뜻

1. 포획, 소유

1. A taking
2. (law) The right of property acquired by prescription.

예문

• Per quod satis dilucet, hane capionem posse dici, quasi hanc captionem, et in usu et in pignore. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, X 4:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 4:1)

• Non esse rursus ea dico quae tangi demonstrarive non possunt, cerni tamen animo atque intellegi possunt, ut si usus capionem, si tutelam, si gentem, si agnationem definias, quarum rerum nullum subest quasi corpus, est tamen quaedam conformatio insignita et impressa intellegentia, quam notionem voco. (M. Tullius Cicero, M.Tvlli Ciceronis Topica, chapter 5 2:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 토피카, 5장 2:3)

• gentile Baccho, Capio fraternae dapis (Seneca, Thyestes 1005:1)

  (세네카, 1005:1)

• capio captus, captito; (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Nonus, VI 4:13)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 4:13)

• Volui id quidem efficere certe et capio magnum fructum, si quidem quod volui tanta in re consecutus sum. (M. Tullius Cicero, Brvtvs, chapter 3 4:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 3장 4:2)