고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
형태분석: obstinātiō(어간)
형태분석: obstinātiō(어간)
기본형: obstinātiō, obstinātiōnis
단수 | 복수 | |
---|---|---|
주격 | obstinātiō 의지가 | obstinātiōnēs 의지들이 |
속격 | obstinātiōnis 의지의 | obstinātiōnum 의지들의 |
여격 | obstinātiōnī 의지에게 | obstinātiōnibus 의지들에게 |
대격 | obstinātiōnem 의지를 | obstinātiōnēs 의지들을 |
탈격 | obstinātiōne 의지로 | obstinātiōnibus 의지들로 |
호격 | obstinātiō 의지야 | obstinātiōnēs 의지들아 |
"si tanta callum pectoris praedurat obstinatio pulvinar ut nostrum manu abomineris tangere, saltem latentes paginas librosque opertos detege, quo secta pravum seminans iustis cremetur ignibus." (Prudentius, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris. 5:58)
(프루덴티우스, , 5:58)
Quod potest brevis obstinatio animi aliquo stimulo excitata, quanto magis virtus, quae non ex impetu nec subito, sed aequaliter valet, cui perpetuum robur est. (Seneca, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 76 20:4)
(세네카, , , 20:4)
Quamquam, etsi ita esset, tam apto consilio tantum obstinatio disciplinae debebat obsequium. (Tertullian, De Spectaculis, chapter 1 2:3)
(테르툴리아누스, , 1장 2:3)
Illa ipsa obstinatio, quam exprobratis, magistra est. (Tertullian, Apologeticum, chapter 50 14:3)
(테르툴리아누스, , 50장 14:3)
Non enim ignorantia haereticum facit, sed magis superbiae obstinatio, cum quis videlicet ex novitate aliqua nomen sibi comparare desiderans, aliquid inusitatum proferre gloriatur, quod adversus omnes defendere inopportune nititur, ut vel caeteris superior, vel nullis habeatur inferior. (Petrus Abaelardus, Theologia scholarium, Prologus 2:40)
(피에르 아벨라르, , 2:40)
1. Pervicacia and perseverantia denote adherence to what is once resolved upon as a virtue; pervicacia (from vincere? vigere?) has its foundation in natural energy of disposition; perseverantia, in earnestness of character, formed by cultivation; whereas pertinacia and contumacia as a fault; pertinacia has its foundation in a stiff-necked adherence to what is once resolved upon, like obstinacy and stubbornness, in opp. to condescension; contumacia (from temere, contemnere) in a haughty maintenance of one’s free-will, even against proper and legitimate superiority, like insolence and refractoriness, in opp. to complaisance, obsequium. Tac. Ann. iv. 20. Hist. iv. 74. Accius apud Non. Tu pertinacem esse, Antiloche, hanc prædicas, ego pervicaciam esse aio et a me uti volo, etc. Cic. inv. ii. 54. Unicuique virtuti finitimum vitium reperietur, ut pertinacia, quæ finitima perseverantiæ est: comp. with Balb. 27. Marc. 10. 2. Pervicacia, etc. denote persisting in a resolution once made; destinatio and obstinatio are more immediately connected with the making of the resolution; destinatio, the making of an unalterable resolution, decidedness; obstinatio, adhering to it in spite of insurmountable obstacles and reasonable remonstrances, obstinacy. (iv. 176.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0006%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용