뜻

1. 끊임없는, 연속적인, 끊임없은, 연속된

1. continuous, uninterrupted, successive

예문

• Dumque intra muros maturanda perurgerentur, fumus micantesque ignes assidue a Tigride per Castra Maurorum et Sisara et collimitia reliqua, ad usque civitatem continui perlucebant, solito crebriores, erupisse hostium vastatorias manus superato flumine permonstrantes. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVIII, chapter 6 9:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 9:1)

• Ante dictis continui sunt Drangiani collibus cohaerentes, quos flumen alluit Arabium nomine ideo appellatum, quod inde exoritur, interque alia duobus municipiis exultantes, Prophthasia et Ariaspe, ut opulentis et claris. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIII, chapter 6 71:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 71:1)

• Sunt adeo libri post mortem eius editi, qui Posteriores inscribuntur, quorum librorum tres continui, tricesimus octavus et tricesimus nonus et quadragesimus, pleni sunt id genus rerum ad enarrandam et inlustrandam linguam Latinam conducentium. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Tertius Decimus, X 3:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 3:1)

• Interea rex Parthorum Vologeses cognitis Corbulonis rebus regemque alienigenam Tigranen Armeniae impositum, simul fratre Tiridate pulso spretum Arsacidarum fastigium ire ultum volens, magnitudine rursum Romana et continui foederis reverentia diversas ad curas trahebatur, cunctator ingenio et defectione Hyrcanorum, gentis validae, multisque ex eo bellis inligatus. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XV, chapter 1 1:1)

  (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 1장 1:1)

• sed mare pigrum et grave remigantibus perhibent ne ventis quidem perinde attolli, credo quod rariores terrae montesque, causa ac materia tempestatum, et profunda moles continui maris tardius impellitur. (Cornelius Tacitus, De Vita Iulii Agricolae, chapter 10 6:2)

  (코르넬리우스 타키투스, 아그리콜라 전기, 10장 6:2)

유의어 사전

1. Continuum means that which hangs together without break or chasm; perpetuum, that which arrives at an end, without breaking off before. Suet Cæs. 76. Continuos consulatus, perpetuam dictaturam. 2. Perpetuus, sempiternus, and æternus, denote continued duration; but perpetuus, relatively, with reference to a definite end, that of life for example; sempiternus and æternus, absolutely, with reference to the end of time in general; sempiternus means, like ἀί̈διος, the everlasting, what lasts as long as time itself, and keeps pace with time; æternum (from ætas) like αἰώνιον, the eternal, that which outlasts all time, and will be measured by ages, for Tempus est pars quædam æternitatis. The sublime thought of that which is without beginning and end, lies only in æternus, not in sempiternus, for the latter word rather suggests the long duration between beginning and end, without noting that eternity has neither beginning nor end. Sempiternus involves the mathematical, æternus the metaphysical notion of eternity. Cic. Orat. ii. 40, 169. Barbarorum est in diem vivere; nostra consilia sempiternum tempus spectare debent; compare with Fin. i. 6, 17. Motum atomorum nullo a principio, sed æterno tempore intelligi convenire. (i. 1.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein