뜻

1. 적, 상대, 반대편, 경쟁자

1. enemy, adversary, opponent, rival

예문

• . . Nam de qua re disceptatur in in re praesenti, sive ager sive quid aliud est, cum adversario simul manu prendere et in ea re sollemnibus verbis vindicare, id est vindicia. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Vicesimus, X 8:2)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 8:2)

• nulla salus bello capiti cane talia demens dardanio quotiens argumentum non possumus solvere, aut contraria obiectione aut risu aut maledicto, ut hoc loco, adversario respondemus. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 399 300:1)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 300:1)

• sed tamen maior etiam res est quam facultates nostrae, praesertim adversario et cupido et locuplete et herede. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER DVODECIMVS AD ATTICVM, letter 43 5:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 5:2)

• amabo te, da mihi et hoc, obliviscere mea causa illum aliquando suo familiari, adversario tuo voluisse consultum, cum illius existimatio ageretur. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER SEXTVS DECIMVS AD ATTICVM, letter 16C 1:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 1:4)

• Sed personarum non est, ut plerique crediderunt, triplex ratio, ex litigatore et adversario et iudice. (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber IV 15:2)

  (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 15:2)

유의어 사전

1. Adversarius is the generic term for every opposer, in the field, in politics, in a court of judicature, like ἀντιστάτης. Hostis (from ἔχθω) is ‘the enemy’ in the field, and war, opp. to pacatus. Cic. Rep. ii. 3. Sen. Q. N. vi. 7. like πολέμιος; inimicus, ‘an enemy’ in heart, opp. to amicus, like ἐχθρός. Cic. Man. 10. Pompeius sæpius cum hoste conflixit, quam quisquam cum inimico concertavit. Phil. xi. 1. Verr. i. 15. Curt. vii. 10. Liv. xxii. 39. Nescio an infestior hic adversarius, quam ille hostis maneat. 2. Hostilis and inimicus denote states of hatred become habitual qualities; infestus and infensus only as temporary states; infestus (ἀνασπαστός?) applies to a quiescent state of aversion, like disaffected, unkind, and thus it is applied to inanimate things that threaten hostility; infensus (from πένθος) denotes a passionate state of mind, like enraged, and is therefore applicable to persons only. Tac. Ann. xv. 28. Non infensum, nedum hostili odio Corbulonis nomen habebatur. Cic. Verr. iii. 24. Sall. Cat. 19. Sen. N. Q. iii. pr. Animus luxuriæ non adversus tantum, sed et infestus. Liv. ii. 20. Tarquinium infesto spiculo petit; Tarquinius infenso cessit hosti. (iv. 393.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein