뜻

1. 특별한, 특정한, 어려운
2. 현저한, 저명한, 훌륭한

1. particular, special
2. distinguished, preeminent

예문

• illud vero eminere inter praecipuas laudes, cum potestas, in gradu, velut sub iugum missa nocendi saeviendi cupiditate et irascendi, in arce victoris animi tropaeum erexerit gloriosum. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXI, chapter 16 14:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 16장 14:2)

• neque nescium habebat Anteium caritate Agrippinae invisum Neroni opesque eius praecipuas ad eliciendam cupidinem eamque causam multis exitio esse. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XVI, chapter 14 14:3)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 14장 14:3)

• neque ego in his, de quibus sum locutus, has solas virtutes, sed has praecipuas puto, nec ceteros parum fuisse magnos. (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber X 81:1)

  (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 81:1)

• an, si frequentissime de iustitia, fortitudine, temperantia ceterisque similibus disserendum est, adeo ut vix ulla possit causa reperiri in quam non aliqua ex his incidat quaestio, eaque omnia inventione atque elocutione sunt explicanda, dubitabitur, ubicunque vis ingenii et copia dicendi postulatur, ibi partes oratoris esse praecipuas? (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber I 13:1)

  (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 13:1)

• eo quidem res ista culpa docentium reccidit, ut inter praecipuas quae corrumperent eloquentiam causas licentia atque inscitia declamantium fuerit. (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber II 151:1)

  (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 151:1)