뜻

1. 특별한, 특정한, 어려운
2. 현저한, 저명한, 훌륭한

1. particular, special
2. distinguished, preeminent

예문

• "Nam praecipuo studio forinsecus etiam advexerat generosa illa damnatorum capitum funera." (Apuleius, Metamorphoses, book 4 9:37)

  (아풀레이우스, 변신, 4권 9:37)

• Hocque ideo creditum est quod in congressu flagranti, scalas vehens visus formidandae vastitatis armatus, postridie cum recenseretur exercitus, praecipuo studio quaesitus, reperiri non potuit, cum se ultro offerret, si miles fuisset, memorabilis conscius facti. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIIII, chapter 4 24:2)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 4장 24:2)

• A iure tamen iustitiaque crebro discedens, ferreus cognitor erat uno quasi praecipuo tolerabilis. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXVIII, chapter 1 40:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 1장 40:1)

• sed in praecipuo pavore Agrippina, vocem Claudii, quam temulentus iecerat, fatale sibi ut coniugum flagitia ferret, dein puniret, metuens, agere et celerare statuit, perdita prius Domitia Lepida muliebribus causis, quia Lepida minore Antonia genita, avunculo Augusto, Agrippinae sobrina prior ac Gnaei mariti eius soror, parem sibi claritudinem credebat. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XII, chapter 64 64:6)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 64장 64:6)

• Illic reputans ideo se fallacibus litteris accitam et honore praecipuo habitam, quodque litus iuxta non ventis acta, non saxis impulsa navis summa sui parte veluti terrestre machinamentum concidisset; (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XIV, chapter 6 6:1)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 6장 6:1)