고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: familiāris, familiāre
남/여성 | 중성 | |||
---|---|---|---|---|
단수 | 복수 | 단수 | 복수 | |
주격 | familiārior 더 하인의 (이)가 | familiāriōrēs 더 하인의 (이)들이 | familiārius 더 하인의 (것)가 | familiāriōra 더 하인의 (것)들이 |
속격 | familiāriōris 더 하인의 (이)의 | familiāriōrium 더 하인의 (이)들의 | familiāriōris 더 하인의 (것)의 | familiāriōrium 더 하인의 (것)들의 |
여격 | familiāriōrī 더 하인의 (이)에게 | familiāriōribus 더 하인의 (이)들에게 | familiāriōrī 더 하인의 (것)에게 | familiāriōribus 더 하인의 (것)들에게 |
대격 | familiāriōrem 더 하인의 (이)를 | familiāriōrēs 더 하인의 (이)들을 | familiārius 더 하인의 (것)를 | familiāriōra 더 하인의 (것)들을 |
탈격 | familiāriōre 더 하인의 (이)로 | familiāriōribus 더 하인의 (이)들로 | familiāriōre 더 하인의 (것)로 | familiāriōribus 더 하인의 (것)들로 |
호격 | familiārior 더 하인의 (이)야 | familiāriōrēs 더 하인의 (이)들아 | familiārius 더 하인의 (것)야 | familiāriōra 더 하인의 (것)들아 |
원급 | 비교급 | 최상급 | |
---|---|---|---|
형용사 | familiāris 하인의 (이)가 | familiārior 더 하인의 (이)가 | familiārissimus 가장 하인의 (이)가 |
부사 | familiāriter | familiārius | familiārissimē |
quamquam eum praecipue dilexit Cicero, ut ne frater quidem ei Quintus carior fuerit aut familiarior. (Cornelius Tacitus, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, chapter 16 2:1)
(코르넬리우스 타키투스, , , 16장 2:1)
Sin veterem illum Periclem aut hunc etiam, qui familiarior nobis propter scriptorum multitudinem est, Demosthenem sequi vultis et si illam praeclaram et eximiam speciem oratoris perfecti et pulcritudinem adamastis, aut vobis haec Carneadia aut illa Aristotelia vis comprehendenda est. (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER TERTIVS 71:1)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 71:1)
Itaque Pomponius Secundus - hic scriptor tragoediarum -, si quid forte familiarior amicus tollendum, ipse retinendum arbitraretur, dicere solebat: (Pliny the Younger, Letters, book 7, letter 17 11:1)
(소 플리니우스, 편지들, 7권, 11:1)
Et magis esse illum idoneum, qui ipsi sit familiarior; (P. Terentius Afer, Phormio, act 4, scene 5 5:24)
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, , 5:24)
Non indignor, quod post voluptatem ponitur virtus, sed quod omnino cum voluptate, contemptrix eius et hostis et longissime ab illa resiliens, labori ac dolori familiarior, virilibus incommodis, quam isti effeminato bono. (Seneca, De Beneficiis, Liber IV 9:1)
(세네카, 행복론, 9:1)
1. Socii (from sequi) are bound by common interests to act together, as partners, companions, etc.; sodales and socienni, like ἑταῖροι, are bound only by being pleased with each to the common enjoyment of life, as comrades and good friends; but sodalis (from ἔθοσ, ἠθεῖος) is the more elevated, sociennus, a more comic expression. Socius is generally in construction with an objective genitive, which names the purpose of the sociatio; whereas sodalis only with a subjective genitive, which names the other sodalis; socius periculi, culpæ, but sodalis meus. 2. Sodalis is a good friend, with whom one stands in a sociable, that is to say, a calm state of intercourse; amicus, a friend, with whom one exchanges the sacred feeling of love and respect; familiaris, a confidant, to whom one is bound, as one heart and soul, in mirth and sorrow. 3. The socius rei is considered in the state of a fellow-laborer or fellow-sufferer; the particeps and consors as sharers in an enjoyment or in a possession; the particeps, because he voluntarily takes a part in a thing, in opp. to expers, like μέτοχος; the consors, because, without co-operating, he is entitled to a share, in opp. to exsors. Cic. Balb. 28. Fuit hic multorum illi laborum socius aliquando; est fortasse nunc nonnullorum particeps commodorum. Liv. xxi. 41, and Suet. Aug. 25. The co-regent is socius imperii, so far as he shares in the business of government; consors, so far as the office is merely honorary. (iv. 208.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0110%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용