뜻

1. 묵언, 말하지 못함
2. 유아, 갓난 아기, 아기

1. inability to speak, muteness, speechlessness; want of eloquence, ineloquence
2. infancy, early childhood; childishness; the young, children

예문

• Ingrediens autem Ravennam deposuit Augustulum de regno, cuius infantiae misertus concessit ei sanguinem, et quia pulcher erat, etiam donans ei reditum sex milia solidos, misit eum intra Campaniam cum parentibus suis libere vivere. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, chapter 8 2:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 8장 2:1)

• Sed primis quasi infantiae diebus pertractandi sunt, plumulaeque sub cauda clunibus detrahendae, ne stercore coinquinatae durescant et naturalia praecludant. (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 8, chapter 5 19:4)

  (콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 5장 19:4)

• vulgabaturque adfuisse infantiae eius dracones in modum custodum, fabulosa et externis miraculis adsimilata: (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XI, chapter 11 11:6)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 11장 11:6)

• Exivi de domo infantiae meae, oblita sum patris, renascor in Christo. (Jerome, Saint, Epistulae. Selections., An Eustochium 1:21)

  (히에로니무스, 편지들, 1:21)

• Insperati ubique aderant et famam celeritate vincentes non religioni, non dignitatibus, non aetati, non vagienti miserebantur infantiae. (Jerome, Saint, Epistulae. Selections., Ad Oceanum De Morte Fabiolae 8:6)

  (히에로니무스, 편지들, 8:6)