뜻

1. 호명하다, 부르다

1. I address as, call by name

예문

• Et notum factum est omnibus habitantibus Ierusalem, ita ut appellaretur ager ille lingua eorum Aceldamach, hoc est ager Sanguinis. (Biblia Sacra Vulgata, Actus Apostolorum, 1 1:19)

  이 일이 예루살렘의 모든 주민에게 알려져, 그 밭이 그들의 지방 말로 ‘하켈 드마’라고 불리게 되었는데, ‘피밭’이라는 뜻입니다. (불가타 성경, 사도행전, 1장 1:19)

• Senatores enim dicit in veterum aetate, qui curulem magistratum gessissent, curru solitos honoris gratia in curiam vehi, in quo curru sella esset super quam considerent, quae ob eam causam curulis appellaretur; (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Tertius, XVIII 5:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 5:1)

• Tum adscripsit de locis in quibus senatusconsultum fieri iure posset, docuitque confirmavitque, nisi in loco per augurem constitute, quod templum appellaretur, senatusconsultum factum esset, iustum id non fuisse. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, VII 8:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 8:1)

• post quem Servaeus et Veranius et Vitellius consimili studio et multa eloquentia Vitellius obiecere odio Germanici et rerum novarum studio Pisonem vulgus militum per licentiam et sociorum iniurias eo usque conrupisse ut parens legionum a deterrimis appellaretur; (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER III, chapter 13 13:4)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 13장 13:4)

• cui ille respondit se ignorare Aristiden, sed sibi non placere, quod tam cupide laborasset, ut praeter ceteros Iustus appellaretur. (Cornelius Tacitus, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, chapter 1 4:1)

  (코르넬리우스 타키투스, , , 1장 4:1)

유의어 사전

Alloqui denotes accosting, as addressing the first word, a salutation, and so forth, to a person with whom one is not unacquainted; appellare (from an old Gothic substantive, spellan), when one wishes to draw a person into conversation, and direct to him serious, or, at any rate, not insignificant words; affari denotes addressing from the impulse of a feeling; through peculiar friendliness or with solemnity. Cic. Cluent. 61. Quum nemo recipere tecto, nemo audire, nemo alloqui, nemo respicere vellet: compare with Phil. xiii. 2. Salutabunt benigne, comiter appellabunt unumquemque nostrum; and Brut. 3. Salutatio libri, quo me hic affatus quasi jacentem excitavit. (v. 107.)

Nominare and nuncupare mean, to call anybody by his name; nominare, to call him by the name which he already possesses; nuncupare, to give a name to an object that has hitherto been without a name; whereas appellare and vocare mean to designate a person by any name, title, or appellation belonging to him. (v. 105.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein