뜻

1. 특별한, 특정한, 어려운
2. 현저한, 저명한, 훌륭한

1. particular, special
2. distinguished, preeminent

예문

• "ac, dum trepidi religionis urguemur gravi tumultu et instantis periculi metu terremur ad fugam, nec vel sequi propere vel remanere tuto potest vir sublimis animi virtutisque praecipuus, multis nos affatibus multisque precibus querens adhortatur per dexteram Martis, per fidem sacramenti bonum commilitonem cruciatu simul et captivitate liberaremus:" (Apuleius, Metamorphoses, book 4 9:16)

  (아풀레이우스, 변신, 4권 9:16)

• Usus autem cucurbitulae praecipuus est, ubi non in toto corpore sed in parte aliqua vitium est, quam exhauriri ad confirmandam valetudinem satis est. (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, Liber II, chapter 11 12:10)

  (켈수스, 의학에 관하여, , 11장 12:10)

• dolorque in hoc casu praecipuus est, et maxime urina supprimitur. (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, Liber VIII, chapter 20 20:13)

  (켈수스, 의학에 관하여, , 20장 20:13)

• Vsus autem cucurbitulae praecipuus est, ubi non in toto corpore sed in parte aliqua uitium est, quam exhauriri ad confirmandam ualetudinem satis est. (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, book 2, chapter 11 3:3)

  (켈수스, 의학에 관하여, 2권, 11장 3:3)

• dolorque in hoc casu praecipuus est, et maxime urina supprimitur. (Aulus Cornelius Celsus, De Medicina, book 8, chapter 20 3:4)

  (켈수스, 의학에 관하여, 8권, 20장 3:4)