뜻

1. 방해, 훼방 , 가로막기

1. interruption (in speaking), hinderance

예문

• benigne salutare, adloqui plebis homines, domum invitare, adesse in foro, tribunos ipsos cetera pati sine interpellatione concilia habere, numquam ulli neque publice neque privatim truces esse, nisi cum de lege agi coeptum esset; (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber III 163:2)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 163:2)

• si quando quid secreto aut sine interpellatione agere proposuisset, erat illi locus in edito singularis, quem Syracusas et technyphion uocabat: (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Augustus, chapter 72 2:1)

  (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 72장 2:1)

• reapse sepse Quoniam sumus ab ipsa calce eius interpellatione revocati . cui nemo civis neque hostis Quivit pro factis reddere par pretium. (M. Tullius Cicero, De Republica, Librorum de Re Publica incertorum Fragmenta 6:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, 6:4)

• Tum Catulus 'etsi,' inquit 'Antoni, minime impediendus est interpellatione iste cursus orationis tuae, patiere tamen mihique ignosces; (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER SECUNDUS 39:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 39:1)

• itaque ne litterae quidem meae impediuntur, in quibus sine ulla interpellatione versor. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER SEXTVS: AD A. TORQVATVM ET CETEROS, letter 18 9:6)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 9:6)

유의어 사전

Intercapedo and interruptio are any interruption of another person’s business; intercapedo, a quiet, often even a benevolent interruption; interruptio, a violent and turbulent interruption; whereas interpellatio and interlocutio are only the interruption of a speech by speaking between; the interpellator will nearly prevent the speaker from going on; the interlocutor will make himself also heard in the midst of another’s speech. (vi. 176.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein