고전 발음: []교회 발음: []
기본형: mendīcitās, mendīcitātis
단수 | 복수 | |
---|---|---|
주격 | mendīcitās 필요가 | mendīcitātēs 필요들이 |
속격 | mendīcitātis 필요의 | mendīcitātum 필요들의 |
여격 | mendīcitātī 필요에게 | mendīcitātibus 필요들에게 |
대격 | mendīcitātem 필요를 | mendīcitātēs 필요들을 |
탈격 | mendīcitāte 필요로 | mendīcitātibus 필요들로 |
호격 | mendīcitās 필요야 | mendīcitātēs 필요들아 |
et veniet tibi quasi cursor egestas, et mendicitas quasi vir armatus ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Proverbiorum, 24 24:34)
가난이 부랑자처럼, 빈곤이 무장한 군사처럼 너에게 들이닥친다.” 솔로몬의 둘째 잠언집 (불가타 성경, 잠언, 24장 24:34)
vanitatem et verba mendacia longe fac a me, mendicitatem et divitias ne dederis mihi, tribue tantum victum demensum mihi, (Biblia Sacra Vulgata, Liber Proverbiorum, 30 30:8)
허위와 거짓말을 제게서 멀리하여 주십시오. 저를 가난하게도 부유하게도 하지 마시고 저에게 정해진 양식만 허락해 주십시오. (불가타 성경, 잠언, 30장 30:8)
legat, pudeat illum tumidi animi sui et ambitiosae mendicitatis; (Apuleius, Apologia 90:4)
(아풀레이우스, 변명 90:4)
maxime autem in hoc quidem genere vis est perspicua naturae, cum et mendicitatem multi perpetiantur, ut vivant, et angantur adpropinquatione mortis confecti homines senectute et ea perferant, quae Philoctetam videmus in fabulis. (M. Tullius Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, LIBER QUINTUS 43:1)
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, 43:1)
et veniet quasi precursor egestas tua, et mendicitas quasi vir armatus. (ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER III 31:6)
(, , 31:6)
Paupertas (redupl. of parum) denotes poverty only as narrowness of means, in consequence of which one must economize, in opp. to dives, Cic. Parad. 6. Quintil. v. 10, 26, like πενία; whereas inopia and egestas denote galling poverty, in consequence of which one suffers want, and has recourse to shifts; inopia, like ἀπορία, objectively, as utterly without means, so that one cannot help one’s self, in opp. to copia or opulentia; Cic. Parad. 6. Sen. Vit. B. 15. Tac. Hist. iii. 6; egestas, like ἔνδεια, subjectively, as penury, when a man feels want, in opp. to abundantia; lastly, mendicitas (from μαδίζειν,) as absolute poverty, in consequence of which one must beg, like πτωχεία. The pauper possesses little enough; the inops and egenus, too little; the mendicus, nothing at all. In the kingdom of Plutus, according to the order of rank, the pauperes would occupy the middle station, who must live the life of citizens, and economize; the inopes and egeni, if not in a state of overwhelming necessity, would occupy the station of the poor, who live from hand to mouth, and must occasionally starve; the mendici, the station of the beggars, who, without property of any sort, or the means of earning it, live on alms. Cic. Parad. 6. Istam paupertatem vel potius egestatem et mendicitatem tuam nunquam obscure tulisti. Sen. Ep. 17. 50. Ovid, Rem. 748. Suet. Gr. 11. Vixit in summa pauperie, et pæne inopia. Plin. Ep. iv. 18. Inopia vel potius, ut Lucretius ait, egestas patrii sermonis. Cic. Inv. i. 47. Propter inopiam in egestate esse. (iii. 111.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0002%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용