어원: in(~에, ~안에)+ capiō(잡다, 포획하다)

뜻

1. 시작하다

1. I begin

예문

• Tibi, cum in monasterio fueris, haec facere non licebit et inolescente paulatim consuetudine, quod primum cogebaris, velle incipies et delectabit te labor tuus oblitusque praeteritorum semper priora sectaberis nequaquam considerans, quid alii mali faciant, sed quid boni tu facere debeas. (Jerome, Saint, Epistulae. Selections., Ad Rusticum Monachum 16:11)

  (히에로니무스, 편지들, 16:11)

• ipse profecto metuere incipies ne innocenti periculum facessieris. (M. Tullius Cicero, Quae Divinatio Dicitur, chapter 14 1:8)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , 14장 1:8)

• Si tamen alteram litem per iudicem alteram - ut ais - ipse finieris, incipies primum istic otio frui, deinde satiatus ad nos reverti. (Pliny the Younger, Letters, book 7, letter 7 2:3)

  (소 플리니우스, 편지들, 7권, 2:3)

• Verum si incipies, neque pertendes naviter, Atque ubi pati non poteris, cum nemo expetet, Infecta pace, ultro ad eam venies, indicans Te amare et ferre non posse, actum est: (P. Terentius Afer, Eunuchus, act 1, scene 1 1:14)

  (푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, , 1:14)

• publica materies privati iuris erit, si non circa vilem patulumque moraberis orbem nec verbo verbum curabis reddere fidus interpres nec desilies imitator in artum, unde pedem proferre pudor vetet aut operis lex, nec sic incipies, ut scriptor cyclicus olim: (Q. Horatius Flaccus, De Arte Poetica liber 5:3)

  (퀸투스 호라티우스 플라쿠스, 5:3)

유의어 사전

1. incipio denotes the beginning, in opp. to the state of rest, which precedes and follows, consequently it is in opp. to cessare and desinere, desistere, finio; whereas ordior (from ἔρδειν, radix,) in opp. to an advancement; consequently in opp. to continuo, and its intransitive pergere; lastly, inchoare (from conari) in opp. to ending and accomplishing, consequently in opp. to perficere, consummare, peragere, absolvere, etc.

Cic. Off. i. 37. Ut incipiendi ratio fuerit, ita sit desinendi modus.

Tusc. i. 49. Sen. Ep. 116. Plin. H. N. xi. 51. Plin. Pan. 54, 6. 57, 2. Ep. ix. 4. Quintil. xi. 3, 34. Tac. Agr. 32.

Varro R. R. iii. 16. Apes cum evolaturæ sunt, aut etiam inciperunt, consonant vehementer.

Cic. Fin. iv. 6. Hoc inchoati cujusdam officii est, non perfecti.

Brut. 33. Liv. xl. 9. Plin. Ep. iii. 8, 7. Plin. H. N. x. 63. Tac. Dial. 33. Suet. Claud. 3.

Cic. Fr. ap. Non. Perge, quæso, nec enim imperite exorsus es.

2. coepi has nearly the same words in opp. to it as incipio has;

Sen. Cons. Polyb. 20. Quicquid cœpit, et desinit.

Cic. Rab. Post. 2. Ovid, Ep. ix. 23;

coepi refers more to the action which is begun; incepi, more to the beginning which has been made. coepi is a sort of auxiliary verb; incepi is emphatic; hence coepi has an infinitive, incipio a substantive, for its object.

Cic. Verr. v. 10. Quum ver esse cœperat (sed cum rosam viderat, tum ver incipere arbitrabatur), dabat se labori. (iii. 157.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein