뜻

1. 특별한, 특정한, 어려운
2. 현저한, 저명한, 훌륭한

1. particular, special
2. distinguished, preeminent

예문

• in loco, quem elegerit Dominus Deus vester, ut habitet nomen eius in eo. Illuc omnia, quae praecipio, conferetis: holocausta et hostias ac decimas et donaria manuum vestrarum et, quidquid praecipuum est in muneribus, quae vovebitis Domino. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Deuteronomii, 12 12:11)

  그때에는 내가 너희에게 명령하는 모든 것, 곧 번제물과 희생 제물, 십일조와 예물, 너희가 주님께 바치겠다고 서원한 가장 좋은 서원 제물을, 주 너희 하느님께서 당신의 이름을 머무르게 하시려고 선택하시는 곳으로 가져가야 한다. (불가타 성경, 신명기, 12장 12:11)

• Bibebant autem, qui invitati erant, aureis poculis, aliis atque aliis; vinum quoque, ut magnificentia regia dignum erat, abundans et praecipuum ponebatur. (Biblia Sacra Vulgata, Liber Esther, 1 1:7)

  (불가타 성경, 에스테르기, 1장 1:7)

• iam hoc praecipuum beneficium ac longe ante ceteros excellens, quod me uobis locupletissimus testis suo etiam suffragio commendat. (Apuleius, Florida 16:65)

  (아풀레이우스, 플로리다 16:65)

• "Plane quod est mihi summe praecipuum, equo, qui me strenue pervexit, faenum atque hordeum acceptis istis nummulis tu, Fotis, emito." (Apuleius, Metamorphoses, book 1 22:6)

  (아풀레이우스, 변신, 1권 22:6)

• Dominus aedium habebat iuvenem filium probe litteratum atque ob id consequenter pietate, modestia praecipuum, quem tibi quoque provenisse cuperes vel talem. (Apuleius, Metamorphoses, book 10 2:2)

  (아풀레이우스, 변신, 10권 2:2)