뜻

1. 신

1. god

예문

• non si ipse mundum concitans divum sator corusca saeva tela iaculetur manu, umquam rependam sceleribus poenas pares mater nefanda, mors placet: (Seneca, Oedipus 13:40)

  (세네카, 오이디푸스 13:40)

• Appiae viae curator est, qua scis et divum Augustum et Tiberium Caesarem ad deos isse. (Seneca, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 1:12)

  (세네카, 1:12)

• quoties divum Augustum in Occidentem atque Orientem meavisse comite Livia! (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER III, chapter 34 34:26)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 34장 34:26)

• oppleturos omnia divites illos, quorum avi proavique hostilium nationum duces exercitus nostros ferro vique ceciderint, divum Iulium apud Alesiam obsederint. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XI, chapter 23 23:7)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 23장 23:7)

• isdem quippe illis diebus Torquatus Silanus mori adigitur, quia super Iuniae familiae claritudinem divum Augustum abavum ferebat. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XV, chapter 35 35:2)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 35장 35:2)

유의어 사전

Numen (πνεῦμα) in a wider sense is any divine being, like δαίμων; in a narrower sense it is used as a species of Deus, or ancient Divus, θεός; and for semideus, a half-god; or semo, a half-man; for which last, besides the foreign word heros, numen also is used. Plin. Pan. 2, 3. Nusquam ut deo, nusquam ut numini blandimur. (vi. 239.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein