dem formae peccator autem adultus, vis haec alligatio, praeter alia in hoc di praevia dispositione supernaturali, reuersae sit rationis, quia exsecutio illius cipit grariam habitualem. Ergo idem, alligationis voluntatum nostrarum in secundum se consideratus, habe in- malum, extemplo habet et sectum ex eompletionem ad eandem, is vir quo nascimur, etfectum autem illum, rus Omnipotentis Dei, potest explere quod nomine nostro oblata sit satis incompletionem creaturarii, operanis

39. factio, est necesse non nisi adhibita Sa d supernaturaliter. Ergo QDeus r. cramenti Baptismi, vel in re vel in vo anfundere gratiam adulto, sine ulla di. to susceptione, perfici Haec dispa spositione. ritas fundamentum habet in s. Th. a. RESPONDEO Concedendo pria. q. Iar. . adi Verba sunt S. Do mum Syllogi simum totum. Conce cloris. Sicut peccatum Originale, a quo dendo item subsumpti Αnfecedensi justificamur non propria voluntate ad eo Coniequens autem distinguori quod peruenit, sed per earnalem originem, ita scilicet adulto insundi possit gratia, etiam per stirituatim regenerationem a sine ulla dispositione, vi cujus DrusChristo in eos gratia reisatur leni conuertatur ad creaturam, idque exer-que dici posse s distinguendum est ceat collatione gratiae. Sed ex hac Antecedens. Sine ullo actu tollitur infusione non fieri, ut per illam praeci- Auersio Originalis iusti Matione, qua se eddatur Crcatura conuersa ad Dedicatur se Deus conuertere ad parvu- um,in auersa a creatura. Negat tartalum. Concedo Antecedens Justi fi item, quod ad hoc, ut dicatur aliquis catione, qui dicatur esse conuersus conueritis, habeat in compictionem, peceator Nego. Auerso etiam ipsa . ut id fiat per aliam formarn, quam per distingui deberet sunt enim parvuli actum proprium.

67쪽

6o Tractatus I.

3. INST/T I. E areta Quando nem,&inelinationem intrinsecam; si M.

aliquis ad Sacramentum accedit non non sit impeditum per formam comnisi attritus, accedente gratia Sancti trariam, actualiter sibi inexsistentemficante ex vi Sacramenti, redditur per talis autem est habitualis gratia. exfecte justus, recedens a prior auer pςccato habituali nihil remanet actusione,in conuersus persecte ad Deum inclinans in contrarium, ac de ord Ergo gratia habitualis, rontinet In se, nans.&communicat ei, qui prius erat pec RESPONDETUR Consormiteriacator, perfectam cestationem, prioris ad am dictari Concedendo totu auersionis a Deo. Quia non negatur posse sine vii

RESPONDETVR quod quando dispositione infiindi gratiam a DEO,

homo redditur, justus vi Sacramenti, quae est inclinatiua ad ultimum finem, cum nonnisi fuerit attritus credditu per quam Dominus Deus conuertat in hoc sensu perlecte conuersus quia se ad creaturam sed negatur: illa r scilicet Deus, se ad illum conuertit, tia, conuertendam est e actu, ex parte non conuertendus vi solius Attritio sta, creaturam ad Deum, tanquam adnis non redditur tamen conuers' per Vltimum finem rac depulsuram inho-fecte, in hoc sensu quasi actus illius, ne statem di sordinationis, inclusam in 44. per hoc reddatur melior in te, per eo, quod est voluisse peccasse quili. 4n sectior in se, semper enim manet in se, et non maneat physice simpliciter, cum praedicatis Attritionis : conse manet tamen physico maraliter,uti quenter gratia habitualis continebit in ea explicabitur. Deinde, quamvisse persectam conuersionem non quod naquaeque substantia, sit capax for- actum illius suppleatri nec quod ad mae' effectus formalis, perficientis dat illi aliqua praedicata intrinaecata ordinainionem suam intrinsecam, id ta- sed juvando non nisi illum Quodsi me verum est, si caetera sint pariata. inquiras Cur sine ullo actu, non pos Et sic, v. g. ordinatur homo ad amansit plene justificari poenitens ta dum bonum, numquidne inordine ad me possit justiMari sola Attrition hoc perfici potcsta Deo, ut sine ullo

cum Sacramento Ratio reddito suo actu dicatur amare Deum t aeque test ex dictis sui cum justificatuta autem repugnat, sine ullo actu amare sola Attritione cum Sacramento, D, Deum, atque sine ullo actu esse constenditur conuersio illius ad Deum, uersum adicum ex parte sui.

