라틴어-한국어 사전 검색

animālī

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

  • (animal의 단수 여격형) 동물에게

    형태분석: animāl(어간) + ī(어미)

  • (animal의 단수 탈격형) 동물로

    형태분석: animāl(어간) + ī(어미)

animal

3변화 i어간 변화 명사; 중성 상위2000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: animal, animālis

어원: anima(영혼, 공기)

  1. 동물
  2. 생명체
  1. animal
  2. living creature

격변화 정보

3변화 i어간 변화
단수 복수
주격 animal

동물이

animālia

동물들이

속격 animālis

동물의

animālium

동물들의

여격 animālī

동물에게

animālibus

동물들에게

대격 animal

동물을

animālia

동물들을

탈격 animālī

동물로

animālibus

동물들로

호격 animal

동물아

animālia

동물들아

예문

  • Nam post unum et vigesimum diem silentia ova carent animali- bus: (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 8, chapter 5 15:2)

    (콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 5장 15:2)

  • nam quaerit, cur homines, quos constat esse prudentiores animali- bus, per se non sentiant qualitatem aeris futuri, sed eam magis ex aliis animalibus colligant. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Georgics of Vergil, book 1, commline 415 335:2)

    (마우루스 세르비우스 호노라투스, , 1권, 335:2)

  • ergo omni animali illud, quod appetit, positum est in eo, quod naturae est accommodatum. (M. Tullius Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, LIBER QUINTUS 33:4)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, 33:4)

  • Sunt autem etiam clariora vel plane perspicua minimeque dubitanda indicia naturae, maxime scilicet in homine, sed in omni animali, ut appetat animus aliquid agere semper neque ulla condicione quietem sempiternam possit pati. (M. Tullius Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, LIBER QUINTUS 75:1)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, 75:1)

  • Nam cuncta nobis attribuisset commoda, Quaecumque indulgens Fortuna animali dedit: (Phaedrus, Fabulae Aesopiae, Appendix: Fabulae Novae, Auctor: Non esse plus aequo petendum. 2:2)

    (파이드루스, 이솝 우화, , 2:2)

유의어 사전

1. Animal and animans are the animal as a living being, including man; animal, with reference to his nature, according to which he belongs to the class of living animals, in opp. to inanimus, like ζῶον; animans, with reference to his state, as still living and breathing, in opp. to exanimus; bellua, bestia, and pecus, as irrational beings, in opp. to man, and bellua and pecus, with intellectual reference, as devoid of reason, in peculiar opp. to homo, Cic. N. D. ii. 11; bestia and fera, with moral reference, as wild, and hostile to man. 2. Bellua (from βλάξ) denotes, particularly, a great unwieldy animal, as the elephant, whale, principally sea-monsters; pecus, a domestic animal, particularly of the more stupid kinds, as a bullock, sheep, in opp. to the wild; bestia, a destructive animal, particularly those that are ravenous, as the tiger, wolf, etc., in opp. to birds, Justin, ii. 14, like θηρίον; fera (φῆρες), a wild animal of the wood, as the stag, wolf, tiger, in opp. to domestic animals. Curt. ix. 10. Indi maritimi ferarum pellibus tecti piscibus sole duratis, et majorum quoque belluarum, quos fluctus ejecit, carne vescuntur. And Tac. G. 17. (iv. 291.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 동물

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0094%

SEARCH

MENU NAVIGATION