뜻

1. 비난, 비웃음, 비꼼
2. 스캔들, 불명예, 창피, 치욕

1. reproach, taunt
2. scandal, disgrace, dishonour, shame

예문

• Et ego quo ibo in opprobrio meo? Et tu eris quasi unus de insipientibus in Israel; quin potius loquere ad regem, et non negabit me tibi ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber II Samuelis, 13 13:13)

  제가 이 수치를 안고 어디로 가겠습니까? 또한 오라버니는 이스라엘에서 추잡한 자들 가운데 하나가 될 것입니다. 그러니 제발 임금님께 청하십시오. 그분께서 저를 오라버니에게 주시기를 거절하지 않으실 것입니다.” (불가타 성경, 사무엘기 하권, 13장 13:13)

• Et dixerunt mihi: " Superstites, qui supererant de captivitate ibi in provincia, in afflictione magna sunt et in opprobrio; et murus Ierusalem dissipatus est, et portae eius combustae sunt igne ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Nehemiae, 1 1:3)

  그러자 그들이 나에게 대답하였다. “포로살이를 모면하고 그 지방에 남은 이들은 큰 불행과 수치 속에 살고 있습니다. 예루살렘 성벽은 무너지고 성문들은 불에 탔습니다.” (불가타 성경, 느헤미야기, 1장 1:3)

• De patre impio queruntur filii, quoniam propter illum sunt in opprobrio. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Ecclesiasticus, 41 41:10)

  흙에서 나온 것은 무엇이나 흙으로 돌아가듯 불경한 자도 저주에서 나와 멸망으로 돌아간다. (불가타 성경, 집회서, 41장 41:10)

• pudicum,qui primus virtutis honos, servavit ab omninon solum facto, verum opprobrio quoque turpinec timuit, sibi ne vitio quis verteret, olim si praeco parvas aut, ut fuit ipse, coactormercedes sequerer; (SERMONVM Q. HORATI FLACCI, PRIMVS, 06 6:35)

  (호라티우스의 풍자, 1권, 06장 6:35)

• Qui virginem omni remediorum solacio plene curatam, patri tutissime servans, cum a Mallio Prisco, imperatoris legato, munimentum quo claudebatur obsideri coepisset, defensoresque eius deditionem meditari sentiret, veritus ne parentis opprobrio puella nobilis captiva superesset et violata, interfecta illa mox gladium in viscera sua compegit. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVI, chapter 7 10:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 7장 10:2)

유의어 사전

1. Ignominia deprives one of political honor, which is independent of the reports circulated concerning a man, and is the consequence of an official denunciation, the justice of which is supposed; that of the censor, for example, like ἀτιμία; whereas infamia deprives one of moral honor, of one’s good name, has a reference to public scorn, and is the consequence of shameless and dishonorable conduct, like δυσφημία. 2. Ignominia and infamia are abstract, and denote subjective states; dedecus and probrum are concrete, and denote, objectively, disgrace itself; dedecus is a deviation from the conduct that becomes a man of honor, from whom noble actions are expected; probrum is a stain on the morality of a man, from whom, at least, irreproachable conduct is expected. Dedecus is incurred generally in our public relations, by abjectness of spirit, etc.; probrum, in our private relations, by licentiousness, etc. 3. Probrum (from προφέρω is reproach, as far as it can justly be made; opprobrium, reproach, as far as it actually is made. In probrum the disgrace itself is more considered; in opprobrium, the open proclamation of it.

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein