살아있는 라틴어 사전

fācundior

고전 발음: [] 교회 발음: []

형태정보

(fācundus의 비교급 남성 단수 주격형) 더 웅변인 (이)가
형태분석: fācund(어간) + ior(급 접사)
(fācundus의 비교급 남성 단수 호격형) 더 웅변인 (이)야
형태분석: fācund(어간) + ior(급 접사)

fācundus

1/2변화 형용사; 자동번역 상위5000위 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: fācundus, fācunda, fācundum

어원: 1 FAC-

뜻

웅변인, 유창한

eloquent

격변화 정보

1/2변화

	남/여성		중성
	단수	복수	단수	복수
주격	fācundior 더 웅변인 (이)가	fācundiōrēs 더 웅변인 (이)들이	fācundius 더 웅변인 (것)가	fācundiōra 더 웅변인 (것)들이
속격	fācundiōris 더 웅변인 (이)의	fācundiōrum 더 웅변인 (이)들의	fācundiōris 더 웅변인 (것)의	fācundiōrum 더 웅변인 (것)들의
여격	fācundiōrī 더 웅변인 (이)에게	fācundiōribus 더 웅변인 (이)들에게	fācundiōrī 더 웅변인 (것)에게	fācundiōribus 더 웅변인 (것)들에게
대격	fācundiōrem 더 웅변인 (이)를	fācundiōrēs 더 웅변인 (이)들을	fācundius 더 웅변인 (것)를	fācundiōra 더 웅변인 (것)들을
탈격	fācundiōre 더 웅변인 (이)로	fācundiōribus 더 웅변인 (이)들로	fācundiōre 더 웅변인 (것)로	fācundiōribus 더 웅변인 (것)들로
호격	fācundior 더 웅변인 (이)야	fācundiōrēs 더 웅변인 (이)들아	fācundius 더 웅변인 (것)야	fācundiōra 더 웅변인 (것)들아

	원급	비교급	최상급
형용사	fācundus 웅변인 (이)가	fācundior 더 웅변인 (이)가	fācundissimus 가장 웅변인 (이)가
부사	fācundē 웅변이게	fācundius 더 웅변이게	fācundissimē 가장 웅변이게

제시된 형태 중 음영이 칠해진 것은 실제 코퍼스에서는 확인되지 않았고, 규칙에 의해 자동 생성된 것입니다.

예문

Ulixe facundior (ARCHIPOETA, VII 7:25)
(, 7:25)
ideoque in omnibus gentibus alius alio facundior habetur et eloquendo dulcis magis (quod si non eveniret, omnes pares essent); (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber XII 210:2)
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 210:2)
alius erit adfabilior, alius expeditior, alius promptior in eloquendo, alius facundior; (Seneca, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 79 9:4)
(세네카, , , 9:4)
Comes facundus in via pro vehiculo est. (Publilius Syrus, Sententiae, 1 1:4)
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 1:4)
Multa ego possum docta dicta et quamvis facunde loqui, historiam veterem atque antiquam haec mea senectus sustinet; (T. Maccius Plautus, Trinummus, act 2, scene 2 2:146)
(티투스 마키우스 플라우투스, , , 2:146)

유의어 사전

Disertus and facundus denote a natural gift or talent for speaking, whereas eloquens, an acquired and cultivated art. Disertus is he who speaks with clearness and precision; facundus, he who speaks with elegance and beauty; eloquens, he who combines clearness and precision with elegance and beauty. The disertus makes a good teacher, who may nevertheless be confined to a one-sided formation of intellect; the facundus is a good companion, whose excellence may nevertheless be confined to a superficial adroitness in speaking, without acuteness or depth, whereas the eloquens, whether he speaks as a statesman or as an author, must, by talent and discipline in all that relates to his art, possess a complete mastery over language, and the resources of eloquence. Cic. Orat. 5, 19. Antonius . . . . disertos ait se vidisse multos, eloquentem omnino neminem. Quintil. viii. pr. 13. Diserto satis dicere quæ oporteat; ornate autem dicere proprium est eloquentissimi. Suet. Cat. 53. Eloquentiæ quam plurimum adtendit, quantumvis facundus et promptus. (iv. 14.)