뜻

1. 싸움, 전투, 만남, 갈등, 교전
2. 투쟁, 분쟁, 시합, 불화

1. a fight, battle, combat, encounter
2. a contest, struggling, strife

예문

• Ipse adit reliquos, cohortatur ne labori succumbant; omnium superiorum dimicationum fructum in eo die atque hora docet consistere. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEPTIMVS, 86 86:3)

  (카이사르, 갈리아 전기, 7권, 86장 86:3)

• Explorato hostium consilio nostri ad proeliandum animo atque armis parati, cum subsequentibus legionibus nullam dimicationem recusarent, turmatim in eum locum devenerunt. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, OCTAVVS, XIX 19:2)

  (카이사르, 갈리아 전기, 8권, 19장 19:2)

• Ceteri e vestigio mittunt ad Caesarem legatos petuntque, ut ea poena sit contentus hostium, quam si sine dimicatione inferre integris posset, pro sua clementia atque humanitate numquam profecto esset illaturus. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, OCTAVVS, XXII 22:2)

  (카이사르, 갈리아 전기, 8권, 22장 22:2)

• Hoc fonte prohiberi posse oppidanos cum optarent reliqui, Caesar unus videret, e regione eius vineas agere adversus montem et aggerem instruere coepit magno cum labore et continua dimicatione. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, OCTAVVS, XLII 42:2)

  (카이사르, 갈리아 전기, 8권, 42장 42:2)

• Quo malo perterriti oppidani cupas sebo, pice, scandulis complent; eas ardentes in opera provolvunt eodemque tempore acerrime proeliantur, ut ab incendio restinguendo dimicationis periculo deterreant Romanos. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, OCTAVVS, XLIII 43:1)

  (카이사르, 갈리아 전기, 8권, 43장 43:1)