뜻

1. 파괴자, 약탈자, 약탈

1. destroyer, ruiner

예문

• Iulianus, perditor animae suae et Christiani iugulator exercitus, Christum sensit in Media, quem primum in Gallia denegarat; (Jerome, Saint, Epistulae. Selections., Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 15:3)

  (히에로니무스, 편지들, 15:3)

• magnaque praeterea multitudo undique ex Gallia perditorum hominum latronumque convenerat, quos spes praedandi studiumque bellandi ab agri cultura et cotidiano labore revocabat. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, TERTIVS, XVII 17:4)

  (카이사르, 갈리아 전기, 3권, 17장 17:4)

• non destitit tamen atque in agris habet dilectum egentium ac perditorum. Hac coacta manu, quoscumque adit ex civitate ad suam sententiam perducit; (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEPTIMVS, IV 4:3)

  (카이사르, 갈리아 전기, 7권, 4장 4:3)

• Caninius legatus cum legionibus duabus ad eos persequendos contendit, ne detrimento aut timore provinciae magna infamia perditorum hominum latrociniis caperetur. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, OCTAVVS, XXXI 31:2)

  (카이사르, 갈리아 전기, 8권, 31장 31:2)

• "Talibus monitis Demochares perterritus numerumque perditorum secum recensens, non difficulter assensus, ut ex arbitrio nostro caveam locaremus facile permisit." (Apuleius, Metamorphoses, book 4 9:59)

  (아풀레이우스, 변신, 4권 9:59)