Opera omnia, graece;

11쪽

Posuerit, legisse profitetur, non obstare putavi; quoniam Cicero fortasse integra Theodecte in mente abii erit, ne hie solum librum nostrum non nisi illorum partem. Qua opinione mihi se niel imbuto Petri Hectorii et uam argumentum, quo librum de Rhetorica ad Alexandri im Aristoteli abiudicatum Anaximent Lampsaceno vindicavit, haud sussicere videbatiar Re tamen a me altius indagata, inprimis ipsa libri iri dolei praeceptorum Thetoricorum in eo conditione penitius perspecta, illitis sententiae me poenituit. Epistola ad AleXandrum, quae in fronte libri legitur, haud dubie est fetus declamatoris cuiusdam, non solum affectata sapientia, sed vel eo se prodentis ,

quod Aristoteles inducatur cohortans, an Uam Puerulum ludimagister, AleXandrum, tum tem- Poris victorem Asiam peragrantem, ad artis dicendi studium M. in rebus administrandis prudentiam Sc consultationem. Locus sub finem epistolae supra e citatus certe corruptus est: spectat ad Theodes fea vel Aristotelis librum de su-Periorum rhetorum artibus dicendi a Cicerone lectum non tamen inde sequitur, hodiernum libriim de Rhetorica ad AleXandrum partem Vel summam Theodecteorum fuisse. Praesi Xam esse huic libro epistolam ad Alexandrum coniicere licet seriori tempore , cum liber idem cum illo ha-

Vid. Vol. IV. Addenda. I9 τουτό ἐστιν consultatio , a. Occurrunt adeo in epistola ιαψωμεν τῶν λοιπῶν ζώων οἱ ab ingenio in ratione loquendi iστης τιμῆς ὐπο τογίαιμονιο τέ-Αiistotelis plane aliena v. c. P. τυχ λιότες.

12쪽

v1 PRAEFATIO.

beretur, quem epistolae austo innuerit: nam ipsum libri auctorem μελετηματι isto frontem ei lis dehonestasse non necesse est ut statuamus. Deinde neque Diogenes Laertius, neqtie aiionyinia Vita CAristotelis auctor apud Menagium libri Aristoteli ci de Rhetorica ad Alexandrum mentionem MCiunt , quam ris plures eius τεχνας a libris tri bus de Rhetorica diversas numeraverint. PraCCCPta Porro rhetorica in nostro libro pastina discre-Pant ab iis, quae in aliis Aristotelis scriptis, Prae sertim in tribiis illis libris de Rhetorica, reperiamus. De dissensu Stagilitae: auctoris libri nostri

in significatione vocis τεκμηριον iam locutias stVie lorius apud illiina est τεκμ ηρίαν nota, unde Cientia allati tue rei gignatur apud hunc Vero co ite lu-ra, rem aliter gesam fuisse , quam gesa dicatui, aut

rein ibi repugnare. Aliud Xemplum dissentientis utriusque scriptoris attulit Spal lingius 3 Interea

In commentatiuncula de scri se, nempe opus de Alexim dro octo ptis Aristotelis rhetorici argumen libris constans res , 'Aλεα ἀνύρου ti omnino ol. IV, p. 4. suspi- librum de Rhetore sive Po- Catiis sum, laudatum ab Anony litico. Non cepi, ut Spal lingius apud Menagium opus II εμι putat, numerum M pro coniun- Αλεξάνορου rgiri .iτορος, η πα- ctione , , sed frauden fecit comλιτικοῖ, esse idem cum libro de iunctio in Graeco textu pronu- Rhetorica ad Alexandrum Muta inero Vol. I, p. 66. vitiosere adeo mihi in mentem venit mrs, posita Totam de lictore libri de A seάiύρου in προς 'Aλs: ἄσJρον Rhetorica ad Al. quaestionem SpaLRecte autem monuit Spataing, vir ingitis acti te crudite agitavit, elusianti istini ingenii δε exquisitae 8 equidem iam ei, sicut Bredovia doctrinae , in egregia , quam ad conteisturae de epistola ad Alexanis ornare instituit, Quintiliani di drum libro piae fixa, ilibens assentiones ad Institi. III, 4, 9. f. ad ior. II, IS, I . , me duo opera diver a Vid. Vol. IV. Addenda.

si ab A nonrnio laudata confudit 3 Ad Quintil. Institi. l. l. ri Aria

13쪽

VII fateor, argumentum e differentia praeceptorum rhetoricorum apud utrumque scriptorem Petitum mihi per se paullo levius videri obiici enim Potest, Aristotelem Vocem τεκμηριον diverso sensu adhibuisse, M omnino in tradenda arte dicendi non semper sibi constitisse, cum fortasse in libro ad Alexandrum rhetores superiores seqUeretur , in libris vero tribus de Rhetorica sua Pro Pinaret. Quod tamen deniqhi totam quaestionem Conficit, est locus Quintiliani ex libro Anaximenis Lam- Da Ceni CXcerptus, cuius tanta est similitudo cum initio libri de Rhetorica ad Alexandrum, Ut dubitatio excludatur omnis, quin librum hunc Ut Anaximenis Lampsaceni Quintilianus legerit modo detur, excidisse apud Ouintilianum tertium

orationum civilium genus a scriptore Rhetor ad AleXandriam appositum , demonsrativum Vel laudativum Dio εικτικόν'. Non igitur Aristoteles , sed Anaximenes Lamffa cenus erit in Posterum rata

stoteles Rhet. I, et, et dispescit πι- di accusandi, defendendi ex-

στεις in α τέχνους και ν τἐ x.νους quirendi, quod εξεταστικὸν dicunt. post eum quis non ξ Scriptor Rhet Rhet ad Alex init. Tρὶ γένη των ad i. cap. 7 in ηας ἐξ υτύν πολιτικων σισι λόγων το μενέημη- ποῦ λόγων καὶ τω ν πράξεων κα των γορικον, το δὲ μιόσι κτικὸν , το δ ανθρώπων, και ηας επιθετους. Si ικανικον. a J V τούτων 4σπιὰ, quis autem ἀτέχνους Getra θ πιυς προτρεπτικὸν, αποτρεπτικὸν, εγκα - diverso nomine easdem significa μιαστικον, ψεκτικόν, κατηγορικον, tas putet, facit eas Aristotcle. I, απολογητικον, και ἐξήταστικόν .IS, 2. quinque, scriptor ad Al. . . Optimo iure suo ad limi Ei-

I. c. tres , ,

L Quintil. Institui. III, 4 9: Anaximenes iudicialem O concio-tudinem huius loci in Quintilian ei de Anaxi inen provocavit Victoritis, ut librum de Rhetoricanalem generales partes esse voluit; ad Alexandrum auctori Anaximenis se autem species, hortandi, redderet. De lectione apud Qui dehortandi laudandi, vituperan tilianum cf. Spaldingius.

14쪽

Eior libri de Rhetorica ad Alexandrum habendus.

Epistola autem ad Alexandrum huic praesiXa An, Nimenis esse nequit , quoniam audio Theodecte suum opus vocat. Ceterum supra diXi, Priores tindecim huius voluminis Plagulas iam ante hos septem annos prelo exiisse quare infra in Argumento libri Ana Ximen ei de Ariso tele tanquam eius auctore adhuc sermo est.

Quod autem hic liber inter Aristotelis scripta

Teferretiar, id Praecipua mihi videtur causa fuisse, cur illi receiitiorum virorum doctorum, UO-rum plurimi in Aristotelis libris tribi is de Rhetorica vertendis, expoliendis millustrandis desudarunt, fere nemo operam aliqciam dicaverit.

Nam erat praeiudicata multorum opinio, Philosophum in illo non nisi potissima quaedam CaPita eortina delibasse , quae in his uberi iis , clarius ladisertius exposita sint esse igitur hos solos adeundos tanquam verum inlimpidissim iam artis dicendi Aristotelicae fontem: qita persuasione etiam Dficiebatur, ii ipsi trium librorii Aristoteli coria inde rhetorica editores, bene de his merendi studio certantes, Anaximenis opus, quamvis ArisO- teli adscriptum, plane nihil aut perquam negligenter Curarent. Sane non sustinet Anaximenes Thetor, qualem echo eius opere me Dionysii Halicarnasse iudicio novi miis , Com Parationem cum Aristotele, etiamsi in hoc solamuli et oris per sonam spectaveris. Friit tamen ille o nobilissi

15쪽

PRAEFATIO IT

mis antiquis rhetoribus Graecis, Diogenis Cynici R Zoili Grammatici discipulus , Alexandri M. secundum Suidam magister, inristotelis in gratia apud regem emtilus dignus ergo saltem ob nominis in antiquitate claritatem , cuius OPUS iam illi redditiam, a Quintilianoritio quem ustam Conversum , nostro tempore odium interpretem nanciscatur. Quae equidem ad textum 11 tegrita si

vcstituendum se illustrandum adiumenta habui Paucis indicabo. Primus edidit Aldus Manutius vulgo dictum li-hrum de Rhetorica ad Alexandrum Graece in olbleditone antiquorum Rhetorum Graecorum s e Dei. 15O8 fol. P. 235 - 268), eumque Aristotelis libris tribus de Rhetorica subiunxit. Valde mendosus fuit Codex, quem Aldus typis expressit.

Ex alio alitem Codice videtur fluxisse ed. Dan. Franc Trin caveti Venet. 1536.8. in aedibus Ba thol. Zanetti), ii notis sub nomine editionis Venetae laudata, Win praefatione ad Vol. IV iam commemorata. Discrepat haec in nostro aioque libro saepius a lectione Alditia, nec non habet variam lectionem in margine allitam. Hemadmodum autem in hac editione textus coiistitutus

est, Xhibuit eum Io Baptis Camotius OPP.

κων αγώνων ο μέντοι τέλειός γε menes Ionicae familliae philoso- δε υδgμies, τούτων τῶν ὁσων , αλλ' pho , qui propter chronologicaSασθενὴς και πιθα Γλων, ἄπασαις. rationes inlexandri M. aequalis

Diog. Laert V, io Reposui esse non poterat. Vulgata itaque male in hoc loco Vol. I, p. 1 IJ lectio, de Anaximene Lampsaceno 'Aναξάρχον, pro Anaximene vulga rhetore intelligenda, restitui deintae lectionis, cogitans de Anaxi het.

16쪽

x PRAEFATI s.

Arist. T. I. Venet. 155 1. . , Praeterq iam quod Iedliones ed Venetae marghiales Partim misit, Partim in te Xtum recopit. Edd. Basileenses opp. Aristotelis a. 1531. 1530. reddiderunt teXtum Aldinum , quocum vel in vitiis typographicis saepe conspirant, locis Perpaucis tantum ab iis mutatis, quos adiutores Io Lebelius Minich. I ingrinius habebant. In tertia ed Basileensi opp. Arist. a. 135 liber de I laetorica ad Alexandrum, sicut CCtori libri Aristotelici opera Conradi Uneri, Pri'mum in capita distributus est , quam distributionem postea servarunt a fati bonus, Du ullius:

Ρrdeterea vero in eadem editione plane omissa sunt, quae in Aldina, Veneta Camotiana, duabus prioribus Basileelisibus, Casaiabonialia M. Du- valliana inde a verbis Tὰς δε θυσίας δεῖ ποιεc usque ad finem libri leguntur, k quae , maXimam Par'tem e superioribus consarcinata, ab imperito librario praecedentibiis assuta, a Sylburgio uti a me ii notas reiecta sunt Sylburgiiι teXtum OPP. Arist. Vol. I. pluribus in locis correXit, tam Aeditione amotiana, quam coni ed iura additis

variis lectionibus ed illius iasileensium. Eisa xagine Sylburgiana excerptae sui it libri de Rhet. ad Alexandrum lectiones marginales hi edd. OPP. Arist. G uti boniana Duvalliana, quibus Casau bonus nonnullas quoque conied iuras suas adspersiit. Meam quidem Peram non eo Contintii, ut d-Τietatem lectionis a Sythurgio colle fiam ad OK-thim mendandum adhiberem dili lenter contuli noli solii in edd. Aldinain Velietam, quibus

17쪽

PRAEFATIO. ΣΙSylburgius carebat, sed etiam denuo edd. amo-

tianam k Basileenses praeterea vero Versionem La

tinam Fra1resci Philet phi , e Codice Sto faciam,

Primiam Venetiis a. 15 O impressam . postea sae- Pius atque etiam a Casaubono Diuvallio repeti tam quibus adminiculis instructus, teXtum qilantiam licuit, emaculavi, saltem dedi mendatiorem mi iam ille antea legebatur, i, Versionem Latinam refinXi. Si quodam modo dolen cli causam habem IIS, librum Anaximenis de rhetorica a recentioribuS viris doctis adhuc immerito neglectum iacuisse ;est e contrario, quod de nimia Commentari Ortim multitudinei mole conqueramur, quibus libeb

ius Aristotelis de Poetica inde a seculo X ad

nostram aetatem usque Obrutus magis quarn illustratus est Ouod tamen nolim ita intelligi, ac si tot doctissimos interpretes, quor mi ingenia Mstudia libellus ille exercuit, absque illo discrimine alto supercilio ingratus despicerem. Sunt ti-que M. filerunt inter illos, ii tam ad emenda tionem textus libri olim corruptissimi, quam ad

c Aristotesis Poetiei, interprete torica Aristotelis ad Alexandrum. Georgio Valla Placentino Rheto Haec omnia e Graeco in Latinum ea, interprete Francisco lyhilelpho traddixi, cum essem propemodi imSc. per Bernardinum Venetum de adolescens , philosophiani Floren- Vitali hus Venet. Iso , fol. tiae oratoriamque docenS., Thi- In epistola ad Guil. Ursinum scri telph. Epist. lib. X , p. 46. Basil. psit Philelphus Itaque dono a ueco. q. - Versiones thri de Rhet. me accipe tria opera, Lysiae ora ad exandrum Gallii cam Balduinitoris oratione duas, alteram j v f. Butiduini Paris i 67r. I a. &

nebrem de laudibus Atheniensitim, Belgicam Elielmi an Sela iudicialem alteram a se ius Erato CLugd. Bat. 1677 Ia non vidi. Menem a laetum Tertium es Rhe-

18쪽

Y11 PRAEFATI .

verum Verborum sensum enucleandum' expli-Candum egregiam operam praestarent. Verum ferebat hoc ipsa libelli indoles Sc ratio, omnino II ere literariae, praesertim artis Poeticae , recentio Tibus temporibus conditio, ut multi etiam multa de illo M ad illum disputarent aut falsa, aut Rhipsius textus vera expolitione Sc iusta interpretatione aliena, quibus singula si persequi libuerit, Obrui illum M obscurari magis, quam dilucidari

Patet. Etenim cum primum artium literarum liae

nudia sec. XU M XVI in Italia revixissent, Praemter librum Aristotelis de poetica non eXs ahat ali Us, quo meliori institutore homines doctii ingenios sive ipsi carmina vel epica vel dramatica Conde-ye, sive de iis, quae tulit Graeca antiquitas , iudicare possent. Erat illis hic liber canonis instar , admilem omnem poesin Xigentes, quid in ea sit rectum, pulchrum decernebant, idque eo Considentius, quo maiorem au toritatem, dignitatem tota Aristotelica philosol hi turri temporis prae se ferebat. Habebantur itaque in eum sub auspiciis principum gentis Mediceae in cademiis Florentina .Pisana, Min aliis Italiae urbibus, lectiones publicae, e quibus nati sunt vani illi commentarii, quos obortello ombardo Brixiens Madio. Petro Victorio, aliis, debemus. Lectioni im quidem harum non tantum id erat consilium D sinis, iit poetices Aristotelicae teXtus

mul intei pretibus philosophi Stagiritae praece-Pta occasionem latius excurrendi propinandique

19쪽

PRAEFATII XIII

auditoribus , quidquid illi de Universae posseos natura, speciebus causis, Messestibus, aut ex aliis scriptoribus Graecis Latinisque collegissent, aut ipsi excogitassent. Sola etiam libri Aristotelis do

