뜻

1. 시작, 개시, 기원

1. beginning

예문

• Quis enim despexit diem initiorum parvorum? Et laetabuntur et videbunt lapidem stanneum in manu Zorobabel. Septem illae oculi sunt Domini, qui discurrunt in universa terra". (Biblia Sacra Vulgata, Prophetia Zachariae, 4 4:10)

  (불가타 성경, 즈카르야서, 4장 4:10)

• quapropter facile intellego hasce ei tot initiorum enumerationes nugas uideri, et fors anne ob hanc diuini contumaciam non inducat animum uerum esse quod dixi, me sanctissime tot sacrorum signa et memoracula custodire. (Apuleius, Apologia 54:12)

  (아풀레이우스, 변명 54:12)

• quae divinarum humanarumque rerum, tum initiorum causarumque cuiusque rei cognitione hoc pulcherrimum nomen apud antiquos adsequebatur. (M. Tullius Cicero, Tusculanae Disputationes, book 5 7:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 7:3)

• inde est indagatio nata initiorum et tamquam seminum, unde essent omnia orta generata concreta, quaeque cuiusque generis vel inanimi vel animantis vel muti vel loquentis origo, quae vita, qui interitus quaeque ex alio in aliud vicissitudo atque mutatio, unde terra et quibus librata ponderibus, quibus cavernis maria sustineantur, qua omnia delata gravitate medium mundi locum semper expetant, qui est idem infimus in rutundo. (M. Tullius Cicero, Tusculanae Disputationes, book 5 69:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 69:3)

• Epicurum 343 20 - in furorem incidere potest 322 13 - nondum visus 307 14 sapientes septem 407 7 sapientia definitur 390 1 407 4 = philosophia 436 24 sapientiae studium v. philosophia sapientiae 339 5 securitas (vacuitas aegritudinis) 423 5 semina innata virtutum 317 1 initiorum et tamquam seminum 435 19 sensus (αἴσθησισ τ. ζώͺου) 421 13 (αἰσθητήρια) 241 1 sqq. (M. Tullius Cicero, Tusculanae Disputationes, INDICES, II. RES MEMORABILES ET VOCABULA MEMORABILIA. 2:212)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, , 2:212)

유의어 사전

1. Initium denotes the beginning in an abstract sense, as the mere point from which a thing begins, in opp. to exitus. Cic. Rosc. Com. 13, 39. Tusc. i. 38. Brut. 34. Sen. Ep. 9. N. Q. iii. 29; whereas principium denotes the beginning as a concrete notion, as that part of the whole which stands before the other parts in things, and goes before them in actions, in opp. to extremum. Cic. Cleunt. 4. Orat. 61, 204. Cæc. 15, 44. In initium the beginning is made only with reference to time; in principium the foundation also is laid with reference to space. The initium is pushed out of the way by that which follows; the principium serves as a basis for that which follows. The initia philosophiæ are the rudiments over which the scholar goes, and which are superseded by further studies; the principia are the fundamental principles, to which he must always recur. Initio usually means “at the beginning, but differently (or, not at all) afterwards;” whereas principio means from the very beginning, and so onwards. 2. Primordium is a more solemn and comprehensive term than principium, and supposes a whole of great extent, the beginning of which is so far removed that one can distinguish a merely apparent beginning from the actual and primeval source and origin. (iii. 163.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein