라틴어-한국어 사전 검색

inquilīnus

2변화 명사; 남성 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: inquilīnus, inquilīnī

어원: for incolīnus, incola

  1. 일시 체류자, 세입자, 숙박인
  2. 피수용자
  1. a sojourner, tenant, lodger (an inhabitant of a place which is not his own) in literal use
  2. an inmate or lodger

격변화 정보

2변화
단수 복수
주격 inquilīnus

일시 체류자가

inquilīnī

일시 체류자들이

속격 inquilīnī

일시 체류자의

inquilīnōrum

일시 체류자들의

여격 inquilīnō

일시 체류자에게

inquilīnīs

일시 체류자들에게

대격 inquilīnum

일시 체류자를

inquilīnōs

일시 체류자들을

탈격 inquilīnō

일시 체류자로

inquilīnīs

일시 체류자들로

호격 inquilīne

일시 체류자야

inquilīnī

일시 체류자들아

예문

  • Denique per tributorum onera vectigaliumque augmenta multiplicata, optimatum quosdam ultimorum metu exagitatos, mutare compulit sedes, et flagitantium ministrorum amaritudine quidam expressi, cum non suppeteret quod daretur, erant perpetui carcerum inquilini: (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXX, chapter 5 6:2)

    (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 6:2)

  • sed quod quaeris quid arcessierim Chrysippum, tabernae mihi duae corruerunt reliquaeque rimas agunt, itaque non solum inquilini sed mures etiam migraverunt. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER QVARTVS DECIMVS AD ATTICVM, letter 9 2:4)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 2:4)

  • In his, quae me sine avocatione circumstrepunt, essedas transcurrentes pono et fabrum inquilinum et serrarium vicinum, aut hunc, qui ad Metam Sudantem tubulas experitur et tibias, nec cantat, sed exclamat. (Seneca, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 56 4:3)

    (세네카, , , 4:3)

  • sic veteres inquilinos indulgentia loci et consuetudo etiam inter iniurias detinet. (Seneca, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 70 16:7)

    (세네카, , , 16:7)

  • Pertinacissimos quidem et adsiduos, quos ego non discipulos philosophorum, sed inquilinos voco. (Seneca, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 108 5:4)

    (세네카, , , 5:4)

유의어 사전

1. Incolere is transitive, as to inhabit; habitare, intransitive, as to dwell. At the same time incolere has reference to the country, to which a man, as a citizen or inhabitant, belongs; whereas habitare has reference to the house, in which a man, as owner or tenant, has his stationary residence. 2. Incola is the inhabitant, in opp. to the citizen, Cic. Off. i. 34, like μέτοικος; inquilinus, the tenant, in opp. to the owner of the house, dominus, Cic. Phil. ii. 41, like σύνοικος; colonus, the farmer, in opp. to the landowner, Cic. Cæc. 32; something like θής.

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

유의어

  1. 피수용자

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0001%

SEARCH

MENU NAVIGATION