뜻

2. 섞다, 더하다

1. I run between, or along with
2. I mingle with

예문

• tuscanica sunt, in quibus trabes in atrii latitudine traiectae habeant interpensiva et collicias ab angulis parietum ad angulos tignorum intercurrentes, item asseribus stillicidiorum in medium compluvium deiectus. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER SEXTUS, chapter 3 4:3)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 3장 4:3)

• Superioris Africani pater Publius Cornelius Scipio, Saguntinis memorabilibus aerumnis et fide, pertinaci destinatione Afrorum obsessis, iturus auxilio, in Hispaniam traduxit onustam manu valida classem, sed civitate potiore Marte deleta, Hannibalem sequi nequiens, triduo ante transito Rhodano, ad partes Italiae contendentem, navigatione veloci intercurso spatio maris haut longo, degressurum montibus apud Genuam observabat, Liguriae oppidum, ut cum eo (si copiam fors dedisset) viarum asperitate fatigato decerneret in planitie. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XV, chapter 10 10:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 10장 10:1)

• Post cuius summitatem in angustias rursus extenuatum Europam et Bithyniam intercurrens, per Chalcedona et Chrysopolim et stationes transit obscuras. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXII: Julianus, chapter 8 7:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 8장 7:1)

• Ea saepta distinguuntur velut clatris intercurrentibus calamis, ita ut ab utroque latere singulos aditus habeant. (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 8, chapter 11 3:6)

  (콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 8권, 11장 3:6)

• Postremo quodvis frumentum non tamen omne quidque suo genere inter se simile esse videbis, quin intercurrat quaedam distantia formis. (Lucretius, De Rerum Natura, Liber Secundus 9:14)

  (루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, 9:14)