뜻

1. 결속, 결합, 연결하는 매개체

1. A bond, tie, or other connecting item.

예문

• Neque enim iis nostrae rostro nocere poterant (tanta in iis erat firmitudo), neque propter altitudinem facile telum adigebatur, et eadem de causa minus commode copulis continebantur. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, TERTIVS, XIII 13:8)

  (카이사르, 갈리아 전기, 3권, 13장 13:8)

• "qui dies copulas nuptiarum affirmet, qui fundamenta moenium perpetuet, qui negotiatori commodus, qui viatori celebris, qui I navigiis opportunus;" (Apuleius, Metamorphoses, book 2 12:6)

  (아풀레이우스, 변신, 2권 12:6)

• Circa praesepium capita demersi contruncabant moles palearum, cervices cariosa vulnerum putredine follicantes, nares languidas assiduo pulsu tussedinis hiulei, pectora copulae sparteae tritura continua exulcerati, costas perpetua castigatione ossium tenus renudati, ungulas multivia circumcursione in enorme vestigium porrecti totumque corium veterno atque scabiosa macie exasperati. (Apuleius, Metamorphoses, book 9 13:3)

  (아풀레이우스, 변신, 9권 13:3)

• Quod igitur dies certus praefinitur pactumque fit, ut ante eum diem ne pugnetur atque is dies ubi venit inde uti iam pugnetur, idcirco ex his quibus dixi vocibus, quasi per quendam coitum et copulam nomen indutiarum est. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XXV 17:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 17:1)

• Sed in ea copula e littera, inquit, detrita est. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Decimus, V 2:3)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 2:3)