고전 발음: []교회 발음: []
형태정보
기본형: cāsus, cāsūs
Et expiabit eum sacerdos et peccatum eius in uno ex his casibus, et propitius erit Dominus. Reliquam vero partem sacerdos habebit sicut in oblatione similae ". (Biblia Sacra Vulgata, Liber Leviticus, 5 5:13)
이렇게 사제가, 어떤 사람이 위에서 말한 것 가운데 하나라도 거슬러 지은 죄 때문에 그를 위하여 속죄 예식을 거행하면, 그는 용서를 받는다. 나머지는 곡식 제물에서처럼 사제의 것이 된다.’” (불가타 성경, 레위기, 5장 5:13)
atque haec superioris aetatis exempla expiata Saturnini atque Gracchorum casibus docet; (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, PRIMVS 7:8)
(카이사르, 내란기, 1권 7:8)
qui cum omnibus casibus bellicis intersunt, tum praecipue eis quibus nihil ratione potuit administrari. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 75:6)
(카이사르, 알렉산드리아 전기 75:6)
"Tunc Iuppiter prehensa Cupidinis buccula manuque ad os suum relata consaviat, atque sic ad illum Licet tu inquit Domine fili, nunquam mihi concessu deum decretum servaris honorem, sed istud pectus meum, quo leges elementorum et vices siderum disponuntur, convulneraris assiduis ictibus crebrisque terrenae libidinis foedaveris casibus, contraque leges et ipsam Iuliam disciplinamque publicam turpibus adulteriis existimationem famamque meam laeseris, in serpentes, in ignes, in feras, in aves et gregalia pecua serenos vultus meos sordide reformando;" (Apuleius, Metamorphoses, book 6 1:165)
(아풀레이우스, 변신, 6권 1:165)
cognitoque quosdam, immo vero fortissimum quemque variis quidem sed impigris casibus oppetisse, suadet, tantisper pacatis itineribus omniumque proeliorum servatis induciis, inquisitioni commilitonum potius insisteretur et tirocinio novae iuventutis ad pristinae manus numerum Martiae cohortis facies integraretur: (Apuleius, Metamorphoses, book 7 4:3)
(아풀레이우스, 변신, 7권 4:3)
1. Casus denotes chance as an inanimate natural agent, which is not the consequence of human calculation, or of known causes, like συμφορά; whereas fors denotes the same chance as a sort of mythological being, which, without aim or butt, to sport as it were with mortals, and baffle their calculations, influences human affairs, like τύχη. 2. Fors, as a mythological being, is this chance considered as blind fortune; whereas Fortuna is fortune, not considered as blind, and without aim, but as taking a part in the course of human affairs from personal favor or disaffection; lastly, fors fortuna means a lucky chance, ἀγαθὴ τύχη. 3. All these beings form an opposition against the Dii and Fatum, which do not bring about or prevent events from caprice or arbitrary will, but according to higher laws; and the gods, indeed, according to the intelligible laws of morality, according to merit and worth, right and equity; fatum, according to the mysterious laws by which the universe is eternally governed, like εἱμαρμένη, μοῖρα. Tac. Hist. iv. 26. Quod in pace fors seu natura, tunc fatum et ira deorum vocabatur. (295.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0306%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용