뜻

2. 큰소리치다, 부르짖다, 고함치다

1. I practise speaking, declaim, make speeches.
2. (like an orator) I speak with violence, bluster, bawl.

예문

• Troiani belli scriptorem, Maxime Lolli,dum tu declamas Romae, Praeneste relegi; (EPISTVLARVM LIBER PRIMVS, II 2:1)

  (호라티우스의 첫번째 편지, 02 2:1)

• Aiebat CESTIVS hoc genus suasoriarum aliter declamandum esse quam suadendum. (Seneca, Suasoriae, chapter 1 5:2)

  (세네카, , 5:2)

• atque is rogat , uti sese audiat declamantem. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Nonus, XV 3:2)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 3:2)

• Refert etiam plerasque sententias quas in declamandis controversiis lepide arguteque dictas putat. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Nonus, XVI 5:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 5:1)

• T. CASTRICIUS, rhetoricae disciplinae doctor, qui habuit Romae locum principem declamandi ac docendi, summa vir auctoritate gravitateque et a divo Hadriano in mores atque litteras spectatus, cum me forte praesente, usus enim sum eo magistro, discipulos quosdam suos senatores vidisset die feriato tunicis et lacernis indutos et gallicis calciatos, Equidem, inquit, maluissem vos togatos esse; (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Tertius Decimus, XXII 2:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 2:1)