뜻

1. 무언의, 묵음의, 침묵하는, 조용한
2. (신 라틴어) 학명으로 쓰임

1. mute, dumb, silent
2. (New Latin) Used as a species epithet.

예문

• atque ego rebar, si quod inesset mutis animalibus tacitum ac naturale sacramentum, agnitione ac miseratione quadam inductum equum illum meum hospitium ac loca lautia mihi praebiturum: (Apuleius, Metamorphoses, book 3 23:5)

  (아풀레이우스, 변신, 3권 23:5)

• Nam et ii, qui pecoribus ac iumentis medentur, cum propria cuiusque ex mutis animalibus nosse non possint, communibus tantummodo insistunt; (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, Liber I, Prooemium 1:188)

  (켈수스, 의학에 관하여, , 1:188)

• Nam et ii, qui pecoribus ac iumentis medentur, cum propria cuiusque ex mutis animalibus nosse non possint, communibus tantummodo insistunt; (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, book 1, chapter pr 65:1)

  (켈수스, 의학에 관하여, 1권, 머리말 65:1)

• Quo primum tempore a lectus in iudices sum, ut iudicia quae appellantur privata susciperem, libros utriusque linguae de officio iudicis scriptos conquisivi, ut homo adulescens, a poetarum fabulis et a rhetorum epilogis ad iudicandas lites vocatus, rem iudiciariam, quoniam vocis, ut dicitur, vivae penuria erat, ex mutis, quod aiunt, magistris cognoscerem. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, II 2:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 2:1)

• Nunc ut exordio priore sum pollicitus, de mutis custodibus loquar; (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 7, chapter 12 1:2)

  (콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 12장 1:2)