고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
형태분석: obstinātiōn(어간) + e(어미)
기본형: obstinātiō, obstinātiōnis
단수 | 복수 | |
---|---|---|
주격 | obstinātiō 의지가 | obstinātiōnēs 의지들이 |
속격 | obstinātiōnis 의지의 | obstinātiōnum 의지들의 |
여격 | obstinātiōnī 의지에게 | obstinātiōnibus 의지들에게 |
대격 | obstinātiōnem 의지를 | obstinātiōnēs 의지들을 |
탈격 | obstinātiōne 의지로 | obstinātiōnibus 의지들로 |
호격 | obstinātiō 의지야 | obstinātiōnēs 의지들아 |
qui cunctorum obstinatione confusus indigna murmurabundus cum vellet exsurgere, (Apuleius, Metamorphoses, book 2 20:10)
(아풀레이우스, 변신, 2권 20:10)
nec eum obstinatione sacrilega, qua semel coeperat, truculenta mulier ungue latius a se discedere passa est, (Apuleius, Metamorphoses, book 10 26:9)
(아풀레이우스, 변신, 10권 26:9)
Tum Asclepiodotus et Lutto et Maudio comites interempti sunt, aliique plures, haec et similia perplexe temporis obstinatione scrutante. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XV, chapter 6 4:2)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 4:2)
Conversus hinc Iulianus ad reparandas Tres Tabernas (munimentum ita cognominatum,) haut ita dudum obstinatione subversum hostili, quo aedificato constabat ad intima Galliarum (ut consueverant) adire Germanos arceri, et opus spe celerius consummavit, et victum defensoribus ibi locandis, ex barbaricis messibus non sine discriminis metu collectum militis manu, condidit ad usus anni totius. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVI, chapter 11 11:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 11장 11:1)
Cunctis igitur ex voto currentibus, studio pervigili properans, modis omnibus utilitatem fundare provinciarum, munimenta tria recta serie superciliis imposita fluminis Mosae, subversa dudum obstinatione barbarica, reparare pro tempore cogitabat, et ilico sunt instaurata, procinctu paulisper omisso. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVII, chapter 9 1:1)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 9장 1:1)
1. Pervicacia and perseverantia denote adherence to what is once resolved upon as a virtue; pervicacia (from vincere? vigere?) has its foundation in natural energy of disposition; perseverantia, in earnestness of character, formed by cultivation; whereas pertinacia and contumacia as a fault; pertinacia has its foundation in a stiff-necked adherence to what is once resolved upon, like obstinacy and stubbornness, in opp. to condescension; contumacia (from temere, contemnere) in a haughty maintenance of one’s free-will, even against proper and legitimate superiority, like insolence and refractoriness, in opp. to complaisance, obsequium. Tac. Ann. iv. 20. Hist. iv. 74. Accius apud Non. Tu pertinacem esse, Antiloche, hanc prædicas, ego pervicaciam esse aio et a me uti volo, etc. Cic. inv. ii. 54. Unicuique virtuti finitimum vitium reperietur, ut pertinacia, quæ finitima perseverantiæ est: comp. with Balb. 27. Marc. 10. 2. Pervicacia, etc. denote persisting in a resolution once made; destinatio and obstinatio are more immediately connected with the making of the resolution; destinatio, the making of an unalterable resolution, decidedness; obstinatio, adhering to it in spite of insurmountable obstacles and reasonable remonstrances, obstinacy. (iv. 176.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0006%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용