Poetica, qualis ad nos pervenit, Conditio per se spediata , inprimis verborum CorrUPtelae in quo-Vis fere versu obviae , totius dictionis Aristotelicae in illo libro difficultas, eXempla haud raro ex OPeribus poetarum Graecorum deperditis sum ta, eo proli Xiores gignere debebant commenta-1ios, quo saepius aut omnino deficerent auditoribus vel lectoribus , quorum studia primi illi interPretes allevare Upiebant, aut quo rariora saltem essent innumera adminicula nobis hodie paratu facilia quo plura igitur vel ab iis, qui tamen haud indocti videri volebant, ignorarentur, quae hodie vel tironibus sunt notissima. Inse- qiaentibus adeo temporibus partim diversitate lectionisi explicationis Unicuique seriorum inte Pretiam aPprobatae, Partim disceptatione de pra ceptorum Aristotelicorum veritate, M ad ingenium Poeticum est ormandum, moderandum coercendum necessitate inter recentiores Criticos Sc Poetas orta, cum alii e C. Da Cerius, Batte rus

D eorum asseclam, Aristoteli nimium tribiterent; alii, ut post Perralium Gallum, omnis odiae a11-tiquitatis os rem plures etiam e nostratibus , totam Aristotelis poeticam contemnerent k deriderent alii denique cum LG'gio mediam te-

id L. Ger. Vos de artis p. 28 Amstelaed. I 647, 4.J D poeticae naturam constitutione mia Heinsius in praes edit suae.

20쪽

PRAEFATIO.

nentes iustum liuic pretium statiae rent editioniam, Verssionum Vel Latinarum vel in alias recen-

Bole Dich. Art. AH otes inopi tatem loci' temporis, quam V in Ninexions fur eloquenoe, a cant choro autem in recentiori poetique, 'hisoire O Ia philosophie dramate exciti potestas erit passim Amst. Ic93. 22.); Frane ingenioso poetae. illam unita-Vaxasso de ludicra dictione pag. tem loci temporis non curan-388 ed. Kapp.: Latiae in iuge di modo Sha si eari exemplo sine mens des Scas ansfur lex principati ea finem tragoediae opere suo aia Ouvra scies auteur T. IV, P. I, sequi aliisque huius dotibus G p. IO; Dacierin Poetique 'An o ficere valeat, spectatores re praef. in notis subinde; at unitatem loci temporis subla-teux in Quat poetiques praef. tam iniit turbatam vel non len- errauit in opere Paraliati des tiant, vel sentire lubentes nolint. anciensi des modernes T. III . . Sunt praeterea in quavis arte ad-27S anonymi Anmerkungen tiber' eoque in Oei, quae naturae c-

Theater Lips. 7 . I. -- Lesin pugnantia in absurdes habentur, in amburgische oram a turgi e donec praecellentis ingenii artifex Hamburgiri 6 , T. I Om ipso artificio suo contrarium o-nino de Aristotelis Poetica recte stendit. Ita quoque factum est, ut iudicare si voluerimus , non tam Aristoteles poetsi dramaticam ni-nes recentiorem aut hodiernam His arctis finibus circumscri heret. poesin in omnibus eius speciebus Spectat tamen haec itis finium adhuc excultis, quam ad poesin poeseos tramaticae circumscri- Graecorum epicam dramaticam, ptio ad formam huius solummodo quali erat philosoplai aetate no externam. Quas Aristoteles de his respiciendum est. I st libri ii interna poete os dramaticae, lius pars praecipua instar rama quidem tragicae potissimum , in- turgiae Atheniensis. Quo respectu dole, fine causis, effectibus, habito praecepta ab Aristotele poe de fabulae constitutione, de vitiis,

iis tragicis certe nobis Vulebun quae bonum tragoedum Fugeretur iusta, vera Madeo neces a oporteat, praecepit, ita comparia. Neque tamen hodiernum qilo rata sunt, ut apud omnes cultioquc poetam tragicum , praesertim res populos recentioris aetatis do.

re scenica apud recentiores o ctissimus, ingeniosi simus qui iapulos in multis immutata aliisque que poeta vel Criticus ait ensum externis conditioni hiis clegibus iis haud denegaverit sicut etiam adstricta , Aristotelem in omnibus omnibus fere , quae de poesi epi- sequi necet Te si ierit. Apud Grae cararistoteles docuit. Non possum

cos . c. choru partem dramati mihi temperare Nili sententiam

constituens utique requitebat uni cessangia, immortalis viri, huc ad-