뜻

1. 호명하다, 부르다

1. I address as, call by name

예문

• At ille: " Nequaquam, inquit, Iacob amplius appellabitur nomen tuum, sed Israel: quoniam certasti cum Deo et cum hominibus et praevaluisti! ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Genesis, 32 32:29)

  그러자 그가 말하였다. “네가 하느님과 겨루고 사람들과 겨루어 이겼으니, 너의 이름은 이제 더 이상 야곱이 아니라 이스라엘이라 불릴 것이다.” (불가타 성경, 창세기, 32장 32:29)

• Qui sapiens est corde, appellabitur prudens; et dulcedo labiorum addet doctrinam. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Proverbiorum, 16 16:21)

  마음이 지혜로운 이는 슬기로운 이라 불리고 부드러운 혀는 말솜씨를 더해 준다. (불가타 성경, 잠언, 16장 16:21)

• Non vocabitur ultra is, qui insipiens est, nobilis, neque fraudulentus appellabitur maior; (Biblia Sacra Vulgata, Liber Isaiae, 32 32:5)

  어리석은 자를 더 이상 고귀한 이라 부르지 않고 간교한 자를 더 이상 존귀한 이라 말하지 않으리라. (불가타 성경, 이사야서, 32장 32:5)

• rectius enim appellabitur rex quam Tarquinius, qui nec se nec suos regere potuit, rectius magister populi - is enim est dictator - quam Sulla, qui trium pestiferorum vitiorum, luxuriae, avaritiae, crudelitatis, magister fuit, rectius dives quam Crassus, qui nisi eguisset, numquam Euphraten nulla belli causa transire voluisset. (M. Tullius Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, LIBER TERTIUS 97:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, 97:3)

• recte eius omnia dicentur, qui scit uti solus omnibus, recte etiam pulcher appellabitur - animi enim liniamenta sunt pulchriora quam corporis - , recte solus liber nec dominationi cuiusquam parens nec oboediens cupiditati, recte invictus, cuius etiamsi corpus constringatur, animo tamen vincula inici nulla possint, nec expectet ullum tempus aetatis, uti tum denique iudicetur beatusne fuerit, cum extremum vitae diem morte confecerit, quod ille unus e septem sapientibus non sapienter Croesum monuit; (M. Tullius Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, LIBER TERTIUS 97:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, 97:4)

유의어 사전

Alloqui denotes accosting, as addressing the first word, a salutation, and so forth, to a person with whom one is not unacquainted; appellare (from an old Gothic substantive, spellan), when one wishes to draw a person into conversation, and direct to him serious, or, at any rate, not insignificant words; affari denotes addressing from the impulse of a feeling; through peculiar friendliness or with solemnity. Cic. Cluent. 61. Quum nemo recipere tecto, nemo audire, nemo alloqui, nemo respicere vellet: compare with Phil. xiii. 2. Salutabunt benigne, comiter appellabunt unumquemque nostrum; and Brut. 3. Salutatio libri, quo me hic affatus quasi jacentem excitavit. (v. 107.)

Nominare and nuncupare mean, to call anybody by his name; nominare, to call him by the name which he already possesses; nuncupare, to give a name to an object that has hitherto been without a name; whereas appellare and vocare mean to designate a person by any name, title, or appellation belonging to him. (v. 105.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein