뜻

1. 참나무의, 참나무로 만들어진
2. 단단한, 튼튼한, 강건한

1. of oak, oaken
2. (by extension) hard, firm, solid, robust

예문

• liberavit me ab inimico meo potentissimo, ab his, qui oderant me, qui robustiores me erant. (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Samuelis, 22 22:18)

  나의 힘센 원수에게서, 나보다 강한 적들에게서 나를 구하셨네. (불가타 성경, 사무엘기 하권, 22장 22:18)

• At si vastius corpus nervive robustiores sunt, necessaria est spatula lignea, et quae crassitudinem duorum digitorum habet, longitudine ab ala usque ad digitos pervenit; (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, Liber VIII, chapter 15 15:10)

  (켈수스, 의학에 관하여, , 15장 15:10)

• At si uastius corpus neruiue robustiores sunt, necessaria est spatula lignea, et quae crassitudinem duorum digitorum habet, longitudine ab ala usque ad digitos peruenit; (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, book 8, chapter 15 3:1)

  (켈수스, 의학에 관하여, 8권, 15장 3:1)

• Sed eam quoque, quae primo submittetur, materiam ferro coercendam censeo usque in alteram vel tertiam gemmam, quo robustiores palmites agat, qui cum primum tabulatum apprehenderint, proxima putatione disponentur, omnibusque annis alioquinin superius tabulatum excitabuntur,relicta semper una materia, quae applicata trunco cacumen arboris spectet. (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 5, chapter 6 23:2)

  (콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 5권, 6장 23:2)

• At si vastius corpus, nervive robustiores sunt, necessaria est spatha lignea, quae et crassitudinem duorum digitorum habet, et longitudine ab ala usque ad digitos pervenit: (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, book 8, XV De humero luxato. 3:1)

  (켈수스, 의학에 관하여, 8권, 3:1)

유의어 사전

1. Validus (from ὅλοσ, οὖλος), means strong, in an active sense, as able to perform something, in opp. to imbecillis, Cic. Fam. vii. 1. Plin. H. N. xiv. 21, like σθεναρός; whereas firmus and robustus, in a passive sense, as able to endure; firmum (from φράξαι, φάργνυμι), strong from an immovable position, and, consequently, stedfast, in opp. to labans, vacillans, and, for want of a corresponding adjective, to imbecillus, Cic. Fam. ix. 16. Sall. Jug. 10. Quintil. v. 10, 49, like βέβαιος; robustum (from ἐῤῥῶσθαι) through its compact nature, and its impenetrable and, consequently, durable materials, nearly in opp. to tenerum, like ῥωμαλέος and ἰσχυρός. 2. Imbecillitas denotes generally a mental, infirmitas, a bodily weakness, according to Cic. Fin. v. 45. In infirma ætate, imbecillaque mente: both are sometimes used in a mental sense, in which case imbecillitas denotes a natural weakness of the head or heart, a want of talent or of spirit; whereas infirmitas, a moral weakness of character, fickleness and uncertainty, for example: Cæs. B. G. vii. 77. Nolite stultitia ac temeritate vestra aut imbecillitate animi omnem Galliam prosternere; comp. with iv. 5. Cæsar infirmitatem Gallorum veritus, quod sunt in consiliis capiendis mobiles et rebus plerumque novis student. Or, Cic. Divin. ii. 60, with Fam. xv. 1. Or, Tac. Ann. iv. 8, with Hist. i. 9. (iv. 164.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein