뜻

1. 적, 상대, 반대편, 경쟁자

1. enemy, adversary, opponent, rival

예문

• Et proiciam reliquias hereditatis meae et tradam eas in manu inimicorum eius; eruntque in vastitate et rapina cunctis adversariis suis, (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Regum, 21 21:14)

  내 소유의 남은 자들을 내던져 원수들의 손에 넘겨주면, 그들은 그 모든 원수의 약탈품과 노획품이 될 것이다. (불가타 성경, 열왕기 하권, 21장 21:14)

• praefecerat hunc Perdiccas ei parti Asiae, quae inter Taurum montem iacet atque Hellespontum, et illum unum opposuerat Europaeis adversariis; (Cornelius Tacitus, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, chapter 3 2:1)

  (코르넬리우스 타키투스, , , 3장 2:1)

• aut 'fas mihi' ideo, quia non licet solvere sacramentum militare adversariis vel hostibus; (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SECVNDVM COMMENTARIVS., commline 157 146:4)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 146:4)

• Quem etiam populus videns laudabat deum suum eademque dicebat: " Tradidit deus noster in manus nostras adversarium nostrum, qui vastavit terram nostram et occidit plurimos nostrum ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iudicum, 16 16:24)

  백성도 그를 보고서는 자기들의 신을 찬양하며 말하였다. “우리 땅을 망쳐 놓은 자 우리를 많이도 살해한 자 우리의 원수를 우리의 신께서 우리 손에 넘겨주셨네.” (불가타 성경, 판관기, 16장 16:24)

• Videns ergo Noemi quod obstinato Ruth animo decrevisset secum pergere, adversari noluit nec ultra ad suos reditum persuadere. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ruth, 1 1:18)

  룻이 자기와 함께 가기로 굳게 결심하였음을 보고, 나오미는 그를 설득하는 것을 그만두었다. (불가타 성경, 룻기, 1장 1:18)

유의어 사전

1. Adversarius is the generic term for every opposer, in the field, in politics, in a court of judicature, like ἀντιστάτης. Hostis (from ἔχθω) is ‘the enemy’ in the field, and war, opp. to pacatus. Cic. Rep. ii. 3. Sen. Q. N. vi. 7. like πολέμιος; inimicus, ‘an enemy’ in heart, opp. to amicus, like ἐχθρός. Cic. Man. 10. Pompeius sæpius cum hoste conflixit, quam quisquam cum inimico concertavit. Phil. xi. 1. Verr. i. 15. Curt. vii. 10. Liv. xxii. 39. Nescio an infestior hic adversarius, quam ille hostis maneat. 2. Hostilis and inimicus denote states of hatred become habitual qualities; infestus and infensus only as temporary states; infestus (ἀνασπαστός?) applies to a quiescent state of aversion, like disaffected, unkind, and thus it is applied to inanimate things that threaten hostility; infensus (from πένθος) denotes a passionate state of mind, like enraged, and is therefore applicable to persons only. Tac. Ann. xv. 28. Non infensum, nedum hostili odio Corbulonis nomen habebatur. Cic. Verr. iii. 24. Sall. Cat. 19. Sen. N. Q. iii. pr. Animus luxuriæ non adversus tantum, sed et infestus. Liv. ii. 20. Tarquinium infesto spiculo petit; Tarquinius infenso cessit hosti. (iv. 393.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein