뜻

1. 끊임없는, 연속적인, 끊임없은, 연속된

1. continuous, uninterrupted, successive

예문

• Vercingetorix tot continuis incommodis Vellaunoduni, Cenabi, Novioduni acceptis suos ad concilium convocat. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO GALLICO, SEPTIMVS, XIV 14:1)

  (카이사르, 갈리아 전기, 7권, 14장 14:1)

• Hoc sedato tumultu crebrae continuis diebus ex concursu multitudinis concitationes fiebant, compluresque milites in viis urbis omnibus partibus interficiebantur. (CAESAR, COMMENTARIORVM DE BELLO CIVILI, TERTIVS 106:8)

  (카이사르, 내란기, 3권 106:8)

• Magnis et continuis itineribus confectis cum adventaret ad Nicopolim, quod oppidum positum in Armenia minore est plano ipso loco, montibus tamen altis ab duobus lateribus obiectis satis magno intervallo ab oppido remotis, castra posuit longe a Nicopoli circiter milia passuum VII. (CAESAR, INCERTI AVCTORIS DE BELLO ALEXANDRINO 36:3)

  (카이사르, 알렉산드리아 전기 36:3)

• Quae simul dulcem ac mellitum corporis nidorem persentiscunt, parvis quidem sed numerosis et continuis morsiunculis penitus inhaerentes, per longi temporis cruciatum ita, carnibus atque ipsis visceribus adesis, homine consumpto membra nudarunt, ut ossa tantum viduata pulpis nitore nimio candentia funestae cohaererent arbori. (Apuleius, Metamorphoses, book 8 10:7)

  (아풀레이우스, 변신, 8권 10:7)

• Iamque tempore, ut aiebat sacerdos, id postulante, stipatum me religiosa cohorte deducit ad proxumas balneas, et prius sueto lavacro traditum, praefatus deum veniam, purissime circumrorans abluit, rursumque ad templum reductum, iam duabus diei partibus transactis, ante ipsa deae vestigia constituit, secretoque mandatis quibusdam quae voce meliora sunt, illud plane cunctis arbitris praecipit, decem continuis illis diebus cibariam voluptatem cohercerem neque ullum animal essem et invinius essem. (Apuleius, Metamorphoses, book 11 23:2)

  (아풀레이우스, 변신, 11권 23:2)

유의어 사전

1. Continuum means that which hangs together without break or chasm; perpetuum, that which arrives at an end, without breaking off before. Suet Cæs. 76. Continuos consulatus, perpetuam dictaturam. 2. Perpetuus, sempiternus, and æternus, denote continued duration; but perpetuus, relatively, with reference to a definite end, that of life for example; sempiternus and æternus, absolutely, with reference to the end of time in general; sempiternus means, like ἀί̈διος, the everlasting, what lasts as long as time itself, and keeps pace with time; æternum (from ætas) like αἰώνιον, the eternal, that which outlasts all time, and will be measured by ages, for Tempus est pars quædam æternitatis. The sublime thought of that which is without beginning and end, lies only in æternus, not in sempiternus, for the latter word rather suggests the long duration between beginning and end, without noting that eternity has neither beginning nor end. Sempiternus involves the mathematical, æternus the metaphysical notion of eternity. Cic. Orat. ii. 40, 169. Barbarorum est in diem vivere; nostra consilia sempiternum tempus spectare debent; compare with Fin. i. 6, 17. Motum atomorum nullo a principio, sed æterno tempore intelligi convenire. (i. 1.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein