뜻

1. 불운, 불행

1. misfortune

예문

• Qui cum reorum ritu oblati, stantes curvatis corporibus, facinora gravia purgare non possent, ultimae sortis infortunia metuentes, dederunt obsides imperatos, numquam antea pignora foederis exhibere compulsi. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVII, chapter 12 13:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 12장 13:1)

• adeo, tamen, duci suo dediti addictique erant, ut haec tam gravia, tamque intoleranda infortunia animo aequo tulerint. (Francis Glass, Washingtonii Vita, CAPUT DECIMUM. 12:12)

  (프란키스 글라스, , 12:12)

• " At Washingtonius, qui infortunia malaque plurima, quae exercitus Americanus, mira cum patientia, diu perpessus fuerat, probe sciebat, praefectorum istorum consilio temerario vehementissime fuit commotus; (Francis Glass, Washingtonii Vita, CAPUT DUODECIMUM. 14:21)

  (프란키스 글라스, , 14:21)

• tum tua me infortunia laedent, Telephe vel Peleu; (Q. Horatius Flaccus, De Arte Poetica liber 4:5)

  (퀸투스 호라티우스 플라쿠스, 4:5)

• Saepe quoque urbes magnas et egregias arcesque munitas et castra tutissima subvertit et multam divitiarum fortunam sine possidentis largitione ad egestatis infortunia ducit multosque cogit commissum luere crimen, quos peccatum nec sui nec parentum potest [ulla] ratione contingere. (Andreas Capellanus, DE AMORE, LIBER TERTIUS, De reprobatione amoris 19:2)

  (안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 19:2)

유의어 사전

Infortunium and calamitas denote a single misfortune; infortunium, more as a vexatious accident, like malheur, for example, the loss of a purse, receiving blows, etc.; calamitas (from κολούω) a tragic accident, as the loss of a beloved person, of power, etc.; whereas infelicitas and miseria denote an unfortunate state of considerable duration; infelicitas, merely as the absence of success; miseria (from μυσαρός?) as an actual, pressing state of affliction.

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein