뜻

1. 싸우다, 다투다, 공격하다, 교전하다, 싸움을 벌이다

1. I fight, battle or attack

예문

• Ad quam conversa plebe dimicabatur artissime, facesque cum taedis ardentibus et malleolis, ad exurendum imminens malum undique convolabant, nec sagittarum crebritate nec glandis hinc inde cessante. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XX , chapter 6 6:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 6:1)

• Dimicabatur nihilo minus utrubique saxorum manualium nimbis, et neutrubi inclinato momento, proelium atrox a lucis ortu ad initium noctis destinatione magna protractum, pari sorte diremptum est. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIIII, chapter 2 14:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 2장 14:1)

• Itaque inter ipsos victores ferro dimicabatur: (Curtius Rufus, Quintus, Historiae Alexandri Magni, book 5, chapter 6 4:1)

  (쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 5권, 6장 4:1)

• lux pugnae initium fuit, quam aliquamdiu aequam et quia pro aris ac focis dimicabatur et quia ex tectis adiuvabat imbellis multitudo tamen Fregellani sustinuerunt. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber IX 170:1)

  (티투스 리비우스, 로마 건국사, 170:1)

• Sed ea bella, quibus imperii proposita gloria est, minus acerbe gerenda sunt Ut enim cum civi aliter contendimus, si est inimicus, aliter, si competitor (cum altero certamen honoris et dignitatis est, cum altero capitis et famae), sic cum Celtiberis, cum Cimbris bellum ut cum inimicis gerebatur, uter esset, non uter imperaret, cum Latinis, Sabinis, Samnitibus, Poenis, Pyrrho de imperio dimicabatur. (M. Tullius Cicero, De Officiis, LIBER PRIMUS 51:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, 51:2)

유의어 사전

1. Pugnare and confligere mean, to decide a quarrel by force, generally in a mass, in a battle; dimicare and digladiari, to decide a quarrel by arms, and generally in a single combat. 2. Pugnare denotes a battle, more with reference to its form, and on its brightest side, as requiring skill and courage; confligere, as a mere engagement, in consequence of an occasional collision, on its rough side as aiming at slaughter and carnage. Cic. Balb. 9. Qui cum hoste nostro cominus sæpe in acie pugnavit: comp. with Off. i. 23. Tenere in acie versari et manu cum hoste confligere, immane quiddam et belluarum simile est. Or, Nep. Eum. 4. and 8. 3. Dimicare denotes a fight with weapons agreed upon by the parties, such as swords, spears, lances, clubs, and gives the harmless image of a man who fights in his own defence; whereas digladiari denotes a fight with sword or poniard, and gives the hateful image of a practised gladiator, whose calling and art consist in nothing but fighting and assassinating. Cic. Tusc. iv. 19. Convenit dimicare pro legibus, pro libertate, pro patria: comp. with Leg. iii. 9. Iis sicis, quas ipse se projecisse dicit in forum, quibus inter se digladientur cives. (v. 187.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein