뜻

1. 적, 상대, 반대편, 경쟁자

1. enemy, adversary, opponent, rival

예문

• Attende, Domine, ad me et audi vocem adversariorum meorum. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ieremiae, 18 18:19)

  주님, 제 말씀을 귀담아들어 주시고 제 원수들의 말을 들어 보소서. (불가타 성경, 예레미야서, 18장 18:19)

• et in diluvio transeunte; consummationem faciet adversariorum suorum, et inimicos eius persequentur tenebrae. (Biblia Sacra Vulgata, Prophetia Nahum, 1 1:8)

  (불가타 성경, 나훔서, 1장 1:8)

• aut adversariorum conlato agmine. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 684 494:3)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 494:3)

• Audientes itaque haec nuntia tot supervenientium adversariorum, moverunt castra et omnem apparatum suum ad flumen Cobar, quod a partibus regni Babyloniae usque ad has partes alveo dirigitur: (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 78:6)

  (, , 78:6)

• Quem etiam populus videns laudabat deum suum eademque dicebat: " Tradidit deus noster in manus nostras adversarium nostrum, qui vastavit terram nostram et occidit plurimos nostrum ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Iudicum, 16 16:24)

  백성도 그를 보고서는 자기들의 신을 찬양하며 말하였다. “우리 땅을 망쳐 놓은 자 우리를 많이도 살해한 자 우리의 원수를 우리의 신께서 우리 손에 넘겨주셨네.” (불가타 성경, 판관기, 16장 16:24)

유의어 사전

1. Adversarius is the generic term for every opposer, in the field, in politics, in a court of judicature, like ἀντιστάτης. Hostis (from ἔχθω) is ‘the enemy’ in the field, and war, opp. to pacatus. Cic. Rep. ii. 3. Sen. Q. N. vi. 7. like πολέμιος; inimicus, ‘an enemy’ in heart, opp. to amicus, like ἐχθρός. Cic. Man. 10. Pompeius sæpius cum hoste conflixit, quam quisquam cum inimico concertavit. Phil. xi. 1. Verr. i. 15. Curt. vii. 10. Liv. xxii. 39. Nescio an infestior hic adversarius, quam ille hostis maneat. 2. Hostilis and inimicus denote states of hatred become habitual qualities; infestus and infensus only as temporary states; infestus (ἀνασπαστός?) applies to a quiescent state of aversion, like disaffected, unkind, and thus it is applied to inanimate things that threaten hostility; infensus (from πένθος) denotes a passionate state of mind, like enraged, and is therefore applicable to persons only. Tac. Ann. xv. 28. Non infensum, nedum hostili odio Corbulonis nomen habebatur. Cic. Verr. iii. 24. Sall. Cat. 19. Sen. N. Q. iii. pr. Animus luxuriæ non adversus tantum, sed et infestus. Liv. ii. 20. Tarquinium infesto spiculo petit; Tarquinius infenso cessit hosti. (iv. 393.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein