살아있는 라틴어 사전

inquilīnus

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

(inquilīnus의 단수 주격형) 일시 체류자가
형태분석: inquilīn(어간) + us(어미)

inquilīnus

2변화 명사; 남성 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: inquilīnus, inquilīnī

어원: for incolīnus, incola

뜻

일시 체류자, 세입자, 숙박인
피수용자

a sojourner, tenant, lodger (an inhabitant of a place which is not his own) in literal use
an inmate or lodger

격변화 정보

2변화

	단수	복수
주격	inquilīnus 일시 체류자가	inquilīnī 일시 체류자들이
속격	inquilīnī 일시 체류자의	inquilīnōrum 일시 체류자들의
여격	inquilīnō 일시 체류자에게	inquilīnīs 일시 체류자들에게
대격	inquilīnum 일시 체류자를	inquilīnōs 일시 체류자들을
탈격	inquilīnō 일시 체류자로	inquilīnīs 일시 체류자들로
호격	inquilīne 일시 체류자야	inquilīnī 일시 체류자들아

예문

Vicinus Novio vel inquilinus Sit, si quis Novium videre non volt. (Martial, Epigrammata, book 1, LXXXVI 87:6)
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, 87:6)
Denique per tributorum onera vectigaliumque augmenta multiplicata, optimatum quosdam ultimorum metu exagitatos, mutare compulit sedes, et flagitantium ministrorum amaritudine quidam expressi, cum non suppeteret quod daretur, erant perpetui carcerum inquilini: (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXX, chapter 5 6:2)
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 6:2)
sed quod quaeris quid arcessierim Chrysippum, tabernae mihi duae corruerunt reliquaeque rimas agunt, itaque non solum inquilini sed mures etiam migraverunt. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER QVARTVS DECIMVS AD ATTICVM, letter 9 2:4)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 2:4)
In his, quae me sine avocatione circumstrepunt, essedas transcurrentes pono et fabrum inquilinum et serrarium vicinum, aut hunc, qui ad Metam Sudantem tubulas experitur et tibias, nec cantat, sed exclamat. (Seneca, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 56 4:3)
(세네카, , , 4:3)
sic veteres inquilinos indulgentia loci et consuetudo etiam inter iniurias detinet. (Seneca, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 70 16:7)
(세네카, , , 16:7)

유의어 사전

1. Incolere is transitive, as to inhabit; habitare, intransitive, as to dwell. At the same time incolere has reference to the country, to which a man, as a citizen or inhabitant, belongs; whereas habitare has reference to the house, in which a man, as owner or tenant, has his stationary residence. 2. Incola is the inhabitant, in opp. to the citizen, Cic. Off. i. 34, like μέτοικος; inquilinus, the tenant, in opp. to the owner of the house, dominus, Cic. Phil. ii. 41, like σύνοικος; colonus, the farmer, in opp. to the landowner, Cic. Cæc. 32; something like θής.