뜻

2. 적, 원수

1. public enemy
2. enemy (in time of war)

예문

• Namque et Isauri, quibus est usitatum saepe pacari, saepeque inopinis excursibus cuncta miscere, ex latrociniis occultis et raris, alente impunitate adulescentem in peius audaciam, ad bella gravia proruperunt, diu quidem perduelles irrequietis motibus erigentes, hac tamen indignitate perciti vehementer, ut iactitabant, quod eorum capti quidam consortes, apud Iconium Pisidiae in amphitheatrali spectaculo feris praedatricibus obiecti sunt praeter morem. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XIV, chapter 2 1:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 2장 1:2)

• Diligens enim opera navabatur, exstingui Silvanum, ut fortissimum perduellem, aut (si secus accidisset) Ursicinum exulceratum iam penitus aboleri, ne superesset scopulus impendio formidandus. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XV, chapter 5 19:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 5장 19:2)

• Qui cum fide concinente speculatorum aperte cognossent Saporem in extremis regni limitibus, suorum sanguine fuso multiplici, aegre propulsare gentes infestas, Tamsaporem ducem parti nostrae contiguum, occultis per ignotos milites temptavere colloquiis, ut si copiam fors dedisset, suaderet regi per litteras pacem tandem aliquando cum principe Romano firmare, ut hoc facto ab occidentali latere omni securus, perduelles involaret assiduos. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVI, chapter 9 3:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 9장 3:1)

• Dein cum comperisset eum ad Augustum culmen evectum, exigua ac prope nulla vivendi spe versus in metum, ut longe disiunctus, malis se quae suspicabatur, exemit, et necessitudine omni relicta, digressus venit ad Constantium itineribus lentis, utque se nulli obnoxium culpae monstraret, Iulianum ut perduellem multis criminibus appetebat. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XX , chapter 8 21:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 8장 21:1)

• Cum igitur a Mesopotamia reversus, Constantius hoc exciperetur officio, Amphilochius quidam ex tribuno Paphlago, quem dudum sub Constante militantem discordiarum sevisse causas inter priores, fratres, suspiciones contiguae veritati pulsabant, ausus paulo petulantius stare, ut ipse quoque ad parile obsequium admittendus, agnitus est et prohibitus, strepentibusque multis, et intueri lucem ulterius non debere clamantibus, ut perduellem, et obstinatum, Constantius circa haec lenior solito, Desinite ait urgere hominem ut existimo sontem, sed nondum aperte convictum, et mementote quod, siquid admisit huius modi, sub obtutibus meis conscientiae ipsius sententia punietur, quam latere non poterit, et ita discessum est. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXI, chapter 6 2:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 2:2)