라틴어-한국어 사전 검색

appellātīvus

1/2변화 형용사; 상위10000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: appellātīvus, appellātīva, appellātīvum

  1. (grammar) appellative, belonging to a species

예문

  • male autem quidam 'Corycium' proprium esse adserunt nomen, cum sit appellativum eius, qui more Corycio hortos excoluit: (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Georgics of Vergil, book 4, commline 127 80:6)

    (마우루스 세르비우스 호노라투스, , 4권, 80:6)

  • et sciendum est, quod quando appellativum est 'turbinis' facit, sed si sit nomen proprium, 'Turbonis' facit, ut Horatius Turbonis in armis. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 83 84:8)

    (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 84:8)

  • ecce proprio iunxit, non appellativo; (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 159 155:8)

    (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 155:8)

  • Tullianum enim proprium est, carcer appellativum. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 159 155:9)

    (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 155:9)

  • si autem utraque nomina appellativa fuerint, licenter cui volumus respondemus. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 159 155:10)

    (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 155:10)

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0003%

SEARCH

MENU NAVIGATION