뜻

1. I declame

예문

• Declamitauerat FVSCVS ARELLIVS controuersiam de illa quae postquam ter mortuos pepererat somniasse se dixit, ut in luco pareret. (Seneca, Suasoriae, Deliberat Alexander Magnus an Babylona intret, cum denuntiatum esset illi responso auguris periculum. 4:4)

  (세네카, , 4:4)

• solent enim scolastici declamitare: (Seneca, Suasoriae, Deliberat Cicero an Antonium deprecetur. 14:6)

  (세네카, , 14:6)

• commentabar declamitans - sic enim nunc loquuntur - saepe cum M. Pisone et cum Q. Pompeio aut cum aliquo cottidie, idque faciebam multum etiam Latine, sed Graece saepius, vel quod Graeca oratio plura ornamenta suppeditans consuetudinem similiter Latine dicendi adferebat, vel quod a Graecis summis doctoribus, nisi Graece dicerem, neque corrigi possem neque doceri. (M. Tullius Cicero, Brvtvs, chapter 90 2:1)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 90장 2:1)

• Tamen me auctore nemo dicendi studiosus Graecorum more tragoedorum voci serviet, qui et annos compluris sedentes declamitant et cotidie, ante quam pronuntient, vocem cubantes sensim excitant eandemque, cum egerunt, sedentes ab acutissimo sono usque ad gravissimum sonum recipiunt et quasi quodam modo conligunt. (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER PRIMVS 251:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 251:4)

• puto enim te audisse, si forte ad vos omnia perferuntur, illos apud me declamitare, me apud illos cenitare. (M. Tullius Cicero, Epistulae ad Familiares, LIBER NONVS: AD M. VARRONEM ET CETEROS, letter 16 8:6)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, , 8:6)