고전 발음: []교회 발음: []
기본형: mannus, mannī
Impositus mannis aruum caelumque Sabinumnon cessat laudare. (EPISTVLARVM LIBER PRIMVS, VII 7:50)
(호라티우스의 첫번째 편지, 07 7:50)
ei filium Mannum originem gentis conditoresque Manno tres filios adsignant, e quorum nominibus proximi Oceano Ingaevones, medii Herminones, ceteri Istaevones vocentur. (Cornelius Tacitus, de Origine et Situ Germanorum Liber, chapter 2 3:2)
(코르넬리우스 타키투스, 게르만 족의 기원과 위치, 2장 3:2)
currit agens mannos ad villam praecipitanter auxilium tectis quasi ferre ardentibus instans; (Lucretius, De Rerum Natura, Liber Tertius 28:3)
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, 28:3)
Siqua mei tamen est in te pia cura relicti, Incipe pollicitis addere facta tuis, Parvaque quamprimum rapientibus esseda mannis Ipsa per admissas concute lora iubas! (P. Ovidius Naso, Amores, Liber secundus, poem 16 17:26)
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, , 17:26)
Equus (from the antiquated word, ehu) denotes a horse, as a general expression, a term in natural history; caballus (from καφάζω), a horse for ordinary services; mannus, a smaller kind of horse, like palfrey, for luxury; canterius, a castrated horse, a gelding. Sen. Ep. 85. Cato censorius canterio vehebatur et hippoperis quidem impositis. Oh quantum decus sæculi! Catonem uno caballo esse contentum, et ne toto quidem! Ita non omnibus obesis mannis et asturconibus et tolutariis præferres unum illum equum ab ipso Catone defrictum. (iv. 287.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0001%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용