ostenditur: qui depellantur praedicat INSTΛT III. Iustificatio re-

inhonestatis, inclusa in actu peccami missioque peccati, in hoc essentialiter6s nos perpetrato qno ostendi non stat, quod homo permanenter ac habi- g. potest: qui fiat sine actu peccatoris' tualiter ordinetur ad ultimum lim , INSTAT II. Idem LSubstantia finem ; hoc autem habetur per grati- quaelibet rationalis, inde pendenter ab am habitualem,' non per aliquem omni sita appetitione elicita, libera actum justificati, alias dispositio pec- electione est intrinsece secundum i caloris, non solum esset dispositio, sedam naturam ordinata, ad ultimum su- Torma partialiter justificans. um finem. Ergo independenter ab RESPONDETVR : Per gratiareia vim ni sua dispositione, insormabilis' habitualem independenter ab actu per formam, inclinativam in ultimum proprio habitualiter in hoc sensi confinem estque proinde capax, suscipi uerti peccatorem, quia scilicet illa po- endi effectum proprium talis formae, sta habetur principium, vi cujus, sedummodo non habeat in se actualiter conuertere possit ad Deum csed non

inclinationem, ac deordinationem . habetur habitualis Conuersio,vicujus, contrariam. Conlequentia Probatur dicatur te iam conuertisse ad Deum.

Quia numquodque secundum suam Porro Iusti sicatio accepta prout eam substantiam, est capax formae, Meta accipit Tridentinum pro conuersioncctus formalis perficientis Ordinatio Dei ad creat ullam habetur sine ullo.

68쪽

Disputatio III. 1

actu. Sed nego haberi posse Iustifica remissione reddatur offendens, contionem sine ullo actu, si sumatur cli uersus ad offensum am pro conuersione creaturae ad De VII. Argumentum est Commune, um; non repugnat autem illam con cum aliquibus pa Italibus. Si tu orta. uersionem, diueriti respectu e sic dispo te peccatoris, implicat remitti, sinositionem, ad iustificationem, sum actu illius vel id implicat ex ratio ptam scilicet pro conuersione Dei ad ne mortalis 3 vel ex ratione mortalis creaturam diuerso respectu esse talis vel aliunde Nullo ex his .m quadam formam depulsivam peccati. do implicat Non primo;. Quia de Ad eum modum, quo formae iubstan facto Originale, parvulis remittitur,tiales partiales habent rationem di sine ullo eorundem actu. Non etiam spo-onum, formarum imo' cui mortalis talis sui in hoc nul- omnes formae accidentales, ita sun lac stimplicantia. dispositiones, ut simul sint sormae. RESPONDEO Quae sit implican-VI. Argumentum est Tanneri, ria, ne actuale pecςatum remittatur in Disp. 6 de gratia Dub. 4. Gratia an sensu inculcato sne v Ilo actu, colligi clificans se ipsa justi sicat hominentis, poterit ex dictis, cincta dicetur. Cui ipsi conuersione actuali, in gener autem Originale, sine ullo actu, renaim cause formalis, minime concurrente, ei possit explicatum supra. ut videre est in Trid. Sess 6.can. γ ad I Paritas est. Si peccator aliquis, quid ergo requiretur actus proprius' ad unionem hypostaticam assumere- RESPONDEO quod justificatio, tur, hoc ipso justificaretur formaliter. prout justificatio est, dicta talis sine Et si aliquis in mortali, ad visionein addito, importet conuersionem Dei apcretur, hoc ipso sormaliter justifica

ad creatura in quam Deus exercet in rem . 'fusione gratiae: dc haec habetur sine vi RESPONDEO Si unioni hypostalo a ait, sed tantum negatur Iustifica ticae addatur Amor, sequens visionemrionem, sumptam etiam pro conuer beatificatis, debitam nito hypostatisione creaturae ad Deum, haberi pol se, e tunc iustificaretur peccator, ita ut sine ullo actu hinc, ut jam innui do simul dicendus csset, esse conuersus adcet Trid. perfici justificationem peris Deum praeciso autem amore, iusti fi luntariam susceptionem gratiae caretur non nisi conuersione Dei dINSTAT Idem : Remissis pec eundem. Idemque dicendum est, si cati, non est opus peccatoris scd opus rapcretur ad visionem. Et ne dicatur Dei. Ergo per se non pendet a volun ille Deus peccator ratione naturae, aetate peccatoris peccauit, necesse foret omnino dati

ME SIM O iam semissionem illi actum retractationis. Sed de hoc

peccati, inquantum dicit conuersio inserius, aliquid enucleatius. Vbi de ne mici ad creaturam esse opus Dei subjecto Poenitentiae virtutis. ωde conuersionem autem creaturae ad De ipso objecto difficultatis. Videaturum est opus peccatoris, gratia Dei Materia de Incarnatione.

adjuti ut in simili dicit Augustinus II PARITAS est Iotest dormia

Non ego solus, nec alia Deiseia, sedgra ens in mortali iustificari per Martyri. tia De mecum Quando autem dicit lim sibi voluntarium, ex praecedenti Ripalda citatus posse hominem re somnii affectu, sine ulla de eodem mittere offensam sibi irrogatam, quin peccato Poenitentia. olfendens illam retractet id jam su- RESPONDEO Negando, talem,pra explicatum est, quod scilicet tum ne ulla de peccato ptam tentia, fore sine ullo actu olfendentis remittenda Martyrem. Est Conclusio latis com- sit omen a remissione, qua reddatur munis, ut videre est, apud stoninck,ot sensus c uersus ad offendentem; qu. 6. num. 14o. Et Ralio et , qtim sed non potest homo remittere offen non firmissis promi litur peccati reminiam, sine ullo actu offendentis, qua sto, martyrio assiciendis, quam bapti-Ηs Eandiss

69쪽

6a ractatus h

s. andis irae tamen baptizandi, tenen a RGUMENTUM est si abs G.

tu elicere actum, ad minimum At que ullo. actu peccatoris, possiet illi, tritionis, de suis peccatis quam Λυ mitti peccatum Deo casu & remitte tritionem ita elevat quodammodo, tu pecςatum, dc non remitteretur re Martyrium atque eadem leuatur 1 mirrerem quidem e quia infundere- Sacramento tu gratia, non remitteretu autem; II PARITAS est ex Rosmet quia tamdiu peccatum non remitti-

votum, itemqlle iuramentum, tam est tur,quamdiu manet habitualiter; tarmessentialiter voluntarium, quam sit pec diu autem manet habitualiter, quam Catum,in tamen potest relaxar ah R diu non retractatur.

vlla retractatione voventi aut juratis RESPONDE quidam ex Lugonem mo, s actus propriae Conuersionis, irato Di*. . num IIo δc ex Ripat si hecessatius ad iustificationem, ille dacitato, num M p. Duplici sensu dici solus ultificare posset quod pirria polle, quod peccatum habituale ma-Probatur alia Paritate. Qima voluntas ne at Primo matemis actio, quae miteonsecrandi, opplicandi Miffam , physice, Jam praeterijt, ita pruden- desinit perseuerare moraliter, per hoe tum iudicio, reddit exosium odibilam-

praecise quod Sacerdos mutet libania que Deo, ac si actu esset. Quam voluntatem. Ergo etiam peccatum, renus peccantis voluntatem, ita pru maper hoc praecise destruetur, quod eo dentum judicio affectam constituit, ut rator retractet suam voluntatem , si de tacto peccator interrogaretur rtamen id falsum est approbaret quod iacit. tiori modo RESPONDE quod quando fi habituale peccatum, tamdiu manet,

relaxatio voti, vel iuramenti, quan quamdiu non remittitur secundo autum est ex parte relaxantis, ille ex hi rem modo, eo usque manet, quousq:het favorem et non sequitur tamenta non retractetur. Et quidem prioriis quod is qui relaxatur, censeatur se manens, maculat peccatorem a auertere a suo voto,in conuertere se non item manens secundo modo: non ad suam libertatem, pristinam sic eti enim odio quisquam habetur propteram potest Deus, ex parte sua conuer id , quod solum posita condition tere se ad creaturam, eamque conuer committeret Deinde haec perma sionem infusione gratiae exercere, in nentia secunda, solum est, judicio prudependenter a conuersione illius, nec dentum, probabilisci forte enim , dum tamen tunc eritin denominabi quantumvis interrogaretur, non comis

turereatura conuersa. Quod attinet placeret sibi in illo peccato mesn ad illam Paritatem de Intentione con Restonsio. u. fietendi Sacramentum. Negatur Con NON SATISFACIT L Quia sequentia. Quia ruentio. v. g conse non diuidit adaequale permanentiam erandi, non stat alio quam volunta peccati habitualis. Nam praeter illasee consecrandio jam autem remissito duas acceptiones, est haec permanen peccati, non stat sola retractationes ei peccati habitualis, primariae eata sed etiam conuersione Dei ad creatu dicam, considerationis; quod scilicet,

tam ut iam inculcatum est, ouae a eadem actio, quae praeterijt, censeamen non habetur praecis posita re rur moraliter manere, Ietuare habi tractatione peccatoris. ualiter peccatorem auersum a Deo,

τ' - onuersium ad creaturam quod

Funetvina IIncul quidem prius est, quam illum esse odi

. bilem Deo, vel paratum complacere

tatis ll. bi in peccato. Hinc illa priori a

ceptione sublata et Dei eondonatio.

I op untur Argumenta Sem nem, restabit adhuc eouenda haec alia:

70쪽

Disputati, III. 63

a. non apparet, qui tolli post, quam , do responsurus esset peecator si re ε .per vestem non peccasse, adeoque peta sponsio pectetur in illamet ipsa hoc

proprium actum enim solus Deus nouit scientia condi. NON SATISFACIT II. Quia . tionalium, apparet tamen, quid res posterior acceptio pecccati, quam sponsurus elset, attendendo praecise recenset responsio, non esset solum hy ad statum, quem habet non retractati

Pothetica, reuera commaculare ani peccati, vi cuius, sando in illo, demama nam ex eo solo praecise non heret approbare peccatum.

illam commaculat, quia est intra or RESPONDET II. Rosmer ex Ridinem conditionatorum, quae nihilio palda,' ex de Lugo, notatque Alinunt in esse . . Ergo illa non retracta quam rem tripliciter posse permanere. tio,in permanentia habit tialis pecca I. Permanentia habituali, quasi physiti, tertio loco numerata, cum non sit a. II. Termanentia morali. III. quid mere conditionatum est enim Permanentia virtuali. . Virtualis perauersio a Deo habitualis plane atque manentia stat voluntate praeterita, non si acti exerceretur maculabit ani tetractata. Sic is, qui habuit animummam, quae non apparet qui tolli pos occidendi alium, tamdiu centetur insit, sine mutatione voluntatis per a illo permanere, quamdiu non retractat. Q. ctum Deinde ea quae sunt conditio Virtualis autem permanentia est, a Mnata, duplicia sunt Alia quae I OiL. tione cujus aliquid producitur,aut fit. fundantu supra aliquid absolutum Perseuerantia autem Moralis est, qua-Cxercitum vel praetens, vel praeteri tenus res ita se habet in ordine adde tum & talia non fundant titulum lau- no ininandum subjectum, ac si physice dabilitatisci vel vituperabilitatis. praesens esset. Iam vero fieri potest, Rario est, quia neque in se, neque in . ut aliquid permaneat moraliter, quam- aliquo sui, de potentia transierunt in vis non permaneat habitualiter, quasi actum. Alia autem sunt hypothetica physice in contra potest permane- quae habent aliquod absolutum mn re habu ualiter, non virtualiter. Il-damentum v cum transacta intentio lustra id exemplo voti: Si enim Ponne baptizandi baptiZaturus, si interro ti sex dispense In voto, ignorante vo-garetur, paratus esset respondere: quod uente, non manet moraliter Otuni,

velit baptigare Tale esse conditio in ordine ad eosdem effectus, quos natum, potest mereri laudem vel vi causaret non dispensatum manet ta- tu perium. Ergo etiamin hypothetica me habitualiter, quia non est retra. illa approbatio peccati, tundata super latum contra si non dispensaret praeteritam volitionem peccati, crit Pontifex, Quotiens retractaret, per- vituperabilis quae tamen, ut dictum maneret moraliter, non habitualiter.

in responsione est, tolli non potest, sic etiam in praesenti, quando Deus

sine retractatione propria, adeoq; sine condonat peccatum non retractatum, illa, nee habitualis vituperabilitas pec peccatum permanet habitualiter, non cati, tolli poterit tamen petinanebit moraliter in ordiis

NON SATISFACIT III. Quia, ne ad reddendum hominem odio di- quantumvis respondere posset is, qui num si vero si e tractatum, non

non retractauit peccatum, pro contra condonatum, permanebit moraliter,

rio adeoque non complacere sibi in non habitualiter. me Ressonsto. peccato : id tamen non est ex vi di NON SATISFACIT H. Quia

spositionis, quam habet titulo pecca ex ea clare colligitur seceatum lia. tiaran lacti & non revocati. Ergo pru. hituale manere, si non retractetur ne denter, ex vi illius status, formari de vero recurrat ad hoc, quia non manethel judicium approbatoriae volunta moraliter, Deo condonante offensam. iis, contra quam assumebat responsio Contra erit quia permanentia illa

quantumvis autem prudenti judicio habitualis quasi physica, reddit vel

humano, non satis appareat, quom O laudabilem, vel odio dignum illum statum ἀ

SEARCH

MENU NAVIGATION