뜻

2. 추방하다, 쫓아내다

1. I remove or extract
2. I banish

예문

• Et ecce unus ex his, qui erant cum Iesu, extendens manum exemit gladium suum et percutiens servum principis sacerdotum amputavit auriculam eius. (Biblia Sacra Vulgata, Evangelium secundum Matthaeum, 26 26:51)

  그러자 예수님과 함께 있던 이들 가운데 한 사람이 칼을 빼어 들고, 대사제의 종을 쳐서 그의 귀를 잘라 버렸다. (불가타 성경, 마태오 복음서, 26장 26:51)

• Operta recludit,spes iubet esse ratas, ad proelia trudit inertem,sollicitis animis onus eximit, addocet artis. (EPISTVLARVM LIBER PRIMVS, V 5:12)

  (호라티우스의 첫번째 편지, 05 5:12)

• si enim exemptae diutius iacent, ab sole et luna et pruina concoctae resolvuntur et fiunt terrosae. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER SECUNDUS, chapter 4 5:12)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 4장 5:12)

• (ideo autem, quo pondere saxa coiciuntur in fornacem, cum eximuntur, non possunt ad id respondere, sed cum expenduntur, permanente ea magnitudine, excocto liquore circiter tertia parte ponderis inminuta esse inveniuntur. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER SECUNDUS, chapter 5 6:14)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 5장 6:14)

• Id autem genus spongiae, quod inde eximitur, non in omnibus locis nascitur nisi circum Aetnam et collibus Mysiae, quae a Graecis *κατακεκαύμενη nominatur, et si quae eiusdem modi sunt locorum proprietates. (Vitruvius Pollio, De Architectura, LIBER SECUNDUS, chapter 6 7:10)

  (비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, , 6장 7:10)

유의어 사전

1. Demere, adimere, and eximere, denote a taking away without force or fraud; demere (from de-imere) means to take away a part from a whole, which thereby becomes less, in opp. to addere, or adjicere. Cic. Orat. ii. 25. Fam. i. 7. Acad. iv. 16. Cels. i. 3. Liv. ii. 60; adimere, to take away a possession from its possessor, who thereby becomes poorer, in opp. to dare and reddere. Cic. Verr. i. 52. Fam. viii. 10. Phil. xi. 8. Suet. Aug. 48. Tac. Ann. xiii. 56; eximere, to remove an evil from a person oppressed by it, whereby he feels himself lightened. 2. Auferre, eripere, surripere, and furari, involve the notion of an illegal and unjust taking away; auferre, as a general expression for taking away anything; eripere, by force to snatch away; surripere and furari, secretly and by cunning; but surripere may be used for taking away privily, even when just and prudent self-defence may be pleaded as the motive; whereas furari (φωρᾶν, φέρω) is only applicable to the mean handicraft of the thief. Sen. Prov. 5. Quid opus fuit auferre? accipere potuistis; sed ne nunc quidem auferetis, quia nihil eripitu nisi retinenti. Cic. Verr. i. 4, 60. Si quis clam surripiat aut eripiat palam atque auferat: and ii. 1, 3. Non furem sed ereptorem. (iv. 123.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein