고전 발음: []교회 발음: []
기본형: servitium, servitiī
Et in universo opere, quod coepit in servitio domus Dei, et iuxta legem et praeceptum volens requirere Deum suum, in toto corde suo operatus et prosperatus est. (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Paralipomenon, 31 31:21)
그는 하느님의 집과 관련된 일이든 율법이나 계명과 관련된 일이든, 자기가 시작한 모든 일에서 하느님을 찾으며 마음을 다하여 그 일을 수행하였다. 그래서 그는 성공을 거두었다. (불가타 성경, 역대기 하권, 31장 31:21)
cum te servitio longo curaque levarit,et certum vigilans "quartae sit partis Ulixes" audieris "heres": (SERMONVM Q. HORATI FLACCI, SECVNDVS, 05 5:71)
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장 5:71)
Huc omnem comportatum aggerem ex castris servitia +agerentur+ iussit, ne quis ab opere miles discederet, cum spatio non amplius passuum mille intercisa vallis castra hostium divideret ab opere incepto Caesaris castrorum. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 73:3)
(카이사르, 알렉산드리아 전기 73:3)
Qui a servitiis puerisque qui in castris erant, lapidibus pilisque prohibiti terram attingere rursus se in oppidum receperunt. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO AFRICO 85:2)
(카이사르, 아프리카 전기 85:2)
Quos omnes Cato convocatos una cum CCC, qui pecuniam Scipioni ad bellum faciendum contulerant, hortatus ut servitia manu mitterent oppidumque defenderent. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO AFRICO 88:2)
(카이사르, 아프리카 전기 88:2)
1. Servus, ancilla, famulus, and mancipium, denote a servant who is not free, a slave; minister, one who is free, or only in subordination. Plin. Ep. x. 97. Ancillæ, quæ ministræ dicebantur; that is, in Christian assemblies. 2. Servus (from εἴρερος) means a slave, in a political and juridical sense, as in a state of subjugation, in opp. to dominus, Cic. Verr. iv. 50, like δοῦλος and δμώς; famulus (χαμαλός?) in a patriarchal sense, as belonging to and part of the family, in opp. to herus, Cic. Off. ii. 7, like οἰκέτης; mancipium, in an economical sense, as a possession and marketable commodity, like ἀνδράποδον. 3. Serva means a female slave, with especial reference to her legal condition; ancilla, in ordinary life, as the feminine of servus. Servitus denotes slavery, quite indifferently, as a regular, natural, legal state; whereas servitium, either with contempt or compassion, as an irregular, compulsory, ignominious state. Most prose writers, however, use servitus merely as the abstract; servitium, and especially servitia, as the concrete term for servi. (v. 136.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0039%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용
