라틴어-한국어 사전 검색

interpellātor

3변화 자음어간 변화 명사; 남성 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: interpellātor, interpellātōris

어원: interpellō(혼란시키다, 어지럽히다)

  1. interrupter

예문

  • Tiberium igitur in Illyricum dimissurus et Beneuentum usque prosecuturus, cum interpellatores aliis atque aliis causis in iure dicendo detinerent, exclamauit, quod et ipsum mox inter omina relatum est: (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Augustus, chapter 97 3:1)

    (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 97장 3:1)

  • C. Canius, eques Romanus, nec infacetus et satis litteratus, cum se Syracusas otiandi, ut ipse dicere solebat, non negotiandi causa contulisset, dictitabat se hortulos aliquos emere velle, quo invitare amicos et ubi se oblectare sine interpellatoribus posset. (M. Tullius Cicero, De Officiis, LIBER TERTIUS 73:2)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, 73:2)

  • ego autem in Pompeianum properabam, non quo hoc loco quicquam pulchrius sed interpellatores illic minus molesti. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER QVINTVS DECIMVS AD ATTICVM, letter 13 12:8)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 12:8)

  • ut interpellatorem coerceat; (M. Tullius Cicero, ORATOR AD M. BRVTVM, chapter 40 2:10)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, , 40장 2:10)

  • nam et finitione usus est Augustus de pantomimis duobus, qui alternis gestibus contendebant, cum eorum alterum saltatorem dixit alterum interpellatorem; (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber VI 174:3)

    (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 174:3)

유의어

  1. interrupter

관련어

시기별 사용빈도

전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0001%

SEARCH

MENU NAVIGATION