- 라틴어-한국어 사전

라틴어-한국어 사전 검색

fētō

1변화 동사; 자동번역 고전 발음: [페:토:] 교회 발음: [페:토:]

기본형: fētō, fētāre, fētāvī, fētātum

  1. 낳다, 기르다, 가져오다
  2. 임신시키다, 수태시키다, 스며들게 하다
  1. (passive) I bring forth, breed.
  2. (active) I impregnate; to make fruitful.

활용 정보

1변화

예문

  • Minus enim impares suas diligunt, et ideo nec multum ineunt, nec saepius fetant. (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 8, chapter 8 8:2)

    (콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 8장 8:2)

  • Ceterum silvestres gallinae, quae rusticae appellantur, in servitute non fetant: (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 8, chapter 12 1:2)

    (콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 12장 1:2)

  • Sed antiquissimum est, cum quis nessotrophion constituere volet, ut praedictarum avium circa paludes, in quibus plerumque fetant, ova colligat, et cohortalibus gallinis subiciat. (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 8, chapter 15 7:3)

    (콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 15장 7:3)

  • "Cura sit incidi tutoris cornua fidi, Me quoque pelle canis, procul hinc qui fetet inanis, Circumquaque tegi: (BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIII. De ariete canem simulante 24:6)

    (, , 24:6)

  • Dic amabo, an fetet anima uxoris tuae? (T. Maccius Plautus, Asinaria, act 5, scene 2 2:68)

    (티투스 마키우스 플라우투스, , , 2:68)

유의어

  1. 낳다

  2. 임신시키다

관련어

명사

형용사

동사

부사

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0001%

SEARCH

MENU NAVIGATION