뜻

1. 전염병, 역병

1. infectious or contagious disease; plague, pestilence

예문

• Nimietatem frigoris aut caloris, vel umoris vel siccitatis, pestilentias gignere philosophi et illustres medici tradiderunt. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, LIBER XIX, chapter 4 2:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 4장 2:1)

• Rem vero ethicam naturamque humani ingenii virtutumque origines officiaque earum et confinia, aut contra morborum vitiorumque fraudes animorumque labes et pestilentias, asseverabat nulli esse ulli magis ea omnia explorata, comperta meditataque. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, II 5:2)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 5:2)

• Pestilentias etiam praetereo, quia nec illae totaliter absorbent. (FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LVI. [ = English LVIII] DE VICISSITUDINE RERUM 1:14)

  (, , 1:14)

• inducamque super vos gladium ultorem foederis mei; cumque confugeritis in urbes vestras, mittam pestilentiam in medio vestri, et trademini hostium manibus. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Leviticus, 26 26:25)

  나는 너희에게 칼을 보내어 계약을 어긴 것을 복수하게 할 것이다. 너희가 너희 성읍들 안으로 피해 모여들면, 나는 너희 가운데에 흑사병을 보내겠다. 그리하여 너희는 원수의 손에 넘어가고 말 것이다. (불가타 성경, 레위기, 26장 26:25)

• Feriam igitur eos pestilentia atque consumam; te autem faciam in gentem magnam et fortiorem quam haec est ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Numeri, 14 14:12)

  내가 이제 이들을 흑사병으로 치고 쫓아내 버린 다음, 너를 이들보다 더 크고 강한 민족으로 만들겠다.” (불가타 성경, 민수기, 14장 14:12)

유의어 사전

1. Lues (from λοιμός) denotes epidemic disease, as proceeding from an impure morbid matter; contagium (from contingere? or κατατήκειν?) as contagious; pestilentia, as a disease reigning in the land, and especially as a pestilence. Sall. Cat. 10. Post ubi contagia quasi pestilentia invasit. Plin. H. N. xxiii. 28. Laurus folia pestilentiæ contagia prohibent. Lucan. vi. 86. Fluidæ contagia pestis. 2. Pestis is used for pestilence itself only by the poets; otherwise it denotes, like exitium and pernicies (from necare), that which destroys in general, without reference to disease; but pestis is, according to rule, used as a concrete, exitium and pernicies as abstract terms. Sen. N. Q. iii. pr. Philippi aut Alexandri . . . . qui exitio gentium clari non minores fuere pestes mortalium quam inundatio. 3. Pernicies has an active meaning, and denotes the destruction of a living being by murder; whereas exitium has a passive meaning, and denotes the destruction even of lifeless objects by annihilation; lastly, interitus has, like exitus, a neutral meaning, the destruction of living or lifeless objects by decay. Tac. Ann. xiv. 65. Poppæa non nisi in perniciem uxoris nupta; postremo crimen omni exitio gravius: and ii. 68. Cic. Cat. iv. 3. Cum de pernicie populi Romani, exitio hujus urbis cogitarit. Rull. ii. 4, 10. Extremi exitiorum exitus. 4. Exitium is a violent, exitus a natural end. Cic. Rull. ii. 4, 10. Qui civitatum afflictarum perditis jam rebus extremi exitiorum solent esse exitus, is, as it were, the last breath of a state that is being destroyed; like Verr. v. 6, 12 Exitus exitiales. (ii. 62. iii. 176.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein